§ 84

[84] (utracił moc).

§ 84

1. Oględziny zewnętrzne zwłok polegają w szczególności na stwierdzeniu:

1) rozmieszczenia i nasilenia wczesnych i późnych znamion śmierci;

2) reakcji tkanek w procesie ich obumierania;

3) zanieczyszczeń powłok ciała płynami ustrojowymi, wydzielinami i wydalinami lub substancjami obcego pochodzenia, w szczególności na kończynach;

4) obecności owadów i stadium ich rozwoju;

5) obrażeń ciała z uwzględnieniem podziału na obrażenia powstałe za życia i po śmierci.

2. Oględziny zwłok, o których mowa w art. 209 § 3 k.p.k., rozpoczyna się od zarejestrowania, przy użyciu urządzeń wskazanych w § 87 ust. 8, ich wyglądu i ułożenia oraz stanu otoczenia. Następnie opisuje się wygląd i ułożenie zwłok oraz sporządza szkic ułożenia zwłok. W dalszej kolejności, na miejscu znalezienia zwłok albo kontynuując oględziny w zakładzie medycyny sądowej lub prosektorium, dokumentuje się oględziny odzieży, w którą zwłoki są ubrane, opisując jej poszczególne części w takim porządku, w jakim znajdują się one na zwłokach lub odzieży, która znajduje się obok zwłok, uwzględniając ewentualne ślady na odzieży lub jej uszkodzenia.

3. Każdą część ubrania zdejmowaną ze zwłok podczas oględzin należy umieszczać w odrębnym papierowym opakowaniu. Niedopuszczalne jest umieszczanie wilgotnej odzieży w zamkniętym worku foliowym. Odzież taką należy wysuszyć w pomieszczeniu przewiewnym, ciemnym i suchym. Zabronione jest suszenie w podwyższonej temperaturze odzieży lub innych przedmiotów, na których znajdują się lub mogą znajdować się ślady biologiczne.

4. Podczas oględzin zwłok, po ich rozebraniu, należy ponownie utrwalić wygląd zwłok przy użyciu urządzeń, o których mowa w § 87 ust. 8, z uwzględnieniem uszkodzeń ciała lub innych śladów, a także obejrzeć całą powierzchnię ciała, łącznie z otworami naturalnymi.

5. Jeżeli przeprowadzenie oględzin, o których mowa w ust. 1, jest niemożliwe lub znacznie utrudnione na miejscu ich znalezienia, w szczególności ze względu na duży ruch drogowy lub złe warunki atmosferyczne, oględzin dokonuje się w zakładzie medycyny sądowej lub w prosektorium. Przed zabraniem zwłok opisuje się ich ułożenie i sporządza odpowiednią dokumentację techniczną.

6. Należy rozebrać zwłoki podczas oględzin na miejscu ich znalezienia, jeżeli:

1) do ustalenia czasu śmierci i tożsamości zwłok niezbędne jest ich niezwłoczne rozebranie;

2) istnieje niebezpieczeństwo zniekształcenia lub zniszczenia śladów na odzieży podczas transportu zwłok do zakładu medycyny sądowej lub prosektorium;

3) prokurator nakazał rozebranie zwłok;

4) istnieją powody, indywidualne dla zdarzenia, wskazujące na konieczność rozebrania zwłok.

7. Jeżeli nie zaistniała żadna z przesłanek, o których mowa w ust. 6, warunkująca rozebranie zwłok na miejscu ich znalezienia, zwłoki rozbiera się w zakładzie medycyny sądowej lub prosektorium. Przepisy ust. 3 i § 86 stosuje się odpowiednio.

8. Jeżeli nie ustalono tożsamości zwłok, sporządza się ich szczegółowy rysopis, wykonuje fotografie twarzy, znaków szczególnych ciała oraz wszystkich ważnych dla celów identyfikacyjnych przedmiotów znalezionych przy zwłokach, a także daktyloskopuje się zwłoki. Jeżeli stan zwłok nie pozwala na wykonanie fotografii przydatnej dla identyfikacji, należy podczas otwarcia zwłok zabezpieczyć czaszkę zmarłego oraz materiał biologiczny w postaci próbki z tkanek do badań genetycznych; decyzja o zabezpieczeniu czaszki leży w kompetencji prokuratora obecnego podczas otwarcia zwłok.

9. Na podstawie ustaleń poczynionych w toku oględzin, lekarz powinien wypowiedzieć się co do czasu zgonu, przyczyny śmierci i przypuszczalnego narzędzia, którym zadano obrażenia.