history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[106] (utracił moc).
[106] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-03-01 do 2012-12-31
[106] (utracił moc).
[106] Zarządzenie utraciło moc 1 marca 2012 r. na podstawie § 59 zarządzenia nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym (Dz.U.KGP. poz. 6) z wyjątkiem działu 15 i 16, które tracą moc 31 grudnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-01-01 do 2012-02-29
1. Jeżeli ustalenie okoliczności mających istotne znaczenie dowodowe wymaga wiadomości specjalnych w określonej dziedzinie i pozostaje to poza możliwościami laboratoriów kryminalistycznych Policji oraz osób wpisanych na listy biegłych sądowych, należy zasięgnąć opinii innych osób lub instytucji, o których na podstawie dokumentów wiadomo, że posiadają wiadomości specjalne, a także dysponują środkami niezbędnymi do przeprowadzenia badań.
2. Nie należy powoływać biegłych, zwłaszcza w sytuacji, gdy pokrzywdzona organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi bądź osoba fizyczna albo prawna chroniąca określone prawo przedstawia dowody, które w sposób oczywisty wystarczają do rozstrzygnięcia, czy czyn zabroniony, będący przedmiotem postępowania, wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w przepisach chroniących własność intelektualną lub przemysłową.
3. Policjant może odstąpić od powołania biegłego w sprawach dotyczących posiadania niewielkich ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych, w przypadku pozytywnego wyniku testu dokonanego za pomocą testera narkotykowego wskazującego, że można mieć do czynienia ze środkiem lub substancją i niebudzącego wątpliwości przyznania się osoby, iż była w ich posiadaniu.
4. Sprawdzenia w Systemie Automatycznej Identyfikacji Daktyloskopijnej „AFIS” należy dokonać jak najszybciej, w trybie i na zasadach określonych w zarządzeniu nr 6, o którym mowa w § 74 ust. 5. Wynik sprawdzenia nie jest dowodem z opinii biegłego. Po otrzymaniu informacji o pozytywnym wyniku sprawdzenia policjant obowiązany jest dopuścić dowód z opinii biegłego poprzez wydanie postanowienia:
1) w którym nie umieszcza pytań związanych z wynikiem sprawdzenia lub rejestracji odwzorowań w Systemie Automatycznej Identyfikacji Daktyloskopijnej „AFIS”;
2) do którego dołącza oryginalną kartę daktyloskopijną sporządzoną w ramach tego postępowania, jako materiał porównawczy.
5. Jeżeli wydanie opinii przez biegłego wiąże się ze znacznymi kosztami, kierownik komórki konsultuje powołanie biegłego z kierownikiem komórki uprawnionej do dysponowania środkami finansowymi. Jeżeli pokrycie wydatków nie jest możliwe, zwraca się do nadrzędnej jednostki Policji, a gdy i ta nie jest w stanie pokryć kosztów – wnioskuje do prokuratora nadzorującego postępowanie o pokrycie wydatków.
6. Przy zasięgnięciu opinii biegłego należy uwzględniać czas wykonania ekspertyzy oraz, przede wszystkim, jej koszty – spośród biegłych o podobnych kwalifikacjach należy powołać tego, który oferuje najkorzystniejsze warunki finansowe.