history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2020-07-17 do 2021-01-01    (DUNBP2020.15 tekst jednolity)

§ 18. 1. Koszty dotyczące bieżącego roku obrotowego związane z gospodarką własną, za które obowiązek zapłaty powstanie w następnym roku obrotowym, zalicza się do wyniku finansowego w wiarygodnie oszacowanej kwocie, a prawdopodobne zobowiązanie przypadające na bieżący rok obrotowy ujmuje się w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów. Ewentualne różnice między wiarygodnie oszacowaną kwotą a kwotą zobowiązania zalicza się w następnym roku obrotowym do:

1) kosztów, jeżeli oszacowana kwota jest mniejsza od kwoty zobowiązania;

2) przychodów, jeżeli oszacowana kwota jest większa od kwoty zobowiązania.

2. Koszty, które w całości lub części dotyczą przyszłych lat obrotowych, z zastrzeżeniem ust. 3, ujmowane są w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów i zaliczane do wyniku finansowego roku obrotowego, którego dotyczą. Dotyczy to w szczególności kosztów:

1) zakupu materiałów niewydanych do zużycia lub używania w bieżącym roku obrotowym;

2) zakupu materiałów i usług, które będą dostarczone w przyszłym roku obrotowym;

3) wynagrodzeń, ubezpieczeń i innych świadczeń na rzecz pracowników, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek ich wypłaty z góry;

4) poniesionych z góry, w części wykraczającej poza bieżący rok obrotowy.

3. Zasady określone w ust. 1 i 2 mogą być stosowane dla okresów krótszych niż rok obrotowy.

Wersja obowiązująca od 2020-07-17 do 2021-01-01    (DUNBP2020.15 tekst jednolity)

§ 18. 1. Koszty dotyczące bieżącego roku obrotowego związane z gospodarką własną, za które obowiązek zapłaty powstanie w następnym roku obrotowym, zalicza się do wyniku finansowego w wiarygodnie oszacowanej kwocie, a prawdopodobne zobowiązanie przypadające na bieżący rok obrotowy ujmuje się w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów. Ewentualne różnice między wiarygodnie oszacowaną kwotą a kwotą zobowiązania zalicza się w następnym roku obrotowym do:

1) kosztów, jeżeli oszacowana kwota jest mniejsza od kwoty zobowiązania;

2) przychodów, jeżeli oszacowana kwota jest większa od kwoty zobowiązania.

2. Koszty, które w całości lub części dotyczą przyszłych lat obrotowych, z zastrzeżeniem ust. 3, ujmowane są w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów i zaliczane do wyniku finansowego roku obrotowego, którego dotyczą. Dotyczy to w szczególności kosztów:

1) zakupu materiałów niewydanych do zużycia lub używania w bieżącym roku obrotowym;

2) zakupu materiałów i usług, które będą dostarczone w przyszłym roku obrotowym;

3) wynagrodzeń, ubezpieczeń i innych świadczeń na rzecz pracowników, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek ich wypłaty z góry;

4) poniesionych z góry, w części wykraczającej poza bieżący rok obrotowy.

3. Zasady określone w ust. 1 i 2 mogą być stosowane dla okresów krótszych niż rok obrotowy.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-01-23 do 2020-07-16    (DUNBP2020.1 tekst jednolity)

§ 18. 1. Koszty dotyczące bieżącego roku obrotowego związane z gospodarką własną, za które obowiązek zapłaty powstanie w następnym roku obrotowym, zalicza się do wyniku finansowego w wiarygodnie oszacowanej kwocie, a prawdopodobne zobowiązanie przypadające na bieżący rok obrotowy ujmuje się w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów. Ewentualne różnice między wiarygodnie oszacowaną kwotą a kwotą zobowiązania zalicza się w następnym roku obrotowym do:

1) kosztów, jeżeli oszacowana kwota jest mniejsza od kwoty zobowiązania;

2) przychodów, jeżeli oszacowana kwota jest większa od kwoty zobowiązania.

2. Koszty, które w całości lub części dotyczą przyszłych lat obrotowych, z zastrzeżeniem ust. 3, ujmowane są w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów i zaliczane do wyniku finansowego roku obrotowego, którego dotyczą. Dotyczy to w szczególności kosztów:

1) zakupu materiałów niewydanych do zużycia lub używania w bieżącym roku obrotowym;

2) zakupu materiałów i usług, które będą dostarczone w przyszłym roku obrotowym;

3) wynagrodzeń, ubezpieczeń i innych świadczeń na rzecz pracowników, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek ich wypłaty z góry;

4) poniesionych z góry, w części wykraczającej poza bieżący rok obrotowy.

3. Zasady określone w ust. 1 i 2 mogą być stosowane dla okresów krótszych niż rok obrotowy.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-01-01 do 2020-01-22

1. Koszty dotyczące bieżącego roku obrotowego, związane z gospodarką własną, za które obowiązek zapłaty powstanie w następnym roku obrotowym, zalicza się do wyniku finansowego w wiarygodnie oszacowanej kwocie, a prawdopodobne zobowiązanie przypadające na bieżący rok obrotowy ujmuje się w księgach rachunkowych, jako rozliczenia międzyokresowe kosztów. [10] Ewentualne różnice między wiarygodnie oszacowaną kwotą, a kwotą zobowiązania, zalicza się w następnym roku obrotowym do:

1) kosztów, jeżeli oszacowana kwota jest mniejsza od kwoty zobowiązania;

2) przychodów, jeżeli oszacowana kwota jest większa od kwoty zobowiązania.

2. Koszty, które w całości lub części dotyczą przyszłych lat obrotowych, z zastrzeżeniem ust. 3, ujmowane są w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów i zaliczane do wyniku finansowego roku obrotowego, którego dotyczą. Dotyczy to w szczególności kosztów:

1) zakupu materiałów niewydanych do zużycia lub używania w bieżącym roku obrotowym;

2) zakupu materiałów i usług, które będą dostarczone w przyszłym roku obrotowym;

3) wynagrodzeń, ubezpieczeń i innych świadczeń na rzecz pracowników, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek ich wypłaty z góry;

4) poniesionych z góry, w części wykraczającej poza bieżący rok obrotowy.

3. Zasady określone w ust. 1–2, mogą być stosowane dla okresów krótszych niż rok obrotowy.

[10] § 18 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 uchwały nr 13/2005 Rady Polityki Pieniężnej z dnia 20 grudnia 2005 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zasad rachunkowości, układu aktywów i pasywów bilansu oraz rachunku zysków i strat Narodowego Banku Polskiego (Dz.U.NBP. Nr 21, poz. 30). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-01-01 do 2005-12-31

1. Koszty usług wykonanych na rzecz NBP w bieżącym roku obrotowym, za które obowiązek zapłaty powstanie w następnym roku obrotowym, zalicza się do wyniku finansowego w wiarygodnie oszacowanej kwocie, a prawdopodobne zobowiązanie przypadające na bieżący rok obrotowy ujmuje się w księgach rachunkowych, jako rozliczenia międzyokresowe kosztów. Ewentualne różnice między wiarygodnie oszacowaną kwotą, a kwotą zobowiązania, zalicza się w następnym roku obrotowym do:

1) kosztów, jeżeli oszacowana kwota jest mniejsza od kwoty zobowiązania;

2) przychodów, jeżeli oszacowana kwota jest większa od kwoty zobowiązania.

2. Koszty, które w całości lub części dotyczą przyszłych lat obrotowych, z zastrzeżeniem ust. 3, ujmowane są w księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów i zaliczane do wyniku finansowego roku obrotowego, którego dotyczą. Dotyczy to w szczególności kosztów:

1) zakupu materiałów niewydanych do zużycia lub używania w bieżącym roku obrotowym;

2) zakupu materiałów i usług, które będą dostarczone w przyszłym roku obrotowym;

3) wynagrodzeń, ubezpieczeń i innych świadczeń na rzecz pracowników, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek ich wypłaty z góry;

4) poniesionych z góry, w części wykraczającej poza bieżący rok obrotowy.

3. Zasady określone w ust. 1–2, mogą być stosowane dla okresów krótszych niż rok obrotowy.