Wersja obowiązująca od 2025.03.26     (Dz.U.2025.383 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2024.01.04 do 2025.03.25     (Dz.U.2024.17 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.05.30 do 2024.01.03     (Dz.U.2022.1138 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.12.17 do 2022.05.29     (Dz.U.2021.2345 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.08.25 do 2021.12.16     (Dz.U.2020.1444 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.10.14 do 2020.08.24     (Dz.U.2019.1950 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.08.21 do 2019.10.13     (Dz.U.2018.1600 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.11.29 do 2018.08.20     (Dz.U.2017.2204 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.07.29 do 2017.11.28     (Dz.U.2016.1137 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.07.01 do 2016.07.28

Art. 49. [48] (uchylony).

[48] Art. 49 uchylony przez art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 396). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2015 r.

Zmiana art. 49 § 2 wprowadzona przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 541), nie została naniesiona w tekście przez redakcję w związku z jej bezprzedmiotowością, spowodowaną wcześniejszym uchyleniem art. 49 w całości.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.05.18 do 2015.06.30

Art. 49. [Świadczenie pieniężne] § 1. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach wskazanych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej; świadczenie to nie może przekroczyć 60 000 złotych.

§ 2. [11] W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 1, art. 179 lub art. 180, sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5000 złotych, a w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 4 co najmniej 10 000 złotych, do wysokości określonej w § 1.

[11] Art. 49 § 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 541). Zmiana weszła w życie 18 maja 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012.01.01 do 2015.05.17

Art. 49. [Świadczenie pieniężne] [3] § 1. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach wskazanych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej; świadczenie to nie może przekroczyć 60 000 złotych.

§ 2. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a, 179 lub art. 180, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej do wysokości określonej w § 1.

[3] Art. 49 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy – Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 40, poz. 227; ost. zm.: Dz.U. z 2011 r. Nr 129, poz. 734). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.05.16 do 2011.12.31

Art. 49. [Świadczenie pieniężne] [4] § 1. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach wskazanych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, której podstawowym zadaniem lub celem statutowym jest spełnianie świadczeń na określony cel społeczny, bezpośrednio związany z ochroną dobra naruszonego lub zagrożonego przestępstwem, za które skazano sprawcę, z przeznaczeniem na ten cel; świadczenie to nie może przekroczyć 20 000 złotych.

§ 2. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, o których mowa w art. 47 § 3, z przeznaczeniem na cel bezpośrednio związany z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych; świadczenie to nie może przekroczyć 60 000 złotych.

[4] Art. 49 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i ustawy – Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 243, poz. 2426). Zmiana weszła w życie 16 maja 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1998.09.01 do 2005.05.15

Art. 49. [Świadczenie pieniężne] Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach przewidzianych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na określony cel społeczny; nie może ono przekroczyć trzykrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji.