history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[168] (utracił moc).
[168] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[168] (utracił moc).
[168] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Po wydaniu postanowienia o zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych, o którym mowa w art. 175 § 1 k.k.s., policjant nie stosuje przepisów:
1) art. 315–317 k.p.k. w części dotyczącej obowiązku dopuszczenia podejrzanego do czynności dowodowych w postępowaniu przygotowawczym;
2) art. 321 k.p.k. w części dotyczącej zaznajomienia podejrzanego z materiałami postępowania przygotowawczego;
3) art. 300 k.p.k. dotyczącego obowiązku pouczenia podejrzanego o przysługujących mu uprawnieniach;
4) art. 172 k.p.k. dotyczącego konfrontacji i art. 173 k.p.k. dotyczącego okazania;
5) innych wymagających obecności podejrzanego albo podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej.
2. W celu ustanowienia obrońcy przez sąd właściwy do rozpoznania sprawy o wykroczenie skarbowe policjant po wydaniu postanowienia, o którym mowa w ust. 1, zwraca się do sądu o wyznaczenie obrońcy z urzędu. W sprawach o przestępstwa skarbowe o wystąpienie do sądu należy wnioskować do prokuratora.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w sprawach o przestępstwa skarbowe do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej, pod warunkiem wydania przez policjanta postanowienia o pociągnięciu do odpowiedzialności posiłkowej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, o którym mowa w art. 124 k.k.s.
4. Do pociągnięcia do odpowiedzialności posiłkowej, o której mowa w ust. 3, konieczne jest wykazanie związku przyczynowego pomiędzy przestępstwem skarbowym popełnionym przez sprawcę spełniającego warunki określone w art. 24 § 1 k.k.s. a odniesieniem lub możliwością odniesienia korzyści majątkowej przez podmiot reprezentowany przez tego sprawcę. Dla nałożenia odpowiedzialności posiłkowej nie ma znaczenia, czy podmiot miał świadomość uzyskania bądź możliwości uzyskania korzyści majątkowej z popełnionego przez sprawcę przestępstwa skarbowego.
5. Jeżeli policjant stwierdzi, że brak jest podstaw do pociągnięcia podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej, po wydaniu postanowienia o uchyleniu postanowienia, o którym mowa w ust. 3, należy je przedłożyć prokuratorowi do zatwierdzenia.