history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[108] (utracił moc).
[108] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[108] (utracił moc).
[108] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Policjant obowiązany jest zapoznać się z opinią biegłego niezwłocznie po jej uzyskaniu.
2. Przed ponownym wezwaniem biegłego w tej samej sprawie i co do tego samego zakresu, na podstawie art. 201 k.p.k., policjant upewnia się, czy uzyskana opinia jest:
1) niepełna, czyli nie udziela odpowiedzi na wszystkie postawione pytania albo nie uwzględnia wszystkich istotnych okoliczności lub nie zawiera uzasadnienia wyrażonych w niej ocen i poglądów, lub
2) niejasna, czyli nie pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów bądź sposobu dochodzenia do nich albo zawiera wewnętrzne sprzeczności, nielogiczne lub nieznajdujące oparcia w badaniach wnioski końcowe, jest niezrozumiała lub nie można ustalić na jej podstawie ostatecznego poglądu biegłego.
3. Stwierdzenia stron, że wydana opinia jest niepełna lub niejasna, nie są podstawą do zastosowania przepisu art. 201 k.p.k., chyba że zajdą okoliczności wskazane w ust. 2.
4. Policjant, na podstawie art. 200 § 3 k.p.k., przesłuchuje w charakterze biegłych osoby, które brały udział w wydaniu opinii, w szczególności gdy trudno jest ocenić merytoryczne aspekty opinii ze względu na zawiłość problemu.
5. Ekspertyza wykonana na zlecenie strony nie jest dowodem z opinii biegłego w rozumieniu art. 193 § 1 k.p.k. Uzyskana w ten sposób opinia może być podstawą do powołania nowego biegłego przez organ procesowy. Dopuszczalne jest powołanie w charakterze biegłego autora prywatnej opinii albo przesłuchanie go w charakterze świadka.