history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[164] (utracił moc).
[164] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[164] (utracił moc).
[164] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Jeżeli dokonano zatrzymania nieletniego, a nie zachodzą przesłanki do umieszczenia go w policyjnej izbie dziecka, po dokonaniu czynności z jego udziałem, zgodnie z przepisami u.p.n., niezwłocznie przekazuje się go rodzicom lub opiekunom prawnym, od których uzyskuje się pisemne potwierdzenie przejęcia nieletniego.
2. Policjant może zatrzymać, a następnie umieścić w policyjnej izbie dziecka nieletniego, o którym mowa w art. 40 § 1 u.p.n., gdy zachodzi przynajmniej jedna z przesłanek określonych w tym przepisie, rozumianych jako:
1) uzasadniona obawa ukrycia się nieletniego, zwłaszcza wtedy gdy podejmował ucieczki z domu, ze szkoły, zakładu poprawczego, schroniska dla nieletnich, młodzieżowego ośrodka wychowawczego lub socjoterapii albo ośrodka szkolno-wychowawczego;
2) obawa zatarcia śladów czynu uzasadniona okolicznościami sprawy i rodzajem dowodów, które należy jeszcze zebrać;
3) niemożność ustalenia tożsamości nieletniego, zwłaszcza wtedy, gdy nie posiada dokumentu tożsamości, nie jest znany w miejscu zamieszkania lub podaje różne dane personalne, a także gdy podany przez niego wiek w sposób rażący odbiega od wyglądu.
3. Policjant realizuje wobec nieletniego obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 40 § 2 u.p.n. – niezwłocznie po jego zatrzymaniu, a wobec rodziców lub opiekunów realizuje obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 40 § 4 u.p.n. – niezwłocznie po nawiązaniu z nimi kontaktu.
4. W razie konieczności należy zatrzymanego nieletniego poddać badaniu lekarskiemu.
5. Kopię protokołu zatrzymania nieletniego, o którym mowa w art. 40 § 3 u.p.n., policjant wręcza zatrzymanemu, a także rodzicom lub opiekunowi.