Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.05.17 do 2018.03.20

§ 3. 1. System bezpieczeństwa fizycznego obejmuje środki bezpieczeństwa fizycznego, których zakres stosowania uzależniony jest od poziomu zagrożeń. W skład środków bezpieczeństwa fizycznego wchodzą:

1) rozwiązania organizacyjne;

2) wyposażenie i urządzenia służące ochronie informacji niejawnych;

3) elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych.

2. W zależności od poziomu zagrożeń stosuje się odpowiednią kombinację następujących środków bezpieczeństwa fizycznego:

1) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z fizyczną ochroną informacji niejawnych, w tym kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, nadzór nad systemem dozoru wizyjnego, a także reagowanie na alarmy lub sygnały awaryjne;

2) bariery fizyczne – środki chroniące granice miejsca, w którym są przetwarzane informacje niejawne, w szczególności ogrodzenia, ściany, bramy, drzwi i okna;

3) szafy i zamki – stosowane do przechowywania informacji niejawnych lub zabezpieczające te informacje przed nieuprawnionym dostępem;

4) system kontroli dostępu – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne, stosowany w celu zagwarantowania uzyskiwania dostępu do pomieszczenia lub obszaru, w którym są przetwarzane informacje niejawne, wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia;

5) system sygnalizacji włamania i napadu – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu realizacji procedur ochrony informacji niejawnych oraz podwyższenia poziomu bezpieczeństwa, który zapewniają bariery fizyczne, a w pomieszczeniach i budynkach zastępujący lub wspierający personel bezpieczeństwa;

6) system dozoru wizyjnego – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu bieżącego monitorowania ochronnego lub sprawdzania incydentów bezpieczeństwa i sygnałów alarmowych przez personel bezpieczeństwa;

7) system kontroli osób i przedmiotów – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne polegające na zwracaniu się o dobrowolne poddanie się kontroli lub udostępnienie do kontroli rzeczy osobistych, a także przedmiotów wnoszonych lub wynoszonych – stosowany w celu zapobiegania próbom nieuprawnionego wnoszenia na chroniony obszar rzeczy zagrażających bezpieczeństwu informacji niejawnych lub nieuprawnionego wynoszenia informacji niejawnych z budynków lub obiektów.

2a. [2] Elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych należy wykonywać zgodnie z zasadami sztuki inżynierskiej i aktualnym poziomem wiedzy technicznej, opisanym w szczególności w odpowiednich Polskich Normach.

3. [3] Elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych powinny posiadać wydane przez dostawcę, z uwzględnieniem przepisów o systemie oceny zgodności, poświadczenia zgodności z wymogami określonymi w zarządzeniu.

4. Klucze i kody dostępu do szaf, pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, mogą być udostępnione tylko tym osobom, którym posiadanie kluczy lub znajomość kodów są niezbędne do wykonywania obowiązków służbowych. Kody zmienia się co najmniej raz w roku, a także w przypadku:

1) każdej zmiany składu osób znających kod;

2) zaistnienia podejrzenia, że osoba nieuprawniona mogła poznać kod;

3) gdy zamek poddano konserwacji lub naprawie.

5. Dopuszcza się stosowanie dodatkowo środków bezpieczeństwa fizycznego innych niż wymienione w ust. 1, jeżeli z analizy poziomu zagrożeń wynika taka potrzeba.

6. Jeżeli istnieje zagrożenie podglądu, także przypadkowego, informacji niejawnych, zarówno w świetle dziennym, jak i w warunkach sztucznego oświetlenia, podejmuje się działania w celu wyeliminowania takiego zagrożenia.

7. Szczegółową metodykę doboru środków bezpieczeństwa fizycznego określa załącznik do zarządzenia.

[2] § 3 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 17 maja 2017 r. zmieniającego zarządzenia w sprawie doboru i zakresu stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego stosowanych do zabezpieczenia informacji niejawnych (Dz.U.MRiF. poz. 102). Zmiana weszła w życie 17 maja 2017 r.

[3] § 3 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 17 maja 2017 r. zmieniającego zarządzenia w sprawie doboru i zakresu stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego stosowanych do zabezpieczenia informacji niejawnych (Dz.U.MRiF. poz. 102). Zmiana weszła w życie 17 maja 2017 r.

Wersja obowiązująca od 2016.11.03 do 2017.05.16     (DUMRiF2016.9 tekst jednolity)

§ 3. 1. System bezpieczeństwa fizycznego obejmuje środki bezpieczeństwa fizycznego, których zakres stosowania uzależniony jest od poziomu zagrożeń. W skład środków bezpieczeństwa fizycznego wchodzą:

1) rozwiązania organizacyjne;

2) wyposażenie i urządzenia służące ochronie informacji niejawnych;

3) elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych.

2. W zależności od poziomu zagrożeń stosuje się odpowiednią kombinację następujących środków bezpieczeństwa fizycznego:

1) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z fizyczną ochroną informacji niejawnych, w tym kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, nadzór nad systemem dozoru wizyjnego, a także reagowanie na alarmy lub sygnały awaryjne;

2) bariery fizyczne – środki chroniące granice miejsca, w którym są przetwarzane informacje niejawne, w szczególności ogrodzenia, ściany, bramy, drzwi i okna;

3) szafy i zamki – stosowane do przechowywania informacji niejawnych lub zabezpieczające te informacje przed nieuprawnionym dostępem;

4) system kontroli dostępu – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne, stosowany w celu zagwarantowania uzyskiwania dostępu do pomieszczenia lub obszaru, w którym są przetwarzane informacje niejawne, wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia;

5) system sygnalizacji włamania i napadu – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu realizacji procedur ochrony informacji niejawnych oraz podwyższenia poziomu bezpieczeństwa, który zapewniają bariery fizyczne, a w pomieszczeniach i budynkach zastępujący lub wspierający personel bezpieczeństwa;

6) system dozoru wizyjnego – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu bieżącego monitorowania ochronnego lub sprawdzania incydentów bezpieczeństwa i sygnałów alarmowych przez personel bezpieczeństwa;

7) system kontroli osób i przedmiotów – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne polegające na zwracaniu się o dobrowolne poddanie się kontroli lub udostępnienie do kontroli rzeczy osobistych, a także przedmiotów wnoszonych lub wynoszonych – stosowany w celu zapobiegania próbom nieuprawnionego wnoszenia na chroniony obszar rzeczy zagrażających bezpieczeństwu informacji niejawnych lub nieuprawnionego wynoszenia informacji niejawnych z budynków lub obiektów.

3. Elektroniczny system pomocniczy wspomagający ochronę informacji niejawnych powinien posiadać wydane przez dostawcę, z uwzględnieniem przepisów o systemie oceny zgodności, poświadczenie zgodności z wymogami określonymi w zarządzeniu.

4. Klucze i kody dostępu do szaf, pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, mogą być udostępnione tylko tym osobom, którym posiadanie kluczy lub znajomość kodów są niezbędne do wykonywania obowiązków służbowych. Kody zmienia się co najmniej raz w roku, a także w przypadku:

1) każdej zmiany składu osób znających kod;

2) zaistnienia podejrzenia, że osoba nieuprawniona mogła poznać kod;

3) gdy zamek poddano konserwacji lub naprawie.

5. Dopuszcza się stosowanie dodatkowo środków bezpieczeństwa fizycznego innych niż wymienione w ust. 1, jeżeli z analizy poziomu zagrożeń wynika taka potrzeba.

6. Jeżeli istnieje zagrożenie podglądu, także przypadkowego, informacji niejawnych, zarówno w świetle dziennym, jak i w warunkach sztucznego oświetlenia, podejmuje się działania w celu wyeliminowania takiego zagrożenia.

7. Szczegółową metodykę doboru środków bezpieczeństwa fizycznego określa załącznik do zarządzenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.03.21     (DUMF2018.28 tekst jednolity)

§ 3. 1. System bezpieczeństwa fizycznego obejmuje środki bezpieczeństwa fizycznego, których zakres stosowania uzależniony jest od poziomu zagrożeń. W skład środków bezpieczeństwa fizycznego wchodzą:

1) rozwiązania organizacyjne;

2) wyposażenie i urządzenia służące ochronie informacji niejawnych;

3) elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych.

2. W zależności od poziomu zagrożeń stosuje się odpowiednią kombinację następujących środków bezpieczeństwa fizycznego:

1) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z fizyczną ochroną informacji niejawnych, w tym kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, nadzór nad systemem dozoru wizyjnego, a także reagowanie na alarmy lub sygnały awaryjne;

2) bariery fizyczne – środki chroniące granice miejsca, w którym są przetwarzane informacje niejawne, w szczególności ogrodzenia, ściany, bramy, drzwi i okna;

3) szafy i zamki – stosowane do przechowywania informacji niejawnych lub zabezpieczające te informacje przed nieuprawnionym dostępem;

4) system kontroli dostępu – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne, stosowany w celu zagwarantowania uzyskiwania dostępu do pomieszczenia lub obszaru, w którym są przetwarzane informacje niejawne, wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia;

5) system sygnalizacji włamania i napadu – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu realizacji procedur ochrony informacji niejawnych oraz podwyższenia poziomu bezpieczeństwa, który zapewniają bariery fizyczne, a w pomieszczeniach i budynkach zastępujący lub wspierający personel bezpieczeństwa;

6) system dozoru wizyjnego – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu bieżącego monitorowania ochronnego lub sprawdzania incydentów bezpieczeństwa i sygnałów alarmowych przez personel bezpieczeństwa;

7) system kontroli osób i przedmiotów – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne polegające na zwracaniu się o dobrowolne poddanie się kontroli lub udostępnienie do kontroli rzeczy osobistych, a także przedmiotów wnoszonych lub wynoszonych – stosowany w celu zapobiegania próbom nieuprawnionego wnoszenia na chroniony obszar rzeczy zagrażających bezpieczeństwu informacji niejawnych lub nieuprawnionego wynoszenia informacji niejawnych z budynków lub obiektów.

2a) Elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych należy wykonywać zgodnie z zasadami sztuki inżynierskiej i aktualnym poziomem wiedzy technicznej, opisanym w szczególności w odpowiednich Polskich Normach.

3. Elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych powinny posiadać wydane przez dostawcę, z uwzględnieniem przepisów o systemie oceny zgodności, poświadczenia zgodności z wymogami określonymi w zarządzeniu.

4. Klucze i kody dostępu do szaf, pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, mogą być udostępnione tylko tym osobom, którym posiadanie kluczy lub znajomość kodów są niezbędne do wykonywania obowiązków służbowych. Kody zmienia się co najmniej raz w roku, a także w przypadku:

1) każdej zmiany składu osób znających kod;

2) zaistnienia podejrzenia, że osoba nieuprawniona mogła poznać kod;

3) gdy zamek poddano konserwacji lub naprawie.

5. Dopuszcza się stosowanie dodatkowo środków bezpieczeństwa fizycznego innych niż wymienione w ust. 1, jeżeli z analizy poziomu zagrożeń wynika taka potrzeba.

6. Jeżeli istnieje zagrożenie podglądu, także przypadkowego, informacji niejawnych, zarówno w świetle dziennym, jak i w warunkach sztucznego oświetlenia, podejmuje się działania w celu wyeliminowania takiego zagrożenia.

7. Szczegółową metodykę doboru środków bezpieczeństwa fizycznego określa załącznik do zarządzenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012.07.27 do 2018.03.20

§ 3. 1. System bezpieczeństwa fizycznego obejmuje środki bezpieczeństwa fizycznego, których zakres stosowania uzależniony jest od poziomu zagrożeń. W skład środków bezpieczeństwa fizycznego wchodzą:

1) rozwiązania organizacyjne;

2) wyposażenie i urządzenia służące ochronie informacji niejawnych;

3) elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych.

1. W zależności od poziomu zagrożeń stosuje się odpowiednią kombinację następujących środków bezpieczeństwa fizycznego:

1) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z fizyczną ochroną informacji niejawnych, w tym kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, nadzór nad systemem dozoru wizyjnego, a także reagowanie na alarmy lub sygnały awaryjne;

2) bariery fizyczne – środki chroniące granice miejsca, w którym są przetwarzane informacje niejawne, w szczególności ogrodzenia, ściany, bramy, drzwi i okna;

3) szafy i zamki – stosowane do przechowywania informacji niejawnych lub zabezpieczające te informacje przed nieuprawnionym dostępem;

4) system kontroli dostępu – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne, stosowany w celu zagwarantowania uzyskiwania dostępu do pomieszczenia lub obszaru, w którym są przetwarzane informacje niejawne, wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia;

5) system sygnalizacji włamania i napadu – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu realizacji procedur ochrony informacji niejawnych oraz podwyższenia poziomu bezpieczeństwa, który zapewniają bariery fizyczne, a w pomieszczeniach i budynkach zastępujący lub wspierający personel bezpieczeństwa;

6) system dozoru wizyjnego – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu bieżącego monitorowania ochronnego lub sprawdzania incydentów bezpieczeństwa i sygnałów alarmowych przez personel bezpieczeństwa;

7) system kontroli osób i przedmiotów – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne polegające na zwracaniu się o dobrowolne poddanie się kontroli lub udostępnienie do kontroli rzeczy osobistych, a także przedmiotów wnoszonych lub wynoszonych – stosowany w celu zapobiegania próbom nieuprawnionego wnoszenia na chroniony obszar rzeczy zagrażających bezpieczeństwu informacji niejawnych lub nieuprawnionego wynoszenia informacji niejawnych z budynków lub obiektów.

3. Elektroniczny system pomocniczy wspomagający ochronę informacji niejawnych powinien posiadać wydane przez dostawcę, z uwzględnieniem przepisów o systemie oceny zgodności, poświadczenie zgodności z wymogami określonymi w zarządzeniu.

4. Klucze i kody dostępu do szaf, pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, mogą być udostępnione tylko tym osobom, którym posiadanie kluczy lub znajomość kodów są niezbędne do wykonywania obowiązków służbowych. Kody zmienia się co najmniej raz w roku, a także w przypadku:

1) każdej zmiany składu osób znających kod;

2) zaistnienia podejrzenia, że osoba nieuprawniona mogła poznać kod;

3) gdy zamek poddano konserwacji lub naprawie.

5. Dopuszcza się stosowanie dodatkowo środków bezpieczeństwa fizycznego innych niż wymienione w ust. 1, jeżeli z analizy poziomu zagrożeń wynika taka potrzeba.

6. Jeżeli istnieje zagrożenie podglądu, także przypadkowego, informacji niejawnych, zarówno w świetle dziennym, jak i w warunkach sztucznego oświetlenia, podejmuje się działania w celu wyeliminowania takiego zagrożenia.

7. Szczegółową metodykę doboru środków bezpieczeństwa fizycznego określa załącznik do zarządzenia.