Wersja obowiązująca od 2022.04.06

Podsekcja 10

Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu lub nieopodatkowaniu

Artykuł 59a [Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu]

W celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, nieopodatkowaniu lub zakłóceniu konkurencji, w odniesieniu do usług, których miejsce świadczenia regulują przepisy art. 44 i 45, art. 54 ust. 1 akapit drugi, oraz art. 56, 58 i 59, państwa członkowskie mogą uznać: [3]

a) miejsce świadczenia wszystkich takich usług lub niektórych z nich, w przypadku gdy znajduje się ono na ich terytorium, za znajdujące się poza terytorium Wspólnoty, jeżeli faktyczne użytkowanie i wykorzystanie usług ma miejsce poza terytorium Wspólnoty;

b) miejsce świadczenia wszystkich takich usług lub niektórych z nich, w przypadku gdy znajduje się ono poza terytorium Wspólnoty, za znajdujące się na ich terytorium, jeżeli faktyczne użytkowanie i wykorzystanie usług ma miejsce na ich terytorium.

[3] Art. 59a w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Rady (UE) 2022/542 z dnia 5 kwietnia 2022 r. w sprawie zmiany dyrektyw 2006/112/WE i (UE) 2020/285 w zakresie stawek podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE L 107 z 06.04.2022, str. 1; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 148 z 08.06.2023, str. 131). Zmiana weszła w życie 6 kwietnia 2022 r.

Wersja obowiązująca od 2022.04.06

Podsekcja 10

Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu lub nieopodatkowaniu

Artykuł 59a [Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu]

W celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, nieopodatkowaniu lub zakłóceniu konkurencji, w odniesieniu do usług, których miejsce świadczenia regulują przepisy art. 44 i 45, art. 54 ust. 1 akapit drugi, oraz art. 56, 58 i 59, państwa członkowskie mogą uznać: [3]

a) miejsce świadczenia wszystkich takich usług lub niektórych z nich, w przypadku gdy znajduje się ono na ich terytorium, za znajdujące się poza terytorium Wspólnoty, jeżeli faktyczne użytkowanie i wykorzystanie usług ma miejsce poza terytorium Wspólnoty;

b) miejsce świadczenia wszystkich takich usług lub niektórych z nich, w przypadku gdy znajduje się ono poza terytorium Wspólnoty, za znajdujące się na ich terytorium, jeżeli faktyczne użytkowanie i wykorzystanie usług ma miejsce na ich terytorium.

[3] Art. 59a w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Rady (UE) 2022/542 z dnia 5 kwietnia 2022 r. w sprawie zmiany dyrektyw 2006/112/WE i (UE) 2020/285 w zakresie stawek podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE L 107 z 06.04.2022, str. 1; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 148 z 08.06.2023, str. 131). Zmiana weszła w życie 6 kwietnia 2022 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.01.01 do 2022.04.05

Podsekcja 10

Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu lub nieopodatkowaniu

Artykuł 59a [Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu]

[3] W celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, nieopo-datkowaniu lub zakłóceniu konkurencji, w odniesieniu do usług, których miejsce świadczenia regulują przepisy art. 44, 45, 56, 58 i 59, państwa członkowskie mogą uznać:

a) miejsce świadczenia wszystkich takich usług lub niektórych z nich, w przypadku gdy znajduje się ono na ich terytorium, za znajdujące się poza terytorium Wspólnoty, jeżeli faktyczne użytkowanie i wykorzystanie usług ma miejsce poza terytorium Wspólnoty;

b) miejsce świadczenia wszystkich takich usług lub niektórych z nich, w przypadku gdy znajduje się ono poza terytorium Wspólnoty, za znajdujące się na ich terytorium, jeżeli faktyczne użytkowanie i wykorzystanie usług ma miejsce na ich terytorium.

[3] Art. 59a w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 3 dyrektywy Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz.Urz.UE L 44 z 20.02.2008, str. 11). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011.01.01 do 2014.12.31

Podsekcja 10

Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu lub nieopodatkowaniu

Artykuł 59a [Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu]

W celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, nieopodatkowaniu lub zakłóceniu konkurencji w odniesieniu do usług, których miejsce świadczenia regulują przepisy art. 44, 45, 56 i 59, państwa członkowskie mogą uznać:

a) miejsce świadczenia takich usług, które znajdowałoby się na ich terytorium, za znajdujące się poza terytorium Wspólnoty, jeżeli faktyczne użytkowanie i wykorzystanie usług ma miejsce poza terytorium Wspólnoty;

b) miejsce świadczenia takich usług, które znajdowałoby się poza terytorium Wspólnoty, za znajdujące się na ich terytorium, jeżeli faktyczne użytkowanie i wykorzystanie usług ma miejsce na ich terytorium.

Przepis ten nie ma jednak zastosowania do usług świadczonych drogą elektroniczną świadczonych na rzecz niebędących podatnikami osób niemających siedziby na terytorium Wspólnoty.