history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[162] (utracił moc).
[162] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[162] (utracił moc).
[162] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Policjant przekazuje niezwłocznie sprawę:
1) sędziemu rodzinnemu:
a) po wykonaniu czynności wskazanych w § 161,
b) jeżeli postępowanie było zawieszone przez sędziego rodzinnego;
2) prokuratorowi:
a) o czyn wymieniony w art. 10 § 2 k.k. wobec nieletniego
lub przeciwko nieletniemu, który dopuścił się go pomiędzy
b) o przestępstwo, przestępstwo skarbowe wobec nieletniego lub przeciwko nieletniemu, jeżeli prokurator zastrzegł jej przekazanie sędziemu rodzinnemu za swoim pośrednictwem,
c) o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe wobec nieletniego lub przeciwko nieletniemu, jeżeli zostało popełnione przez nieletniego wespół z dorosłym,
d) o czyn karalny popełniony przez nieletniego, który ponadto popełnił przestępstwo lub przestępstwo skarbowe po ukończeniu 17 lat,
e) jeżeli czynności dokonano w ramach wszczętego formalnie dochodzenia lub śledztwa,
f) jeżeli czynności dokonano po umorzeniu lub zawieszeniu dochodzenia bądź śledztwa.
2. Jeżeli Policja w ramach czynności dokonywanych na podstawie przepisów art. 37 § 1 u.p.n. nie zdoła zidentyfikować nieletniego sprawcy czynu karalnego, ale uzyska materiał dowodowy uzasadniający podejrzenie, iż czynu dokonał nieletni – przekazuje sprawę sędziemu rodzinnemu celem wszczęcia postępowania.