history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-09-21 do 2020-07-31
[89] 1. Jeżeli zażalenie, o którym mowa w § 66 ust. 3 pkt 2, spełnia warunki dopuszczalności środka odwoławczego, organ II instancji rozstrzyga postanowieniem o:
1) zasadności zażalenia, jeżeli stwierdzi niezgodność czynności z prawem lub brak czynności;
2) niezasadności zażalenia.
2. Wydając rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, organ II instancji:
1) zarządza podjęcie czynności, zwłaszcza w celu naprawienia skutków uchybienia oraz zapobieżenia podobnym uchybieniom w przyszłości;
2) podejmuje inne przewidziane w ustawie środki.
[89] § 70 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 41 zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-09-21 do 2020-07-31
[89] 1. Jeżeli zażalenie, o którym mowa w § 66 ust. 3 pkt 2, spełnia warunki dopuszczalności środka odwoławczego, organ II instancji rozstrzyga postanowieniem o:
1) zasadności zażalenia, jeżeli stwierdzi niezgodność czynności z prawem lub brak czynności;
2) niezasadności zażalenia.
2. Wydając rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, organ II instancji:
1) zarządza podjęcie czynności, zwłaszcza w celu naprawienia skutków uchybienia oraz zapobieżenia podobnym uchybieniom w przyszłości;
2) podejmuje inne przewidziane w ustawie środki.
[89] § 70 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 41 zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-04-15 do 2012-09-20
1. Jeżeli zażalenie spełnia wymogi formalne, organ II instancji rozstrzyga o:
1) utrzymaniu w mocy rozstrzygnięcia organu, który odstąpił od skierowania wniosku o ukaranie do sądu, jeżeli odstąpienie było zasadne;
2) uchyleniu rozstrzygnięcia organu, o którym mowa w pkt 1 i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania, jeżeli:
a) na podstawie przeprowadzonych czynności wyjaśniających nie można rozstrzygnąć, czy odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu było zasadne (nie ustalono okoliczności stanowiących podstawę odstąpienia),
b) czynności, które stanowiły podstawę odstąpienia od skierowania wniosku o ukaranie do sądu zostały przeprowadzone niezgodnie z prawem;
3) zmianie rozstrzygnięcia organu wskazanego w pkt 1 i uznaniu zażalenia za zasadne, jeżeli była podstawa do wniesienia wniosku o ukaranie.
2. W przypadku rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, organ II instancji poleca organowi I instancji dalsze prowadzenie czynności wyjaśniających i powtórne rozważenie zasadności skierowania wniosku o ukaranie do sądu.