Wersja obowiązująca od 1994-12-31 do 2003-01-31
Banki, o których mowa w § 1 ust. 1 [4] mają obowiązek zatrzymania za pokwitowaniem znaków pieniężnych lub ich części przedstawionych do wymiany lub przyjętych tytułem wpłaty, które nie odpowiadają warunkom określonym w § 1 i 2. Zatrzymane w takim trybie znaki pieniężne lub ich części podlegają przesłaniu do Centrali Narodowego Banku Polskiego w celu wymiany lub zniszczenia.
[4] § 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 zarządzenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 21 grudnia 1994 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie wymiany zużytych lub uszkodzonych znaków pieniężnych (M.P. Nr 69, poz. 623). Zmiana weszła w życie 31 grudnia 1994 r.
Wersja obowiązująca od 1994-12-31 do 2003-01-31
Banki, o których mowa w § 1 ust. 1 [4] mają obowiązek zatrzymania za pokwitowaniem znaków pieniężnych lub ich części przedstawionych do wymiany lub przyjętych tytułem wpłaty, które nie odpowiadają warunkom określonym w § 1 i 2. Zatrzymane w takim trybie znaki pieniężne lub ich części podlegają przesłaniu do Centrali Narodowego Banku Polskiego w celu wymiany lub zniszczenia.
[4] § 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 zarządzenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 21 grudnia 1994 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie wymiany zużytych lub uszkodzonych znaków pieniężnych (M.P. Nr 69, poz. 623). Zmiana weszła w życie 31 grudnia 1994 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1989-09-27 do 1994-12-30
Oddziały banków wymienionych w § 1 ust. 1 mają obowiązek zatrzymania za pokwitowaniem znaków pieniężnych lub ich części przedstawionych do wymiany lub przyjętych tytułem wpłaty, które nie odpowiadają warunkom określonym w § 1 i 2. Zatrzymane w takim trybie znaki pieniężne lub ich części podlegają przesłaniu do Centrali Narodowego Banku Polskiego w celu wymiany lub zniszczenia.