§ 24. 1. Wykorzystane materiały niejawne, przetwarzane w jednostce (komórce) organizacyjnej podlegają, z uwzględnieniem przepisów o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach:

1) skompletowaniu, według JRWA;

2) przekazaniu do archiwum, następcy prawnemu lub wskazanej jednostce (komórce) organizacyjnej;

3) zwrotowi do nadawcy, jeżeli określono taki sposób postępowania;

4) brakowaniu;

5) [3] bieżącemu niszczeniu.

2. W przypadku funkcjonowania w jednostce (komórce) organizacyjnej elektronicznego obiegu dokumentów, niejawne dokumenty przechowywane w komputerowych bazach dokumentów nie podlegają niszczeniu.

3. Materiały, o których mowa w ust. 1 pkt 4, po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez dyrektora właściwego archiwum, niszczy co najmniej trzyosobowa komisja, powoływana okresowo przez kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej, sporządzając protokół zniszczenia dokumentacji niearchiwalnej, którego wzór określa załącznik nr 7 do zarządzenia.

4. Bieżącemu niszczeniu podlegają materiały niejawne:

1) na których wytwórca wydał dyspozycje o zniszczeniu, po ich wykorzystaniu;

2) materiały niejawne ujęte na ewidencji w „Książce ewidencji wydawnictw”, z uwzględnieniem ust. 10;

3) ujęte na ewidencji w „RWD”, za wyjątkiem załączników odłączonych od pism przewodnich, nie podlegających ewidencji w innych urządzeniach;

4) zakończone i rozliczone urządzenia ewidencyjne, nie podlegające rejestracji w RTD, którym upłynął okres przechowywania;

5) [4] ćwiczebne, nie posiadające znaczenia praktycznego dla jednostki (komórki) organizacyjnej, ustalone w procesie rozliczania ćwiczenia;

6) [5] przesyłane w celu aktualizacji baz danych lub jako wkład do opracowań całościowych z zakresu planowania operacyjnego, mobilizacyjnego lub gotowości bojowej, w tym materiały zdezaktualizowane, które były ujęte na ewidencji planu mobilizacyjnego.

5. Niszczenie zakwalifikowanych materiałów niejawnych, o których mowa w ust. 4, dokumentuje się w protokole, którego wzór określa załącznik nr 15 do zarządzenia oraz realizuje co najmniej trzyosobowa komisja, powoływana okresowo przez kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej lub komisja dokonująca kontroli okresowej ewidencji, materiałów i obiegu dokumentów. W przypadku zakwalifikowanych do niszczenia zbiorów materiałów, gdzie najwyżej sklasyfikowany dokument oznaczony jest klauzulą „poufne” lub „zastrzeżone”, niszczenie odbywa się zgodnie z zasadami określonymi przez kierownika jednostki organizacyjnej w dokumentach, o których mowa odpowiednio w art. 43 ust. 3 lub ust. 5 ustawy.

6. Wykorzystane formularze z kodami niszczą odpowiednio:

1) kierownik kancelarii – kody dostępu do kancelarii i znajdujących się w niej urządzeń do przechowywania dokumentów niejawnych oraz kody do systemu alarmowego;

2) osoba odpowiedzialna za inne pomieszczenia niż kancelaria – kody dostępu do pomieszczenia i znajdujących się w nim urządzeń do przechowywania dokumentów niejawnych oraz kody systemu alarmowego;

3) osoba użytkująca urządzenie do przechowywania materiałów niejawnych – kody dostępu do posiadanego urządzenia.

7. Fakt zniszczenia formularzy, o których mowa w ust. 6, potwierdza się czytelnym podpisem w urządzeniu ewidencyjnym, w którym zostały zarejestrowane.

8. Zakwalifikowane do zniszczenia papierowe materiały niejawne niszczy się w sposób uniemożliwiający całkowite lub częściowe odtworzenie ich treści i uznaje za zniszczone ostatecznie, przy czym:

1) [6] materiały o klauzuli „zastrzeżone” niszczy się z wykorzystaniem urządzeń, których szerokość ścinka jest nie większa niż 2 mm bez ograniczenia jego długości lub jego pole powierzchni nie przekracza 320 mm²;

2) materiały o klauzuli do „poufne” włącznie, niszczy się z wykorzystaniem urządzeń, których szerokość ścinka jest nie większa niż 6 mm, a jego pole powierzchni nie przekracza 160 mm²;

3) materiały o klauzuli do „tajne” włącznie, niszczy się z wykorzystaniem urządzeń, których szerokość ścinka jest nie większa niż 2 mm, a jego pole powierzchni nie przekracza 30 mm²;

4) materiały o klauzuli do „ściśle tajne” włącznie, niszczy się z wykorzystaniem urządzeń, których szerokość ścinka jest mniejsza lub równa 1 mm, a jego pole powierzchni nie przekracza 10 mm²;

5) dopuszcza się niszczenie dokumentów w specjalistycznych punktach niszczenia dokumentów lub przez spalenie, a także innymi metodami gwarantującymi niemożliwość odczytu informacji, pod warunkiem zapewnienia przestrzegania przepisów ustawy;

6) wydajność urządzeń, o których mowa w pkt 1–4, powinna w miarę możliwości zapewnić zdolność do szybkiego zniszczenia materiałów niejawnych w sytuacjach kryzysowych, stosownie do ilości zgromadzonego zasobu;

7) o ile dokumentacja bezpieczeństwa systemu teleinformatycznego nie stanowi inaczej, wadliwe wydruki i projekty lub wersje powstałe w toku prac nad dokumentem niejawnym, które nie zostały zaakceptowane przez osoby uprawnione do ich podpisania, o klauzuli „tajne” i „ściśle tajne” niszczy niezwłocznie, na zasadach określonych w pkt 3–4, wykonawca i odpowiednio: kierownik kancelarii, zastępca kierownika kancelarii, pracownik kancelarii lub administrator systemu teleinformatycznego. Fakt zniszczenia materiału dokumentowany jest w Dzienniku Ewidencji Wykonanych Dokumentów, zwanym dalej „DEWD”, o którym mowa w rozdziale XIII załącznika nr 14 do zarządzenia. Wzór DEWD określa załącznik nr 8 do zarządzenia;

8) niszczenie dokumentów, o których mowa w pkt 7, oznaczonych klauzulą „poufne” lub „zastrzeżone” regulują dokumenty, o których mowa odpowiednio w art. 43 ust. 3 lub ust. 5 ustawy.

9. Regulacje ust. 2 i ust. 4–7 nie mają zastosowania w przypadku zagrożenia przejęcia materiałów niejawnych przez osoby nieupoważnione w sytuacji kryzysu, wojny lub innego stanu zagrożenia, a także użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa. Osoba, która zniszczyła w ww. okolicznościach materiały niejawne będące w jej posiadaniu, dokumentuje ten fakt niezwłocznie po uzyskaniu możliwości wykonania tej czynności.

10. Procesem wycofywania wojskowych wydawnictw specjalistycznych reguluje jednostka organizacyjna właściwa do zarządzania wydawnictwem lub jej następca prawny.

11. Sposoby i procedury niszczenia niejawnych IND oraz informacji utrwalonych na tych nośnikach określają odrębne przepisy.

§ 24. 1. Wykorzystane materiały niejawne, przetwarzane w jednostce (komórce) organizacyjnej podlegają, z uwzględnieniem przepisów o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach:

1) skompletowaniu, według JRWA;

2) przekazaniu do archiwum, następcy prawnemu lub wskazanej jednostce (komórce) organizacyjnej;

3) zwrotowi do nadawcy, jeżeli określono taki sposób postępowania;

4) brakowaniu.

2. W przypadku funkcjonowania w jednostce (komórce) organizacyjnej elektronicznego obiegu dokumentów, niejawne dokumenty przechowywane w komputerowych bazach dokumentów nie podlegają niszczeniu.

3. Materiały, o których mowa w ust. 1 pkt 4, po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez dyrektora właściwego archiwum, niszczy co najmniej trzyosobowa komisja, powoływana okresowo przez kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej, sporządzając protokół zniszczenia dokumentacji niearchiwalnej, którego wzór określa załącznik nr 7 do zarządzenia.

4. Bieżącemu niszczeniu podlegają materiały niejawne:

1) na których wytwórca wydał dyspozycje o zniszczeniu, po ich wykorzystaniu;

2) materiały niejawne ujęte na ewidencji w „Książce ewidencji wydawnictw”, z uwzględnieniem ust. 10;

3) ujęte na ewidencji w „RWD”, za wyjątkiem załączników odłączonych od pism przewodnich, nie podlegających ewidencji w innych urządzeniach;

4) zakończone i rozliczone urządzenia ewidencyjne, nie podlegające rejestracji w RTD, którym upłynął okres przechowywania.

5. Niszczenie zakwalifikowanych materiałów niejawnych, o których mowa w ust. 4, dokumentuje się w protokole, którego wzór określa załącznik nr 15 do zarządzenia oraz realizuje co najmniej trzyosobowa komisja, powoływana okresowo przez kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej lub komisja dokonująca kontroli okresowej ewidencji, materiałów i obiegu dokumentów. W przypadku zakwalifikowanych do niszczenia zbiorów materiałów, gdzie najwyżej sklasyfikowany dokument oznaczony jest klauzulą „poufne” lub „zastrzeżone”, niszczenie odbywa się zgodnie z zasadami określonymi przez kierownika jednostki organizacyjnej w dokumentach, o których mowa odpowiednio w art. 43 ust. 3 lub ust. 5 ustawy.

6. Wykorzystane formularze z kodami niszczą odpowiednio:

1) kierownik kancelarii – kody dostępu do kancelarii i znajdujących się w niej urządzeń do przechowywania dokumentów niejawnych oraz kody do systemu alarmowego;

2) osoba odpowiedzialna za inne pomieszczenia niż kancelaria – kody dostępu do pomieszczenia i znajdujących się w nim urządzeń do przechowywania dokumentów niejawnych oraz kody systemu alarmowego;

3) osoba użytkująca urządzenie do przechowywania materiałów niejawnych – kody dostępu do posiadanego urządzenia.

7. Fakt zniszczenia formularzy, o których mowa w ust. 6, potwierdza się czytelnym podpisem w urządzeniu ewidencyjnym, w którym zostały zarejestrowane.

8. Zakwalifikowane do zniszczenia papierowe materiały niejawne niszczy się w sposób uniemożliwiający całkowite lub częściowe odtworzenie ich treści i uznaje za zniszczone ostatecznie, przy czym:

1) materiały o klauzuli „zastrzeżone” niszczy się z wykorzystaniem urządzeń, których szerokość ścinka jest nie większa niż 2 mm, a jego pole powierzchni nie przekracza 320 mm²;

2) materiały o klauzuli do „poufne” włącznie, niszczy się z wykorzystaniem urządzeń, których szerokość ścinka jest nie większa niż 6 mm, a jego pole powierzchni nie przekracza 160 mm²;

3) materiały o klauzuli do „tajne” włącznie, niszczy się z wykorzystaniem urządzeń, których szerokość ścinka jest nie większa niż 2 mm, a jego pole powierzchni nie przekracza 30 mm²;

4) materiały o klauzuli do „ściśle tajne” włącznie, niszczy się z wykorzystaniem urządzeń, których szerokość ścinka jest mniejsza lub równa 1 mm, a jego pole powierzchni nie przekracza 10 mm²;

5) dopuszcza się niszczenie dokumentów w specjalistycznych punktach niszczenia dokumentów lub przez spalenie, a także innymi metodami gwarantującymi niemożliwość odczytu informacji, pod warunkiem zapewnienia przestrzegania przepisów ustawy;

6) wydajność urządzeń, o których mowa w pkt 1–4, powinna w miarę możliwości zapewnić zdolność do szybkiego zniszczenia materiałów niejawnych w sytuacjach kryzysowych, stosownie do ilości zgromadzonego zasobu;

7) o ile dokumentacja bezpieczeństwa systemu teleinformatycznego nie stanowi inaczej, wadliwe wydruki i projekty lub wersje powstałe w toku prac nad dokumentem niejawnym, które nie zostały zaakceptowane przez osoby uprawnione do ich podpisania, o klauzuli „tajne” i „ściśle tajne” niszczy niezwłocznie, na zasadach określonych w pkt 3–4, wykonawca i odpowiednio: kierownik kancelarii, zastępca kierownika kancelarii, pracownik kancelarii lub administrator systemu teleinformatycznego. Fakt zniszczenia materiału dokumentowany jest w Dzienniku Ewidencji Wykonanych Dokumentów, zwanym dalej „DEWD”, o którym mowa w rozdziale XIII załącznika nr 14 do zarządzenia. Wzór DEWD określa załącznik nr 8 do zarządzenia;

8) niszczenie dokumentów, o których mowa w pkt 7, oznaczonych klauzulą „poufne” lub „zastrzeżone” regulują dokumenty, o których mowa odpowiednio w art. 43 ust. 3 lub ust. 5 ustawy.

9. Regulacje ust. 2 i ust. 4–7 nie mają zastosowania w przypadku zagrożenia przejęcia materiałów niejawnych przez osoby nieupoważnione w sytuacji kryzysu, wojny lub innego stanu zagrożenia, a także użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa. Osoba, która zniszczyła w ww. okolicznościach materiały niejawne będące w jej posiadaniu, dokumentuje ten fakt niezwłocznie po uzyskaniu możliwości wykonania tej czynności.

10. Procesem wycofywania wojskowych wydawnictw specjalistycznych reguluje jednostka organizacyjna właściwa do zarządzania wydawnictwem lub jej następca prawny.

11. Sposoby i procedury niszczenia niejawnych IND oraz informacji utrwalonych na tych nośnikach określają odrębne przepisy.