history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1993-04-29 do 2002-02-28
1. Komisja Majątkowa, zwana dalej „Komisją”, jest powołana do prowadzenia postępowania regulacyjnego w przedmiocie przywrócenia kościelnym osobom prawnym własności nieruchomości lub ich części. Komisja przeprowadza regulację w sposób przewidziany w art. 61-64 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459 oraz z 1993 r. Nr 7, poz. 34), zwanej dalej „ustawą”. [1]
2. Komisja składa się z 14 [2] stałych członków, wyznaczonych w równej liczbie przez Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów i Sekretarza Konferencji Episkopatu Polski. Stali członkowie Komisji Majątkowej stanowią pełny jej skład.
3. Komisja działa pod kierunkiem dwóch współprzewodniczących, z których jednego wyznacza Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów, a drugiego - Sekretarz Konferencji Episkopatu Polski.
4. Komisja rozpatruje sprawy w zespołach orzekających, w skład których wchodzi po 2 stałych członków Komisji, wyznaczonych przez Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów i Sekretarza Konferencji Episkopatu Polski, oraz po jednym przedstawicielu organów nadrzędnych nad uczestnikami postępowania.
5. Zespół orzekający rozpatruje sprawy pod kierunkiem dwóch współprzewodniczących, wyznaczonych przez współprzewodniczących Komisji. Współprzewodniczący zespołu przewodniczą kolejno posiedzeniu zespołów.
6. W przypadku nie usprawiedliwionej nieobecności przedstawicieli organów nadrzędnych nad uczestnikami postępowania, zespół orzekający może rozpatrywać sprawę bez ich udziału.
[1] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 8 kwietnia 1993 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowego trybu postępowania regulacyjnego w przedmiocie przywrócenia osobom prawnym Kościoła Katolickiego własności nieruchomości lub ich części (M.P. Nr 20, poz. 195). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 1993 r.
[2] § 2 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 8 kwietnia 1993 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowego trybu postępowania regulacyjnego w przedmiocie przywrócenia osobom prawnym Kościoła Katolickiego własności nieruchomości lub ich części (M.P. Nr 20, poz. 195). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 1993 r.
Wersja obowiązująca od 1993-04-29 do 2002-02-28
1. Komisja Majątkowa, zwana dalej „Komisją”, jest powołana do prowadzenia postępowania regulacyjnego w przedmiocie przywrócenia kościelnym osobom prawnym własności nieruchomości lub ich części. Komisja przeprowadza regulację w sposób przewidziany w art. 61-64 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459 oraz z 1993 r. Nr 7, poz. 34), zwanej dalej „ustawą”. [1]
2. Komisja składa się z 14 [2] stałych członków, wyznaczonych w równej liczbie przez Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów i Sekretarza Konferencji Episkopatu Polski. Stali członkowie Komisji Majątkowej stanowią pełny jej skład.
3. Komisja działa pod kierunkiem dwóch współprzewodniczących, z których jednego wyznacza Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów, a drugiego - Sekretarz Konferencji Episkopatu Polski.
4. Komisja rozpatruje sprawy w zespołach orzekających, w skład których wchodzi po 2 stałych członków Komisji, wyznaczonych przez Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów i Sekretarza Konferencji Episkopatu Polski, oraz po jednym przedstawicielu organów nadrzędnych nad uczestnikami postępowania.
5. Zespół orzekający rozpatruje sprawy pod kierunkiem dwóch współprzewodniczących, wyznaczonych przez współprzewodniczących Komisji. Współprzewodniczący zespołu przewodniczą kolejno posiedzeniu zespołów.
6. W przypadku nie usprawiedliwionej nieobecności przedstawicieli organów nadrzędnych nad uczestnikami postępowania, zespół orzekający może rozpatrywać sprawę bez ich udziału.
[1] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) zarządzenia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 8 kwietnia 1993 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowego trybu postępowania regulacyjnego w przedmiocie przywrócenia osobom prawnym Kościoła Katolickiego własności nieruchomości lub ich części (M.P. Nr 20, poz. 195). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 1993 r.
[2] § 2 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) zarządzenia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 8 kwietnia 1993 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowego trybu postępowania regulacyjnego w przedmiocie przywrócenia osobom prawnym Kościoła Katolickiego własności nieruchomości lub ich części (M.P. Nr 20, poz. 195). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 1993 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1990-02-16 do 1993-04-28
1. Komisja Majątkowa, zwana dalej „Komisją”, jest powołana do prowadzenia postępowania regulacyjnego w przedmiocie przywrócenia kościelnym osobom prawnym własności nieruchomości lub ich części. Komisja przeprowadza regulacje w sposób przewidziany w art. 63 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 29, poz. 154), zwanej dalej „ustawą”.
2. Komisja składa się z 12 stałych członków, wyznaczonych w równej liczbie przez Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów i Sekretarza Konferencji Episkopatu Polski. Stali członkowie Komisji Majątkowej stanowią pełny jej skład.
3. Komisja działa pod kierunkiem dwóch współprzewodniczących, z których jednego wyznacza Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów, a drugiego - Sekretarz Konferencji Episkopatu Polski.
4. Komisja rozpatruje sprawy w zespołach orzekających, w skład których wchodzi po 2 stałych członków Komisji, wyznaczonych przez Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów i Sekretarza Konferencji Episkopatu Polski, oraz po jednym przedstawicielu organów nadrzędnych nad uczestnikami postępowania.
5. Zespół orzekający rozpatruje sprawy pod kierunkiem dwóch współprzewodniczących, wyznaczonych przez współprzewodniczących Komisji. Współprzewodniczący zespołu przewodniczą kolejno posiedzeniu zespołów.
6. W przypadku nie usprawiedliwionej nieobecności przedstawicieli organów nadrzędnych nad uczestnikami postępowania, zespół orzekający może rozpatrywać sprawę bez ich udziału.