history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2024-09-21

§ 6. 1. Ewidencję dóbr kultury, o których mowa w § 1, w ujęciu ilościowo – wartościowym, prowadzi się w systemie finansowo - księgowym, w sposób umożliwiający wyodrębnienie należących do Skarbu Państwa dóbr kultury odzyskanych wskutek restytucji prowadzonej przez Rzeczpospolitą Polską, narodowych dóbr kultury RP objętych przepadkiem na rzecz Skarbu Państwa oraz dóbr kultury przekazanych Skarbowi Państwa na własność w drodze darowizny od pozostałych rodzajów aktywów, będących składnikami majątku Ministerstwa.

2. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi pracownik DDK [4] w księdze inwentarzowej, w której generowane są dowody przyjęcia, powierzenia i przekazania dóbr kultury na podstawie następujących dokumentów:

1) PPR – oznacza dokument potwierdzający przyjęcie dobra kultury;

2) PTDR – oznacza dokument potwierdzający powierzenie dobra kultury innej jednostce;

3) PTR – oznacza dokument potwierdzający przekazanie dobra kultury innej jednostce.

3. Dla każdego zaewidencjonowanego dobra kultury generowany jest niepowtarzalny numer inwentarzowy oraz kod kreskowy, przy pomocy którego oznakowywane jest dobro kultury zgodnie z § 15 zarządzenia.

4. Dowody przyjęcia, powierzenia oraz przekazania dobra kultury pracownik DDK [5] udostępnia pracownikowi BFK w systemie elektronicznego obiegu dokumentów EZD, w celu zaewidencjonowania w księgach rachunkowych Ministerstwa.

5. W ewidencji, o której mowa w ust. 1, ujmuje się w szczególności:

1) dane identyfikacyjne dobra kultury:

a) numer inwentarzowy,

b) nazwę,

c) rodzaj,

d) opis,

e) ilość;

2) informacje dotyczące przyjęcia dobra kultury, w tym datę przyjęcia, podstawę przyjęcia oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego przyjęcie;

3) informacje dotyczące powierzenia dobra kultury, w tym dane podmiotu, któremu powierzono dobro kultury, datę powierzenia oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego powierzenie;

4) informacje dotyczące przekazania dobra kultury, w tym dane podmiotu, któremu przekazano dobro kultury, datę przekazania oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego przekazanie.

6. W przypadkach, w których jest to możliwe, w ewidencji o której mowa w ust. 1, ujmuje się również numer fabryczny dobra kultury, numer pod którym dobro kultury figurowało w bazie strat wojennych oraz dane podmiotu będącego właścicielem dobra kultury w chwili jego utraty.

[4] § 6 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 września 2024 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad gospodarowania i ewidencji dóbr kultury odzyskanych wskutek restytucji prowadzonej przez Rzeczpospolitą Polską, narodowych dóbr kultury objętych przepadkiem na rzecz Skarbu Państwa oraz dóbr kultury przekazanych Skarbowi Państwa na własność w drodze darowizny w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Dz.Urz.MKiDN. poz. 107). Zmiana weszła w życie 21 września 2024 r.

[5] § 6 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 września 2024 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad gospodarowania i ewidencji dóbr kultury odzyskanych wskutek restytucji prowadzonej przez Rzeczpospolitą Polską, narodowych dóbr kultury objętych przepadkiem na rzecz Skarbu Państwa oraz dóbr kultury przekazanych Skarbowi Państwa na własność w drodze darowizny w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Dz.Urz.MKiDN. poz. 107). Zmiana weszła w życie 21 września 2024 r.

Wersja obowiązująca od 2024-09-21

§ 6. 1. Ewidencję dóbr kultury, o których mowa w § 1, w ujęciu ilościowo – wartościowym, prowadzi się w systemie finansowo - księgowym, w sposób umożliwiający wyodrębnienie należących do Skarbu Państwa dóbr kultury odzyskanych wskutek restytucji prowadzonej przez Rzeczpospolitą Polską, narodowych dóbr kultury RP objętych przepadkiem na rzecz Skarbu Państwa oraz dóbr kultury przekazanych Skarbowi Państwa na własność w drodze darowizny od pozostałych rodzajów aktywów, będących składnikami majątku Ministerstwa.

2. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi pracownik DDK [4] w księdze inwentarzowej, w której generowane są dowody przyjęcia, powierzenia i przekazania dóbr kultury na podstawie następujących dokumentów:

1) PPR – oznacza dokument potwierdzający przyjęcie dobra kultury;

2) PTDR – oznacza dokument potwierdzający powierzenie dobra kultury innej jednostce;

3) PTR – oznacza dokument potwierdzający przekazanie dobra kultury innej jednostce.

3. Dla każdego zaewidencjonowanego dobra kultury generowany jest niepowtarzalny numer inwentarzowy oraz kod kreskowy, przy pomocy którego oznakowywane jest dobro kultury zgodnie z § 15 zarządzenia.

4. Dowody przyjęcia, powierzenia oraz przekazania dobra kultury pracownik DDK [5] udostępnia pracownikowi BFK w systemie elektronicznego obiegu dokumentów EZD, w celu zaewidencjonowania w księgach rachunkowych Ministerstwa.

5. W ewidencji, o której mowa w ust. 1, ujmuje się w szczególności:

1) dane identyfikacyjne dobra kultury:

a) numer inwentarzowy,

b) nazwę,

c) rodzaj,

d) opis,

e) ilość;

2) informacje dotyczące przyjęcia dobra kultury, w tym datę przyjęcia, podstawę przyjęcia oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego przyjęcie;

3) informacje dotyczące powierzenia dobra kultury, w tym dane podmiotu, któremu powierzono dobro kultury, datę powierzenia oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego powierzenie;

4) informacje dotyczące przekazania dobra kultury, w tym dane podmiotu, któremu przekazano dobro kultury, datę przekazania oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego przekazanie.

6. W przypadkach, w których jest to możliwe, w ewidencji o której mowa w ust. 1, ujmuje się również numer fabryczny dobra kultury, numer pod którym dobro kultury figurowało w bazie strat wojennych oraz dane podmiotu będącego właścicielem dobra kultury w chwili jego utraty.

[4] § 6 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 września 2024 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad gospodarowania i ewidencji dóbr kultury odzyskanych wskutek restytucji prowadzonej przez Rzeczpospolitą Polską, narodowych dóbr kultury objętych przepadkiem na rzecz Skarbu Państwa oraz dóbr kultury przekazanych Skarbowi Państwa na własność w drodze darowizny w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Dz.Urz.MKiDN. poz. 107). Zmiana weszła w życie 21 września 2024 r.

[5] § 6 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 września 2024 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad gospodarowania i ewidencji dóbr kultury odzyskanych wskutek restytucji prowadzonej przez Rzeczpospolitą Polską, narodowych dóbr kultury objętych przepadkiem na rzecz Skarbu Państwa oraz dóbr kultury przekazanych Skarbowi Państwa na własność w drodze darowizny w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Dz.Urz.MKiDN. poz. 107). Zmiana weszła w życie 21 września 2024 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-11-29 do 2024-09-20

§ 6. 1. Ewidencję dóbr kultury, o których mowa w § 1, w ujęciu ilościowo – wartościowym, prowadzi się w systemie finansowo - księgowym, w sposób umożliwiający wyodrębnienie należących do Skarbu Państwa dóbr kultury odzyskanych wskutek restytucji prowadzonej przez Rzeczpospolitą Polską, narodowych dóbr kultury RP objętych przepadkiem na rzecz Skarbu Państwa oraz dóbr kultury przekazanych Skarbowi Państwa na własność w drodze darowizny od pozostałych rodzajów aktywów, będących składnikami majątku Ministerstwa.

2. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi pracownik DRK w księdze inwentarzowej, w której generowane są dowody przyjęcia, powierzenia i przekazania dóbr kultury na podstawie następujących dokumentów:

1) PPR – oznacza dokument potwierdzający przyjęcie dobra kultury;

2) PTDR – oznacza dokument potwierdzający powierzenie dobra kultury innej jednostce;

3) PTR – oznacza dokument potwierdzający przekazanie dobra kultury innej jednostce.

3. Dla każdego zaewidencjonowanego dobra kultury generowany jest niepowtarzalny numer inwentarzowy oraz kod kreskowy, przy pomocy którego oznakowywane jest dobro kultury zgodnie z § 15 zarządzenia.

4. Dowody przyjęcia, powierzenia oraz przekazania dobra kultury pracownik DRK udostępnia pracownikowi BFK w systemie elektronicznego obiegu dokumentów EZD, w celu zaewidencjonowania w księgach rachunkowych Ministerstwa.

5. W ewidencji, o której mowa w ust. 1, ujmuje się w szczególności:

1) dane identyfikacyjne dobra kultury:

a) numer inwentarzowy,

b) nazwę,

c) rodzaj,

d) opis,

e) ilość;

2) informacje dotyczące przyjęcia dobra kultury, w tym datę przyjęcia, podstawę przyjęcia oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego przyjęcie;

3) informacje dotyczące powierzenia dobra kultury, w tym dane podmiotu, któremu powierzono dobro kultury, datę powierzenia oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego powierzenie;

4) informacje dotyczące przekazania dobra kultury, w tym dane podmiotu, któremu przekazano dobro kultury, datę przekazania oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego przekazanie.

6. W przypadkach, w których jest to możliwe, w ewidencji o której mowa w ust. 1, ujmuje się również numer fabryczny dobra kultury, numer pod którym dobro kultury figurowało w bazie strat wojennych oraz dane podmiotu będącego właścicielem dobra kultury w chwili jego utraty.