Wersja obowiązująca od 2020-07-17 do 2021-01-01 (DUNBP2020.15 tekst jednolity)

§ 16. 1. Odpisy amortyzacyjne zalicza się do wyniku finansowego drogą systematycznego rozłożenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na przewidywany okres uzyskiwania korzyści, proporcjonalnie do upływu czasu, w równych ratach.

2. Odpisów amortyzacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 3, dokonuje się poczynając od początku pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto do używania środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie wartości odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową, lub w którym składnik majątku wycofano z używania, w szczególności na skutek przeznaczenia do likwidacji lub sprzedaży, albo stwierdzono niedobór, z ewentualnym uwzględnieniem wartości, o której mowa w ust. 4 pkt 5.

3. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych o niskiej jednostkowej wartości początkowej można dokonywać jednorazowo na koniec miesiąca, w którym oddano do używania środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, w kwocie równej wartości początkowej.

4. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i wynikającej z niego stawki amortyzacyjnej uwzględnia się ekonomiczną użyteczność środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, a w szczególności:

1) intensywność eksploatacji środka trwałego i jego zużycie fizyczne;

2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego;

3) prawne i inne ograniczenia czasu używania;

4) wymóg okresowej weryfikacji stawki amortyzacyjnej;

5) przewidywaną po upływie czasu używania wartość sprzedaży środka trwałego możliwą do uzyskania (bez podatku od towarów i usług), pomniejszoną o rabaty i opusty oraz koszty związane z przystosowaniem środka trwałego do sprzedaży i doprowadzenia jej do skutku, jeżeli wartość ta przekracza 10% wartości początkowej.

5. Wartość otrzymanego nieodpłatnie środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej ujmuje się w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe przychodów i zalicza się do wyniku finansowego równolegle do odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych.

6. Nakłady na środek trwały, ponoszone w celu przywrócenia lub utrzymania korzyści ekonomicznych na poziomie ocenionym w momencie oddania środka trwałego do używania, zalicza się do wyniku finansowego w momencie poniesienia tych nakładów, z zastrzeżeniem ust. 7.

7. Nakłady, o których mowa w ust. 6, będące następstwem wystąpienia zdarzenia, przed którym składnik majątku był ubezpieczony zalicza się do wyniku finansowego w części niepokrytej odszkodowaniami z tytułu ubezpieczenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-01-23 do 2020-07-16 (DUNBP2020.1 tekst jednolity)

§ 16. 1. Odpisy amortyzacyjne zalicza się do wyniku finansowego drogą systematycznego rozłożenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na przewidywany okres uzyskiwania korzyści, proporcjonalnie do upływu czasu, w równych ratach.

2. Odpisów amortyzacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 3, dokonuje się poczynając od początku pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto do używania środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie wartości odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową, lub w którym składnik majątku wycofano z używania, w szczególności na skutek przeznaczenia do likwidacji lub sprzedaży, albo stwierdzono niedobór, z ewentualnym uwzględnieniem wartości, o której mowa w ust. 4 pkt 5.

3. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych o niskiej jednostkowej wartości początkowej można dokonywać jednorazowo na koniec miesiąca, w którym oddano do używania środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, w kwocie równej wartości początkowej.

4. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i wynikającej z niego stawki amortyzacyjnej uwzględnia się ekonomiczną użyteczność środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, a w szczególności:

1) intensywność eksploatacji środka trwałego i jego zużycie fizyczne;

2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego;

3) prawne i inne ograniczenia czasu używania;

4) wymóg okresowej weryfikacji stawki amortyzacyjnej;

5) przewidywaną po upływie czasu używania wartość sprzedaży środka trwałego możliwą do uzyskania (bez podatku od towarów i usług), pomniejszoną o rabaty i opusty oraz koszty związane z przystosowaniem środka trwałego do sprzedaży i doprowadzenia jej do skutku, jeżeli wartość ta przekracza 10% wartości początkowej.

5. Wartość otrzymanego nieodpłatnie środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej ujmuje się w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe przychodów i zalicza się do wyniku finansowego równolegle do odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych.

6. Nakłady na środek trwały, ponoszone w celu przywrócenia lub utrzymania korzyści ekonomicznych na poziomie ocenionym w momencie oddania środka trwałego do używania, zalicza się do wyniku finansowego w momencie poniesienia tych nakładów, z zastrzeżeniem ust. 7.

7. Nakłady, o których mowa w ust. 6, będące następstwem wystąpienia zdarzenia, przed którym składnik majątku był ubezpieczony zalicza się do wyniku finansowego w części niepokrytej odszkodowaniami z tytułu ubezpieczenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-01-01 do 2020-01-22

§ 16. 1 .Odpisy amortyzacyjne zalicza się do wyniku finansowego drogą systematycznego rozłożenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na przewidywany okres uzyskiwania korzyści, proporcjonalnie do upływu czasu, w równych ratach.

2. Odpisów amortyzacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 3, dokonuje się poczynając od początku pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto do używania środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie wartości odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową, lub w którym składnik majątku wycofano z używania, w szczególności na skutek przeznaczenia do likwidacji lub sprzedaży, albo stwierdzono niedobór, z ewentualnym uwzględnieniem wartości, o której mowa w ust. 4 pkt 5.

3. [23] Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych o niskiej jednostkowej wartości początkowej można dokonywać jednorazowo na koniec miesiąca, w którym oddano do używania środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, w kwocie równej wartości początkowej.

4. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i wynikającej z niego stawki amortyzacyjnej, uwzględnia się ekonomiczną użyteczność środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, a w szczególności:

1) intensywność eksploatacji środka trwałego i jego zużycie fizyczne;

2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego;

3) prawne i inne ograniczenia czasu używania;

4) wymóg okresowej weryfikacji stawki amortyzacyjnej;

5) przewidywaną po upływie czasu używania wartość sprzedaży środka trwałego możliwą do uzyskania (bez podatku od towarów i usług), pomniejszoną o rabaty i opusty oraz koszty związane z przystosowaniem środka trwałego do sprzedaży i doprowadzenia jej do skutku, jeżeli wartość ta przekracza 10% wartości początkowej.

5. [24] Wartość otrzymanego nieodpłatnie środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej ujmuje się w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe przychodów i zalicza się do wyniku finansowego równolegle do odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych.

6. Nakłady na środek trwały, ponoszone w celu przywrócenia lub utrzymania korzyści ekonomicznych na poziomie ocenionym w momencie oddania środka trwałego do używania, zalicza się do wyniku finansowego w momencie poniesienia tych nakładów, z zastrzeżeniem ust. 7.

7. Nakłady, o których mowa w ust. 6, będące następstwem wystąpienia zdarzenia, przed którym składnik majątku był ubezpieczony, zalicza się do wyniku finansowego w części nie pokrytej odszkodowaniami z tytułu ubezpieczenia.

[23] § 16 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 lit. a) uchwały nr 11/2010 Rady Polityki Pieniężnej z dnia 14 grudnia 2010 r. zmieniającej uchwałę nr 16/2003 z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie zasad rachunkowości, układu aktywów i pasywów bilansu oraz rachunku zysków i strat Narodowego Banku Polskiego (Dz.U.NBP. Nr 17, poz. 18). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2011 r.

[24] § 16 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 lit. b) uchwały nr 11/2010 Rady Polityki Pieniężnej z dnia 14 grudnia 2010 r. zmieniającej uchwałę nr 16/2003 z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie zasad rachunkowości, układu aktywów i pasywów bilansu oraz rachunku zysków i strat Narodowego Banku Polskiego (Dz.U.NBP. Nr 17, poz. 18). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-01-01 do 2010-12-31

§ 16. 1 .Odpisy amortyzacyjne zalicza się do wyniku finansowego drogą systematycznego rozłożenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na przewidywany okres uzyskiwania korzyści, proporcjonalnie do upływu czasu, w równych ratach.

2. Odpisów amortyzacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 3, dokonuje się poczynając od początku pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto do używania środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie wartości odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową, lub w którym składnik majątku wycofano z używania, w szczególności na skutek przeznaczenia do likwidacji lub sprzedaży, albo stwierdzono niedobór, z ewentualnym uwzględnieniem wartości, o której mowa w ust. 4 pkt 5.

3. Odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej niższej niż 4.000 zł, dokonuje się jednorazowo na koniec miesiąca, w którym oddano do używania środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, w kwocie równej wartości początkowej.

4. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i wynikającej z niego stawki amortyzacyjnej, uwzględnia się ekonomiczną użyteczność środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, a w szczególności:

1) intensywność eksploatacji środka trwałego i jego zużycie fizyczne;

2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego;

3) prawne i inne ograniczenia czasu używania;

4) wymóg okresowej weryfikacji stawki amortyzacyjnej;

5) przewidywaną po upływie czasu używania wartość sprzedaży środka trwałego możliwą do uzyskania (bez podatku od towarów i usług), pomniejszoną o rabaty i opusty oraz koszty związane z przystosowaniem środka trwałego do sprzedaży i doprowadzenia jej do skutku, jeżeli wartość ta przekracza 10% wartości początkowej.

5. Wartość otrzymanego nieodpłatnie środka trwałego ujmuje się w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe przychodów i zalicza się do wyniku finansowego równolegle do odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych.

6. Nakłady na środek trwały, ponoszone w celu przywrócenia lub utrzymania korzyści ekonomicznych na poziomie ocenionym w momencie oddania środka trwałego do używania, zalicza się do wyniku finansowego w momencie poniesienia tych nakładów, z zastrzeżeniem ust. 7.

7. Nakłady, o których mowa w ust. 6, będące następstwem wystąpienia zdarzenia, przed którym składnik majątku był ubezpieczony, zalicza się do wyniku finansowego w części nie pokrytej odszkodowaniami z tytułu ubezpieczenia.