history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1977-01-01
1. Żołnierzowi niezawodowemu zwolnionemu z czynnej służby wojskowej z powodu uznania go przez wojskową komisję lekarską za niezdolnego do służby wojskowej, który zamierza wystąpić z wnioskiem o przyznanie mu zaopatrzenia inwalidzkiego, dowódca jednostki wojskowej wydaje:
1) zaświadczenie stwierdzające datę wcielenia żołnierza do jednostki wojskowej w celu odbycia służby wojskowej oraz datę zwolnienia go z tej służby,
2) zaświadczenie o wysokości uposażenia stanowiącego podstawę wymiaru renty inwalidzkiej, obliczonej stosownie do zarządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie składników uposażenia wchodzących w skład podstawy wymiaru renty dla inwalidów wojskowych i ich rodzin (Monitor Polski Nr 21, poz. 124).
2. [2] Zaświadczenia wymienione w ust. 1 oraz dwa egzemplarze orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej dowódca jednostki wojskowej przesyła wraz z dokumentami ewidencyjnymi żołnierza zwolnionego ze służby wojskowej do wojskowej komendy uzupełnień właściwej ze względu na miejsce zamieszkania żołnierza.
3. [3] Jeżeli żołnierz doznał uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku, który nastąpił w okolicznościach określonych w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342), szef wojewódzkiego sztabu wojskowego wystawia zaświadczenie stwierdzające związek wypadku z pełnieniem czynnej służby wojskowej i przesyła je do wojskowej komendy uzupełnień właściwej ze względu na miejsce zamieszkania żołnierza.
[2] § 3 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 zarządzenia Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych z dnia 25 października 1976 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie obowiązków organów wojskowych w zakresie załatwiania spraw zaopatrzenia inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (M.P. Nr 41, poz. 181). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1977 r.
[3] § 3 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 zarządzenia Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych z dnia 25 października 1976 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie obowiązków organów wojskowych w zakresie załatwiania spraw zaopatrzenia inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (M.P. Nr 41, poz. 181). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1977 r.
Wersja obowiązująca od 1977-01-01
1. Żołnierzowi niezawodowemu zwolnionemu z czynnej służby wojskowej z powodu uznania go przez wojskową komisję lekarską za niezdolnego do służby wojskowej, który zamierza wystąpić z wnioskiem o przyznanie mu zaopatrzenia inwalidzkiego, dowódca jednostki wojskowej wydaje:
1) zaświadczenie stwierdzające datę wcielenia żołnierza do jednostki wojskowej w celu odbycia służby wojskowej oraz datę zwolnienia go z tej służby,
2) zaświadczenie o wysokości uposażenia stanowiącego podstawę wymiaru renty inwalidzkiej, obliczonej stosownie do zarządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie składników uposażenia wchodzących w skład podstawy wymiaru renty dla inwalidów wojskowych i ich rodzin (Monitor Polski Nr 21, poz. 124).
2. [2] Zaświadczenia wymienione w ust. 1 oraz dwa egzemplarze orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej dowódca jednostki wojskowej przesyła wraz z dokumentami ewidencyjnymi żołnierza zwolnionego ze służby wojskowej do wojskowej komendy uzupełnień właściwej ze względu na miejsce zamieszkania żołnierza.
3. [3] Jeżeli żołnierz doznał uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku, który nastąpił w okolicznościach określonych w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342), szef wojewódzkiego sztabu wojskowego wystawia zaświadczenie stwierdzające związek wypadku z pełnieniem czynnej służby wojskowej i przesyła je do wojskowej komendy uzupełnień właściwej ze względu na miejsce zamieszkania żołnierza.
[2] § 3 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 zarządzenia Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych z dnia 25 października 1976 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie obowiązków organów wojskowych w zakresie załatwiania spraw zaopatrzenia inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (M.P. Nr 41, poz. 181). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1977 r.
[3] § 3 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 zarządzenia Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych z dnia 25 października 1976 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie obowiązków organów wojskowych w zakresie załatwiania spraw zaopatrzenia inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (M.P. Nr 41, poz. 181). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1977 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1974-08-01 do 1976-12-31
1. Żołnierzowi niezawodowemu zwolnionemu z czynnej służby wojskowej z powodu uznania go przez wojskową komisję lekarską za niezdolnego do służby wojskowej, który zamierza wystąpić z wnioskiem o przyznanie mu zaopatrzenia inwalidzkiego, dowódca jednostki wojskowej wydaje:
1) zaświadczenie stwierdzające datę wcielenia żołnierza do jednostki wojskowej w celu odbycia służby wojskowej oraz datę zwolnienia go z tej służby,
2) zaświadczenie o wysokości uposażenia stanowiącego podstawę wymiaru renty inwalidzkiej, obliczonej stosownie do zarządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie składników uposażenia wchodzących w skład podstawy wymiaru renty dla inwalidów wojskowych i ich rodzin (Monitor Polski Nr 21, poz. 124).
2. Jeżeli żołnierz doznał uszkodzenia zdrowia wskutek wypadku, który nastąpił w okolicznościach określonych w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342), dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową, wydaje zaświadczenie przewidziane w § 18 ust. 1 zarządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 stycznia 1973 r. w sprawie trybu ustalania okoliczności i przyczyn wypadków dla celów związanychz przyznawaniem żołnierzom i ich rodzinom świadczeń odszkodowawczych i rentowych (Monitor Polski Nr 4, poz. 30).
3. Zaświadczenia wymienione w ust. 1 i 2 oraz dwa egzemplarze orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej dowódca jednostki wojskowej przesyła wraz z dokumentami ewidencyjnymi żołnierza zwolnionego ze służby wojskowej do powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) sztabu wojskowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania żołnierza.