history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[114] (utracił moc).
[114] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[114] (utracił moc).
[114] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. W zależności od założeń taktycznych postępowania i od warunków, jakie można zapewnić, okazanie, o którym mowa w art. 173 k.p.k., następuje:
1) bezpośrednio poprzez przedstawienie rozpoznającemu naocznie określonej osoby lub rzeczy;
2) pośrednio poprzez przedstawienie utrwalonego na nośniku wizerunku w postaci obrazu, fotografii lub głosu, a także rysunku, rekonstrukcji albo modelu.
2. Policjant dokonujący okazania, stosując się do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 czerwca 2003 r. w sprawie warunków technicznych przeprowadzenia okazania (Dz. U. Nr 104, poz. 981), obowiązany jest przestrzegać następujących zasad:
1) można okazywać tylko osoby lub rzeczy o cechach odpowiadających opisowi uzyskanemu w przesłuchaniu;
2) nie przybiera się do okazania policjantów jednostki Policji, w której dokonywane jest okazanie lub prowadzone jest postępowanie;
3) każda osoba przybrana do osoby okazywanej musi wyrazić zgodę na uczestniczenie w tej czynności;
4) w uzasadnionych przypadkach osoba okazywana może wypowiadać słowa lub artykułować głoski wskazane przez prowadzącego czynność;
5) odstępuje się od okazania przy użyciu lustra obserwacyjnego, wizjera lub sprzętu elektronicznego (kamery), jeżeli pokrzywdzony lub inny świadek wnosi o dokonanie okazania bezpośrednio;
6) w razie okazania na placu spacerowym obowiązkowo przybiera się osoby do osoby okazywanej; przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. Policjant może udać się ze świadkiem lub podejrzanym na miejsce, w którym istnieje możliwość spotkania sprawcy przestępstwa lub świadka. Osobę rozpoznaną należy wylegitymować, a w razie istnienia podstaw – zatrzymać.
4. Podczas czynności, o której mowa w ust. 3, należy zapisać personalia osób, które znajdowały się w towarzystwie osoby rozpoznanej, i przesłuchać je w charakterze świadków, głównie co do faktu, że osoba rozpoznana była w danym miejscu w chwili rozpoznania. Świadka lub podejrzanego, który rozpoznał osobę, należy przesłuchać na tę okoliczność.