history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[153] (utracił moc).
[153] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[153] (utracił moc).
[153] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Przed skierowaniem sprawy do postępowania mediacyjnego, o którym mowa w art. 23a k.p.k., policjant informuje pokrzywdzonego o korzyściach z niego wynikających, a w szczególności o możliwości:
1) naprawienia szkody, zadośćuczynienia finansowego lub moralnego bez oczekiwania na zakończenie procesu karnego;
2) wycofania się w każdej fazie postępowania mediacyjnego w razie braku satysfakcjonujących go efektów;
3) aktywnego uczestniczenia w rozwiązywaniu problemu;
4) uświadomienia sprawcy wyrządzonej jego czynem szkody i krzywdy;
5) uzyskania informacji na temat motywacji i zachowania sprawcy;
6) uzyskania przeprosin sprawcy;
7) uniknięcia rozprawy sądowej.
2. Przed skierowaniem sprawy do mediacji policjant informuje podejrzanego o następujących okolicznościach, które sąd uwzględnia lub może uwzględnić przy wymierzaniu kary bądź środków karnych:
1) starania sprawcy o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, o którym mowa w art. 53 § 2 k.k.;
2) pozytywne wyniki przeprowadzonej mediacji pomiędzy pokrzywdzonym a sprawcą albo ugodę pomiędzy nimi osiągniętą w postępowaniu karnym, o których mowa w art. 53 § 3 k.k.;
3) pojednanie się pokrzywdzonego ze sprawcą, naprawienie szkody albo uzgodnienie sposobu naprawienia szkody, o których mowa w art. 60 § 2 pkt 1 k.k.;
4) czynienie przez sprawcę starań o naprawienie szkody, o których mowa w art. 60 § 2 pkt 2 k.k.
3. Po poinformowaniu o istocie, celu i zasadach prowadzenia mediacji policjant pozostawia stronom niezbędny czas na dokonanie przemyśleń i podjęcie decyzji w przedmiocie wyrażenia zgody na wdrożenie postępowania mediacyjnego.
4. Policjant może także skierować podejrzanego i pokrzywdzonego do mediatora w celu poinformowania stron o istocie, celu i zasadach prowadzenia mediacji. Skierowanie to policjant uzgadnia z mediatorem.