Wersja obowiązująca od 2025.04.03     (Dz.U.2025.433 tekst jednolity)

Art. 13. [Ponowne zaistnienie niewypłacalności] W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–6 i art. 8, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie takich samych roszczeń.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.06.12 do 2025.04.02     (Dz.U.2023.1087 tekst jednolity)

Art. 13. [Ponowne zaistnienie niewypłacalności] W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–6 i art. 8, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie takich samych roszczeń.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.01.03 do 2023.06.11     (Dz.U.2020.7 tekst jednolity)

Art. 13. [Ponowne zaistnienie niewypłacalności] W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–6 i art. 8, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie takich samych roszczeń.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.07.25 do 2020.01.02     (Dz.U.2018.1433 tekst jednolity)

Art. 13. [Ponowne zaistnienie niewypłacalności ] W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–6 i art. 8, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie takich samych roszczeń.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.09.05 do 2018.07.24

Art. 13. [Ponowne zaistnienie niewypłacalności] [11] W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–6 i art. 8, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie takich samych roszczeń.

[11] Art. 13 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. poz. 1557). Zmiana weszła w życie 5 września 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.08.16 do 2017.09.04     (Dz.U.2016.1256 tekst jednolity)

Art. 13. [Ponowne zaistnienie niewypłacalności] W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–8a, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie tych samych roszczeń, przy czym roszczenia z tytułów wymienionych w art. 12 ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a–c i lit. g oraz pkt 3 podlegają zaspokojeniu łącznie za okres nie dłuższy niż 3 miesiące.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.03.05 do 2016.08.15     (Dz.U.2014.272 tekst jednolity)

Art. 13. [Ponowne zaistnienie niewypłacalności ] W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–8a, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie tych samych roszczeń, przy czym roszczenia z tytułów wymienionych w art. 12 ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a–c i lit. g oraz pkt 3 podlegają zaspokojeniu łącznie za okres nie dłuższy niż 3 miesiące.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010.02.19 do 2014.03.04

Art. 13. [Ponowne zaistnienie niewypłacalności] [3] W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–8a, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie tych samych roszczeń, przy czym roszczenia z tytułów wymienionych w art. 12 ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a–c i lit. g oraz pkt 3 podlegają zaspokojeniu łącznie za okres nie dłuższy niż 3 miesiące.

[3] Art. 13 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. Nr 18, poz. 100). Zmiana weszła w życie 19 lutego 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.10.01 do 2010.02.18

Art. 13. W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–8, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mogą mieć powtórnie zastosowania do tych samych pracowników w zakresie tych samych roszczeń, przy czym roszczenia z tytułów wymienionych w art. 12 ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a–c i lit. g oraz pkt 3 podlegają zaspokojeniu łącznie za okres nie dłuższy niż 3 miesiące.