history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[62] (utracił moc).
[62] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[62] (utracił moc).
[62] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Podczas swobodnej wypowiedzi świadka niedopuszczalne jest:
1) przerywanie toku wypowiedzi świadka, chyba że wypowiedź ta w szerokim zakresie wykracza poza granice określone celem przesłuchania;
2) okazywanie zniecierpliwienia, ponaglanie w celu przyspieszenia relacji;
3) rozpraszanie świadka, prowadzenie rozmowy z innymi osobami;
4) pouczanie lub ocenianie świadka;
5) przedstawianie własnego punktu widzenia lub własnej oceny zdarzeń.
2. Podczas swobodnej wypowiedzi świadka policjant może robić odręczne notatki, zawierające oznaczenie niespójności w relacji, stwierdzenia świadka wzajemnie się wykluczające, luki w relacji, zmiany w emocjach świadka.
3. Po swobodnej wypowiedzi świadka policjant przystępuje do etapu pytań i odpowiedzi w celu:
1) uzyskania spójnego zeznania z przebiegu zdarzenia;
2) uzyskania dokładnej informacji dotyczącej czasu, miejsca i okoliczności zdarzenia, miejsca przestępstwa, wyglądu sprawców, ich cech charakterystycznych i zachowania, osób pokrzywdzonych, innych świadków, utraconych przedmiotów i miejsc ich przechowywania;
3) zidentyfikowania relacji nieszczerych.