history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31

§ 209

[190] (utracił moc).

[190] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.

Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31

§ 209

[190] (utracił moc).

[190] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29

§ 209

1. Akta główne postępowania, po zatwierdzeniu przez prokuratora postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego z powodu niewykrycia sprawcy i po uprawomocnieniu się tej decyzji, wpływają do komórki prowadzącej czynności operacyjno-rozpoznawcze.

2. Przekazanie akt głównych Policji, po zatwierdzeniu przez prokuratora postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego z powodu niewykrycia sprawcy, następuje wyłącznie w celu kontynuowania czynności wykrywczych. Miejscem archiwizowania akt głównych są archiwa zakładowe prokuratury.

3. W okresie między przekazaniem akt do prokuratury w celu zatwierdzenia postanowienia o umorzeniu a ich zwrotem po uprawomocnieniu się decyzji prokuratora nie można zaprzestać prowadzenia przedsięwzięć wykrywczych.

4. Policjant, któremu przydzielono sprawy, winien dokonać ich analizy pod kątem wykorzystania zawartych w nich informacji w realizowanych przez siebie formach i metodach pracy operacyjnej. Przy analizie spraw należy w szczególności mieć na uwadze:

1) rodzaj popełnionego przestępstwa i częstotliwość jego występowania w podległym rejonie służbowym;

2) sposób działania sprawcy w kontekście innych niewykrytych przestępstw popełnionych tą samą metodą;

3) rodzaj utraconych przedmiotów;

4) rysopis sprawcy lub sprawców;

5) liczebność grupy, w której sprawca działał;

6) zabezpieczone dowody, w tym ślady kryminalistyczne, opinie biegłych i możliwości ich wykorzystania w realizowanych przez siebie czynnościach wykrywczych.

5. Jeżeli w umorzonej sprawie nie prowadzono żadnej formy pracy operacyjnej lub z analizy sprawy wynika, że nie miała ona związku z formą pracy operacyjnej, czynności operacyjno-rozpoznawcze prowadzi się w ramach rozpoznania operacyjnego, wszczętego z inicjatywy własnej policjanta, o którym mowa w ust. 4, lub na polecenie przełożonego obejmując przestępstwa tożsame rodzajowo ze względu na ich kategorię, sposób lub miejsce popełnienia, rodzaj utraconych przedmiotów albo rodzaj śladów pozostawionych przez sprawcę lub sprawców.

6. Materiały uzyskane w toku prowadzonego rozpoznania gromadzi się w teczce zagadnieniowej lub w teczce operacyjnego sprawdzenia.

7. W przypadku ujawnienia danych pozwalających na wykrycie sprawcy policjant realizujący czynności operacyjno-rozpoznawcze sporządza notatkę urzędową, którą wraz z aktami umorzonego postępowania przekazuje do komórki, która prowadziła postępowanie, celem podjęcia na nowo umorzonego dochodzenia bądź wystąpienia do prokuratora z wnioskiem o podjęcie na nowo umorzonego śledztwa.

8. Czas wykorzystywania akt głównych postępowań przygotowawczych umorzonych z powodu niewykrycia sprawcy zależy od wagi przestępstwa oraz możliwości prowadzenia działań wykrywczych. Po uznaniu przez kierownika komórki, w której prowadzono czynności operacyjno-rozpoznawcze, że możliwości wykrywcze Policji zostały przynajmniej na tym etapie wyczerpane, akta zwraca się bezpośrednio do prokuratury. W sytuacjach wątpliwych i jeżeli czynności procesowe i operacyjno-rozpoznawcze prowadzone były w różnych komórkach, przekazanie akt winno być poprzedzone konsultacją z kierownikiem komórki, w której prowadzono postępowanie przygotowawcze.

9. Akta główne postępowań, o których mowa w ust. 8, zwraca się do prokuratury pojedynczo lub partiami. Do akt nie należy załączać notatek dokumentujących przeprowadzone czynności operacyjno-rozpoznawcze, a także notatek stwierdzających, że przeprowadzone czynności nie doprowadziły do ustalenia danych pozwalających na wykrycie sprawcy. W piśmie przewodnim należy użyć odpowiednio sformułowań:

1) w przypadku dochodzenia „po wykorzystaniu do czynności, o których mowa w art. 325f § 2 k.p.k.”;

2) w przypadku śledztwa „po wyczerpaniu możliwości wykrywczych”.

10. Podczas wykorzystywania w Policji akt głównych postępowań, o których mowa w ust. 1, mogą one być udostępnione innemu prokuratorowi lub sądowi jedynie za zgodą prokuratora z jednostki organizacyjnej prokuratury, w której dyspozycji akta pozostają.