Wersja obowiązująca od 2019-04-01

§ 3. 1. Kierownicy komórek lub jednostek organizacyjnych są zobowiązani w szczególności do rozpoznania i oceny, w terminach określonych w Normie Obronnej, zagrożenia elektromagnetycznego w miejscach narażenia, ze szczególnym uwzględnieniem pracy wykonywanej podczas eksploatacji rozpoznanych źródeł pola-EM;

2. Działania, o których mowa w ust. 1, realizowane są poprzez:

1) rozpoznawanie źródeł pola-EM znajdujących się w przestrzeni pracy lub poza nią oraz poziomu narażenia w przestrzeni pracy;

2) wyznaczanie miejsc w przestrzeni pracy oraz pracujących i osób potencjalnie narażonych, których może dotyczyć oddziaływanie pola-EM stref ochronnych;

3) dokonywanie, w miejscach, o których mowa w pkt 2, oceny poziomu narażenia na pole-EM źródeł pierwotnych i wtórnych na podstawie posiadanych i udokumentowanych informacji, a w przypadku ich braku albo niedostatecznego zakresu – na podstawie pomiarów;

4) ustanawianie stref ochronnych pola elektromagnetycznego wokół urządzeń, na podstawie oceny poziomu narażenia.

3. Kierownicy komórek lub jednostek organizacyjnych są zobowiązani:

1) zapewnić żołnierzom i pracownikom, którzy zgodnie z zakresem obowiązków służbowych przebywają w polach-EM o wielkościach stref ochronnych, udział w szkoleniach z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na pola elektromagnetyczne;

2) zapewnić pracownikom służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz inspektorom ochrony przed polem elektromagnetycznym, zwanych dalej „inspektorami EM”, o których mowa w ust. 4, udział w szkoleniach z zakresu rozpoznawania oraz oceny zagrożeń elektromagnetycznych żołnierzy i pracowników;

3) przestrzegać zasady, aby żołnierze i pracownicy przebywający w strefach ochronnych bezpieczeństwa i higieny pracy w polach-EM, poddawani byli badaniom lekarskim, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 2067);

4) nie dopuszczać żołnierzy i pracowników do wykonywania zadań służbowych, w strefach ochronnych bezpieczeństwa i higieny pracy w polach elektromagnetycznych, bez aktualnego orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy w zasięgu pola-EM;

5) wprowadzić rozwiązania organizacyjne ograniczające żołnierzom i pracownikom przebywanie w strefie zagrożenia;

6) nie dopuszczać do przebywania żołnierzy i pracowników w strefie niebezpiecznej bez stosowania dodatkowych środków ochrony przed promieniowaniem elektromagnetycznym oraz przebywania w strefach ochronnych bezpieczeństwa i higieny pracy w polach-EM żołnierzy i pracowników dla których wykonywanie zadań służbowych nie jest związane z przebywaniem w polach-EM stref ochronnych;

7) w razie potrzeby zapewnić żołnierzom i pracownikom środki ochronne zmniejszające narażenie na promieniowanie elektromagnetyczne;

8) wyposażyć urządzenia i udostępnić żołnierzom i pracownikom stanowiskowe instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy w polu-EM;

9) ewidencjonować każdy przypadek zgłoszenia przez żołnierzy oraz pracowników, szkodliwych dla zdrowia, niebezpiecznych lub uciążliwych skutków bezpośredniego lub pośredniego oddziaływania pola-EM powstającego w przestrzeni pracy. Szczegółowy tryb postępowania w razie wydarzenia wypadkowego w polach-EM określa Norma Obronna;

10) zawiadamiać właściwy Wojskowy Ośrodek Medycyny Prewencyjnej, w terminie trzydziestu dni od dnia uruchomienia nowego urządzenia, o potrzebie przeprowadzenia badań okresowych lub profilowych oraz nie później niż do 15 listopada każdego roku o potrzebie przeprowadzenia takich badań w roku następnym.

4. [1] Realizację zadań, o których mowa w ust. 2, w batalionie/dywizjonie (innej równorzędnej jednostce organizacyjnej) oraz w kompanii regulacji ruchu powierza się nieetatowemu inspektorowi EM .

4a. [2] W jednostce organizacyjnej szczebla wyższego niż określony w ust. 4 do realizacji zadań, o których mowa w ust. 2, można wyznaczyć nieetatowego inspektora EM, jeżeli występuje narażenie na pole – EM.

5. [3] Inspektora EM wyznacza się spośród żołnierzy lub pracowników jednostki organizacyjnej posiadających wykształcenie o kierunku lub specjalności z zakresu radiolokacji lub łączności albo przeszkolenie w zakresie oceny zagrożeń elektromagnetycznych.

6. Inspektor EM podlega bezpośrednio dowódcy jednostki wojskowej.

7. Inspektor EM podczas realizacji zadań współpracuje z pracownikiem służby bezpieczeństwa i higieny pracy jednostki, w szczególności w zakresie ustanawiania stref ochronnych wokół urządzeń wytwarzających promieniowanie elektromagnetyczne oraz stosowania środków ochrony przed promieniowaniem elektromagnetycznym.

[1] § 3 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) decyzji nr 50/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 marca 2019 r. zmieniającej decyzję w sprawie przestrzegania w resorcie obrony narodowej zasad bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na pole elektromagnetyczne (Dz.U.MON. poz. 60). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2019 r.

[2] § 3 ust. 4a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) decyzji nr 50/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 marca 2019 r. zmieniającej decyzję w sprawie przestrzegania w resorcie obrony narodowej zasad bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na pole elektromagnetyczne (Dz.U.MON. poz. 60). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2019 r.

[3] § 3 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) decyzji nr 50/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 marca 2019 r. zmieniającej decyzję w sprawie przestrzegania w resorcie obrony narodowej zasad bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na pole elektromagnetyczne (Dz.U.MON. poz. 60). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2019 r.