history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[49] (utracił moc).
[49] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[49] (utracił moc).
[49] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Policjant sprawdza dane osobowe osoby przesłuchiwanej na podstawie dokumentu stwierdzającego tożsamość, w szczególności dowodu osobistego, paszportu lub zagranicznego dokumentu tożsamości, czyniąc o tym adnotację w protokole przesłuchania. Brak dokumentu tożsamości należy również odnotować.
2. W przypadku wątpliwości co do tożsamości osoby przesłuchiwanej należy posłużyć się w toku czynności danymi uzyskanymi od tej osoby, a następnie zastosować tryb określony w:
1) art. 44h ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 87, poz. 960 ze zm.8) – o uzyskiwaniu informacji ze zbiorów danych osobowych PESEL;
2) art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1688) –o uzyskiwaniu odpisów oraz zaświadczeń.
3. Jeżeli podejrzany lub pokrzywdzony cudzoziemiec podaje, że nie uzyskał pełnoletności i nie można tego faktu udokumentować, wykorzystując przepis art. 74 § 2 k.p.k. i odpowiednio 192 § 4 k.p.k., w celu ustalenia wieku cudzoziemca można go, za zgodą jego lub jego przedstawiciela ustawowego, poddać badaniom medycznym, o których mowa w art. 21 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 128, poz. 1176 ze zm.9). Jeżeli wymienione osoby nie wyrażą zgody na badanie – cudzoziemca uznaje się za pełnoletniego, chociażby nadal podawał się za małoletniego.