history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1985-04-29
1. Wartością wkładu inwestycyjnego, o którym mowa w art. 12 [2] ustawy, jest pieniężna równowartość w złotych średniego stanu środków trwałych, przedmiotów nietrwałych, patentów, licencji i innych podobnych praw majątkowych nabywanych za waluty wymienialne lub za złote pochodzące z udokumentowanej wymiany tych walut, niezbędnych do podjęcia działalności gospodarczej oraz jej prowadzenia lub rozszerzenia.
2. Średni stan wkładu inwestycyjnego ustala się odrębnie dla każdego roku, za który ma być dokonane przekazanie za granicę części dochodu przypadającej zagranicznemu podmiotowi gospodarczemu, jako iloraz sumy wartości tego wkładu na początek roku lub dzień rozpoczęcia działalności i koniec każdego kwartału kalendarzowego lub na dzień zaprzestania działalności oraz liczby kwartałów kalendarzowych, w jakich była prowadzona działalność w danym roku, powiększonej o jeden.
3. W razie prowadzenia przez przedsiębiorstwo działalności gospodarczej przez niepełny rok kalendarzowy wartość wkładu inwestycyjnego dla dokonania przekazu za granicę części dochodu przypadającej zagranicznemu podmiotowi gospodarczemu ustala się z uwzględnieniem faktycznego okresu prowadzenia działalności gospodarczej w roku, za który przekaz ma być dokonany. Ustalenia tego dokonuje się dzieląc wartość wkładu inwestycyjnego, obliczoną w sposób wskazany w ust. 1 i 2, przez 12 i mnożąc przez liczbę pełnych miesięcy, w których przedsiębiorstwo prowadziło działalność gospodarczą.
[2] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 12 kwietnia 1985 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania wartości wkładów inwestycyjnych zagranicznych podmiotów gospodarczych działających w zakresie drobnej wytwórczości oraz nadwyżki wpływów z eksportu nad wydatkami na import (M.P. Nr 8, poz. 72). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 1985 r. i ma zastosowanie do przekazów za granicę części dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej począwszy od 1 stycznia 1984 r.
Wersja obowiązująca od 1985-04-29
1. Wartością wkładu inwestycyjnego, o którym mowa w art. 12 [2] ustawy, jest pieniężna równowartość w złotych średniego stanu środków trwałych, przedmiotów nietrwałych, patentów, licencji i innych podobnych praw majątkowych nabywanych za waluty wymienialne lub za złote pochodzące z udokumentowanej wymiany tych walut, niezbędnych do podjęcia działalności gospodarczej oraz jej prowadzenia lub rozszerzenia.
2. Średni stan wkładu inwestycyjnego ustala się odrębnie dla każdego roku, za który ma być dokonane przekazanie za granicę części dochodu przypadającej zagranicznemu podmiotowi gospodarczemu, jako iloraz sumy wartości tego wkładu na początek roku lub dzień rozpoczęcia działalności i koniec każdego kwartału kalendarzowego lub na dzień zaprzestania działalności oraz liczby kwartałów kalendarzowych, w jakich była prowadzona działalność w danym roku, powiększonej o jeden.
3. W razie prowadzenia przez przedsiębiorstwo działalności gospodarczej przez niepełny rok kalendarzowy wartość wkładu inwestycyjnego dla dokonania przekazu za granicę części dochodu przypadającej zagranicznemu podmiotowi gospodarczemu ustala się z uwzględnieniem faktycznego okresu prowadzenia działalności gospodarczej w roku, za który przekaz ma być dokonany. Ustalenia tego dokonuje się dzieląc wartość wkładu inwestycyjnego, obliczoną w sposób wskazany w ust. 1 i 2, przez 12 i mnożąc przez liczbę pełnych miesięcy, w których przedsiębiorstwo prowadziło działalność gospodarczą.
[2] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 12 kwietnia 1985 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania wartości wkładów inwestycyjnych zagranicznych podmiotów gospodarczych działających w zakresie drobnej wytwórczości oraz nadwyżki wpływów z eksportu nad wydatkami na import (M.P. Nr 8, poz. 72). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 1985 r. i ma zastosowanie do przekazów za granicę części dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej począwszy od 1 stycznia 1984 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1982-11-19 do 1985-04-28
1. Wartością wkładu inwestycyjnego, o którym mowa w art. 11 ustawy, jest pieniężna równowartość w złotych średniego stanu środków trwałych, przedmiotów nietrwałych, patentów, licencji i innych podobnych praw majątkowych nabywanych za waluty wymienialne lub za złote pochodzące z udokumentowanej wymiany tych walut, niezbędnych do podjęcia działalności gospodarczej oraz jej prowadzenia lub rozszerzenia.
2. Średni stan wkładu inwestycyjnego ustala się odrębnie dla każdego roku, za który ma być dokonane przekazanie za granicę części dochodu przypadającej zagranicznemu podmiotowi gospodarczemu, jako iloraz sumy wartości tego wkładu na początek roku lub dzień rozpoczęcia działalności i koniec każdego kwartału kalendarzowego lub na dzień zaprzestania działalności oraz liczby kwartałów kalendarzowych, w jakich była prowadzona działalność w danym roku, powiększonej o jeden.
3. W razie prowadzenia przez przedsiębiorstwo działalności gospodarczej przez niepełny rok kalendarzowy wartość wkładu inwestycyjnego dla dokonania przekazu za granicę części dochodu przypadającej zagranicznemu podmiotowi gospodarczemu ustala się z uwzględnieniem faktycznego okresu prowadzenia działalności gospodarczej w roku, za który przekaz ma być dokonany. Ustalenia tego dokonuje się dzieląc wartość wkładu inwestycyjnego, obliczoną w sposób wskazany w ust. 1 i 2, przez 12 i mnożąc przez liczbę pełnych miesięcy, w których przedsiębiorstwo prowadziło działalność gospodarczą.