history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31

§ 177

[177] (utracił moc).

[177] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.

Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31

§ 177

[177] (utracił moc).

[177] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29

§ 177

1. Do czasu wydania zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności osoby korzystającej z immunitetów krajowych, w szczególności parlamentarzystów, sędziów, prokuratorów, członków Trybunału Stanu, Rzecznika Praw Obywatelskich, Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, wiceprezesów i dyrektora generalnego Najwyższej Izby Kontroli oraz pracowników nadzorujących lub wykonujących czynności kontrolne – w odniesieniu do tych osób Policja może podejmować tylko czynności niecierpiące zwłoki, na podstawie przepisu art. 17 § 2 k.p.k.

2. Osoby korzystające z immunitetów krajowych można zatrzymać wyłącznie w razie ujęcia na gorącym uczynku przestępstwa, jeżeli zatrzymanie jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu należy niezwłocznie powiadomić kierownika jednostki Policji, prokuratora i dyżurnego Komendy Głównej Policji.

3. Uzyskanie zezwolenia na ściganie osoby korzystającej z immunitetu krajowego jest konieczne, gdy zebrane materiały uzasadniają przedstawienie danej osobie zarzutów. O uzyskanie zezwolenia należy zwrócić się do prokuratora.

4. Umorzenie postępowania z powodu braku zezwolenia nie stanowi przeszkody do podjęcia postępowania po uzyskaniu wymaganego zezwolenia.

5. Za czyny popełnione w trakcie trwania immunitetów krajowych osoby z nich korzystające należy pociągnąć do odpowiedzialności karnej po wygaśnięciu immunitetów, art. 104 § 1 k.k. stosuje się odpowiednio. Jeżeli czyn związany był z wykonywaniem mandatu lub czynności służbowych, do pociągnięcia do odpowiedzialności karnej, nawet po wygaśnięciu immunitetu, niezbędna jest zgoda uprawnionego organu, jeżeli tak stanowi ustawa określająca ten immunitet.