history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2021-02-05
1. Kierownik jednostki budżetowej, wykonując uprawnienia, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 2 ustawy, oraz przedstawiając wniosek do dysponenta części budżetowej o umorzenie należności budżetu państwa, odroczenie terminu spłaty całości lub części należności albo rozłożenie płatności całości lub części należności na raty, przedstawia zakres oraz analizę podjętych czynności w sprawie.
2. [11] Wyraża się zgodę na niedochodzenie należności budżetu państwa o charakterze cywilnoprawnym, której kwota wraz z odsetkami nie przekracza 100 złotych, a w przypadku należności z tytułu rekompensaty, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 935 i 1086) – jeżeli jej kwota jest równa świadczeniu pieniężnemu w rozumieniu tej ustawy albo większa od tego świadczenia.
3. Przepisy art. 58 ust. 1 pkt 2 i ust. 6 ustawy oraz zgoda na niedochodzenie należności, o której mowa w ust. 2, stanowią podstawę jej umorzenia z urzędu przez kierownika jednostki budżetowej, w formie pisemnego, jednostronnego oświadczenia woli. W uzasadnieniu tego oświadczenia należy wskazać w szczególności: wielkość należności, okoliczności przemawiające za stwierdzeniem niewspółmierności kosztów jej ewentualnego dochodzenia i egzekucji oraz brak możliwości szybkiego wyegzekwowania należności w tym przez skorzystanie z instytucji, o których mowa w art. 498-505 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.).
4. Umorzenie należności z naruszeniem wymogów, o których mowa w ust. 3, równoznaczne będzie z podjęciem decyzji bez podstawy prawnej.
5. Decyzja o umorzeniu należności stanowi podstawę dokonania stosownych zmian w ewidencji księgowej.
[11] § 29 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 decyzji nr 6/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 lutego 2021 r. zmieniającej decyzję w sprawie planowania i wykonywania budżetu resortu obrony narodowej (Dz.U.MON. poz. 8). Zmiana weszła w życie 5 lutego 2021 r.
Wersja obowiązująca od 2021-02-05
1. Kierownik jednostki budżetowej, wykonując uprawnienia, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 2 ustawy, oraz przedstawiając wniosek do dysponenta części budżetowej o umorzenie należności budżetu państwa, odroczenie terminu spłaty całości lub części należności albo rozłożenie płatności całości lub części należności na raty, przedstawia zakres oraz analizę podjętych czynności w sprawie.
2. [11] Wyraża się zgodę na niedochodzenie należności budżetu państwa o charakterze cywilnoprawnym, której kwota wraz z odsetkami nie przekracza 100 złotych, a w przypadku należności z tytułu rekompensaty, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 935 i 1086) – jeżeli jej kwota jest równa świadczeniu pieniężnemu w rozumieniu tej ustawy albo większa od tego świadczenia.
3. Przepisy art. 58 ust. 1 pkt 2 i ust. 6 ustawy oraz zgoda na niedochodzenie należności, o której mowa w ust. 2, stanowią podstawę jej umorzenia z urzędu przez kierownika jednostki budżetowej, w formie pisemnego, jednostronnego oświadczenia woli. W uzasadnieniu tego oświadczenia należy wskazać w szczególności: wielkość należności, okoliczności przemawiające za stwierdzeniem niewspółmierności kosztów jej ewentualnego dochodzenia i egzekucji oraz brak możliwości szybkiego wyegzekwowania należności w tym przez skorzystanie z instytucji, o których mowa w art. 498-505 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.).
4. Umorzenie należności z naruszeniem wymogów, o których mowa w ust. 3, równoznaczne będzie z podjęciem decyzji bez podstawy prawnej.
5. Decyzja o umorzeniu należności stanowi podstawę dokonania stosownych zmian w ewidencji księgowej.
[11] § 29 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 decyzji nr 6/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 lutego 2021 r. zmieniającej decyzję w sprawie planowania i wykonywania budżetu resortu obrony narodowej (Dz.U.MON. poz. 8). Zmiana weszła w życie 5 lutego 2021 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-09-24 do 2021-02-04
1. Kierownik jednostki budżetowej, wykonując uprawnienia, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 2 ustawy, oraz przedstawiając wniosek do dysponenta części budżetowej o umorzenie należności budżetu państwa, odroczenie terminu spłaty całości lub części należności albo rozłożenie płatności całości lub części należności na raty, przedstawia zakres oraz analizę podjętych czynności w sprawie.
2. Wyraża się zgodę na niedochodzenie przypadającej jednostce budżetowej należności pieniężnej z tytułu umowy cywilnoprawnej, której kwota wraz z odsetkami nie przekracza jednorazowo w okresie rozliczenia wykonania umowy kwoty 100 złotych.
3. Przepisy art. 58 ust. 1 pkt 2 i ust. 6 ustawy oraz zgoda na niedochodzenie należności, o której mowa w ust. 2, stanowią podstawę jej umorzenia z urzędu przez kierownika jednostki budżetowej, w formie pisemnego, jednostronnego oświadczenia woli. W uzasadnieniu tego oświadczenia należy wskazać w szczególności: wielkość należności, okoliczności przemawiające za stwierdzeniem niewspółmierności kosztów jej ewentualnego dochodzenia i egzekucji oraz brak możliwości szybkiego wyegzekwowania należności w tym przez skorzystanie z instytucji, o których mowa w art. 498-505 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.).
4. Umorzenie należności z naruszeniem wymogów, o których mowa w ust. 3, równoznaczne będzie z podjęciem decyzji bez podstawy prawnej.
5. Decyzja o umorzeniu należności stanowi podstawę dokonania stosownych zmian w ewidencji księgowej.