history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2012-09-21 do 2020-07-31

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1

1. Zarządzenie określa metodykę, wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców, w ramach postępowań prowadzonych na podstawie:

1) ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756), zwanej dalej „k.w.”;

2) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 z późn. zm.2)), zwanej dalej „u.p.n.”;

3) ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148 z późn. zm.3)), zwanej dalej „k.p.w.”.

2. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) [1] organ Policji – Komendanta Głównego Policji, komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji, komendanta powiatowego (rejonowego, miejskiego) Policji, komendanta komisariatu i komendanta komisariatu specjalistycznego Policji;

2) organ I instancji – organ Policji akceptujący wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu;

3) organ II instancji – organ Policji nadrzędny nad organem I instancji;

4) organ nadrzędny – organ Policji wyższego stopnia;

5) jednostka Policji – komendę powiatową, miejską, rejonową Policji, komisariat, komisariat specjalistyczny Policji;

6) kierownik jednostki – komendanta powiatowego, rejonowego, miejskiego Policji, komendanta komisariatu, komisariatu specjalistycznego Policji;

7) komórka Policji – wyodrębnioną część struktury organizacyjnej jednostki Policji;

8) kierownik komórki – kierownika wyodrębnionej części struktury organizacyjnej jednostki Policji;

9) komórka do spraw nieletnich i patologii – wyodrębnioną część struktury organizacyjnej jednostki Policji, właściwą w sprawach nieletnich i patologii;

10) przełożony dyscyplinarny – przełożonego w rozumieniu przepisów art. 133 ust. 1 ustawy;

11) droga służbowa – obowiązek przekazania przez podwładnego informacji lub sporządzonego dokumentu wyłącznie bezpośredniemu przełożonemu, a w wypadku, gdy informacja lub dokument jest skierowany do wyższego przełożonego albo poza Policję – wyłącznie za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego;

12) [2] (skreślony);

13) k.p.k. – ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.4)).

[1] § 1 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.

[2] § 1 ust. 2 pkt 12 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.

Wersja obowiązująca od 2012-09-21 do 2020-07-31

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1

1. Zarządzenie określa metodykę, wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców, w ramach postępowań prowadzonych na podstawie:

1) ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756), zwanej dalej „k.w.”;

2) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 z późn. zm.2)), zwanej dalej „u.p.n.”;

3) ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148 z późn. zm.3)), zwanej dalej „k.p.w.”.

2. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) [1] organ Policji – Komendanta Głównego Policji, komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji, komendanta powiatowego (rejonowego, miejskiego) Policji, komendanta komisariatu i komendanta komisariatu specjalistycznego Policji;

2) organ I instancji – organ Policji akceptujący wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu;

3) organ II instancji – organ Policji nadrzędny nad organem I instancji;

4) organ nadrzędny – organ Policji wyższego stopnia;

5) jednostka Policji – komendę powiatową, miejską, rejonową Policji, komisariat, komisariat specjalistyczny Policji;

6) kierownik jednostki – komendanta powiatowego, rejonowego, miejskiego Policji, komendanta komisariatu, komisariatu specjalistycznego Policji;

7) komórka Policji – wyodrębnioną część struktury organizacyjnej jednostki Policji;

8) kierownik komórki – kierownika wyodrębnionej części struktury organizacyjnej jednostki Policji;

9) komórka do spraw nieletnich i patologii – wyodrębnioną część struktury organizacyjnej jednostki Policji, właściwą w sprawach nieletnich i patologii;

10) przełożony dyscyplinarny – przełożonego w rozumieniu przepisów art. 133 ust. 1 ustawy;

11) droga służbowa – obowiązek przekazania przez podwładnego informacji lub sporządzonego dokumentu wyłącznie bezpośredniemu przełożonemu, a w wypadku, gdy informacja lub dokument jest skierowany do wyższego przełożonego albo poza Policję – wyłącznie za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego;

12) [2] (skreślony);

13) k.p.k. – ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.4)).

[1] § 1 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.

[2] § 1 ust. 2 pkt 12 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-10-26 do 2012-09-20

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1

1. Zarządzenie określa metodykę, wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców, w ramach postępowań prowadzonych na podstawie:

1) ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756), zwanej dalej „k.w.”;

2) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 z późn. zm.2)), zwanej dalej „u.p.n.”;

3) ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148 z późn. zm.3)), zwanej dalej „k.p.w.”.

2. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) [1] organ Policji – komendanta powiatowego, rejonowego, miejskiego Policji, komendanta komisariatu, komisariatu specjalistycznego Policji, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Stołecznego Policji;

2) organ I instancji – organ Policji akceptujący wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu;

3) organ II instancji – organ Policji nadrzędny nad organem I instancji;

4) organ nadrzędny – organ Policji wyższego stopnia;

5) jednostka Policji – komendę powiatową, miejską, rejonową Policji, komisariat, komisariat specjalistyczny Policji;

6) kierownik jednostki – komendanta powiatowego, rejonowego, miejskiego Policji, komendanta komisariatu, komisariatu specjalistycznego Policji;

7) komórka Policji – wyodrębnioną część struktury organizacyjnej jednostki Policji;

8) kierownik komórki – kierownika wyodrębnionej części struktury organizacyjnej jednostki Policji;

9) komórka do spraw nieletnich i patologii – wyodrębnioną część struktury organizacyjnej jednostki Policji, właściwą w sprawach nieletnich i patologii;

10) przełożony dyscyplinarny – przełożonego w rozumieniu przepisów art. 133 ust. 1 ustawy;

11) droga służbowa – obowiązek przekazania przez podwładnego informacji lub sporządzonego dokumentu wyłącznie bezpośredniemu przełożonemu, a w wypadku, gdy informacja lub dokument jest skierowany do wyższego przełożonego albo poza Policję – wyłącznie za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego;

12) żołnierz w czynnej służbie wojskowej – osobę odbywającą zasadniczą służbę wojskową (również nadterminową), przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe, okresową służbę wojskową oraz zawodową służbę wojskową, a także kandydata na żołnierza zawodowego;

13) k.p.k. – ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.4)).

[1] § 1 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 zarządzenia nr 1371 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 sierpnia 2010 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. Nr 10, poz. 59). Zmiana weszła w życie 26 października 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-04-15 do 2010-10-25

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1

1. Zarządzenie określa metodykę, wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców, w ramach postępowań prowadzonych na podstawie:

1) ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756), zwanej dalej „k.w.”;

2) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 z późn. zm.2)), zwanej dalej „u.p.n.”;

3) ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148 z późn. zm.3)), zwanej dalej „k.p.w.”.

2. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) organ Policji – komendanta powiatowego, rejonowego, miejskiego Policji, komendanta komisariatu, komisariatu specjalistycznego Policji;

2) organ I instancji – organ Policji akceptujący wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu;

3) organ II instancji – organ Policji nadrzędny nad organem I instancji;

4) organ nadrzędny – organ Policji wyższego stopnia;

5) jednostka Policji – komendę powiatową, miejską, rejonową Policji, komisariat, komisariat specjalistyczny Policji;

6) kierownik jednostki – komendanta powiatowego, rejonowego, miejskiego Policji, komendanta komisariatu, komisariatu specjalistycznego Policji;

7) komórka Policji – wyodrębnioną część struktury organizacyjnej jednostki Policji;

8) kierownik komórki – kierownika wyodrębnionej części struktury organizacyjnej jednostki Policji;

9) komórka do spraw nieletnich i patologii – wyodrębnioną część struktury organizacyjnej jednostki Policji, właściwą w sprawach nieletnich i patologii;

10) przełożony dyscyplinarny – przełożonego w rozumieniu przepisów art. 133 ust. 1 ustawy;

11) droga służbowa – obowiązek przekazania przez podwładnego informacji lub sporządzonego dokumentu wyłącznie bezpośredniemu przełożonemu, a w wypadku, gdy informacja lub dokument jest skierowany do wyższego przełożonego albo poza Policję – wyłącznie za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego;

12) żołnierz w czynnej służbie wojskowej – osobę odbywającą zasadniczą służbę wojskową (również nadterminową), przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe, okresową służbę wojskową oraz zawodową służbę wojskową, a także kandydata na żołnierza zawodowego;

13) k.p.k. – ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.4)).