history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-09-21 do 2020-07-31
[61] (skreślony).
[61] § 42 skreślony przez § 1 pkt 26 zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-09-21 do 2020-07-31
[61] (skreślony).
[61] § 42 skreślony przez § 1 pkt 26 zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-04-15 do 2012-09-20
1. Osoby przybrane do okazania (co najmniej trzy) powinny w przybliżeniu odpowiadać wyglądowi osoby okazywanej, w szczególności być w zbliżonym wieku, mieć podobny wzrost i budowę ciała, kolor i długość włosów i inne cechy charakterystyczne oraz występować w podobnej odzieży.
2. Osoby przybrane do okazania muszą wyrazić zgodę na udział w tej czynności.
3. Nie wolno przybierać do okazania osób, które mogą być znane rozpoznającemu, a także policjantów jednostki Policji, w której przeprowadzane jest okazanie.
4. Osobę można okazać jawnie przez stawienie przed oczy lub dyskretnie – z ukrycia przez lustro obserwacyjne zawsze z udziałem osób przybranych.
5. W celu rozpoznania osoby policjant może udać się ze świadkiem lub osobą podejrzaną o popełnienie wykroczenia na miejsce, w którym istnieje możliwość jej spotkania. Osobę rozpoznaną w taki sposób należy wylegitymować oraz ustalić personalia osób, które znajdowały się w jej towarzystwie, a także osób postronnych będących świadkami rozpoznania.
6. W przypadku dokonania rozpoznania należy przesłuchać na tę okoliczność rozpoznającego świadka lub osobę podejrzaną o popełnienie wykroczenia.