Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[27] (utracił moc).
[27] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[27] (utracił moc).
[27] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Plan czynności, skrócony plan czynności i plan poszczególnych czynności opracowuje policjant wyznaczony do prowadzenia postępowania. Jeżeli do prowadzenia postępowania powołano grupę operacyjno-procesową, o której mowa w § 31, plan opracowuje kierownik grupy przy udziale jej członków.
2. W zależności od sytuacji należy wskazać kilka wersji zdarzenia, nawet jeżeli wzajemnie się wykluczają. Policjant wyjaśnia wszystkie wersje, począwszy od najbardziej prawdopodobnej.
3. Jeżeli w czynnościach, zwłaszcza w oględzinach, brał udział policjant z laboratorium kryminalistycznego, komórki techniki kryminalistycznej, specjalista niebędący funkcjonariuszem organów procesowych lub biegły, należy przy określeniu wersji zdarzenia wysłuchać jego uwag i wniosków.
4. W każdym przypadku, gdy wszczęcie postępowania poprzedzone było formą pracy operacyjnej, albo gdy w postępowaniu zachodzić będzie potrzeba korzystania z form i metod pracy operacyjnej, w opracowaniu wersji zdarzenia powinien wziąć udział policjant komórki właściwej do prowadzenia pracy operacyjnej.
5. Budowanie wersji zdarzeń i planów, w szczególności w sprawach wielowątkowych, o dużym zasięgu terytorialnym, w przypadku przestępstw, których sposób popełnienia wskazuje na wysoką specjalizację działań sprawców, a także w sprawach rozwojowych – następuje przy udziale analityka kryminalnego, o którym mowa w zarządzeniu nr 1012 Komendanta Głównego Policji z dnia 23 września 2004 r. w sprawie stosowania przez Policję analizy kryminalnej (Dz. Urz. KGP Nr 20, poz. 124).
6. Jednocześnie z czynnościami powinny być, w miarę potrzeby, prowadzone czynności operacyjno-rozpoznawcze w odniesieniu do wszystkich przyjętych wersji zdarzenia. Odstąpienie od wyjaśnienia przyjętej wersji może nastąpić dopiero po jej całkowitym wykluczeniu, albo gdy w wyniku wyjaśnienia innej wersji został osiągnięty założony dla niej cel lub cel postępowania.