Wersja obowiązująca od 2025.03.06     (Dz.U.2025.277 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.07.31 do 2025.03.05     (Dz.U.2023.1465 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.07.19 do 2023.07.30     (Dz.U.2022.1510 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.07.30 do 2022.07.18     (Dz.U.2020.1320 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.06.05 do 2020.07.29     (Dz.U.2019.1040 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.05.16 do 2019.06.04     (Dz.U.2018.917 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.01.12 do 2018.05.15     (Dz.U.2018.108 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.10.12 do 2018.01.11     (Dz.U.2016.1666 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.11.04 do 2016.10.11     (Dz.U.2014.1502 tekst jednolity)

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy ] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.01.01 do 2014.11.03

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy] [115] Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

[115] Art. 231 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 59 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 213, poz. 2081). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.11.29 do 2003.12.31

Art. 231. [Niezdolność wykonywania dotychczasowej pracy] Pracodawca jest obowiązany - na podstawie orzeczenia lekarskiego - przenieść do innej odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie nabył prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy [67]. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

[67] Art. 231 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 2002 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1146). Zmiana weszła w życie 29 listopada 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1998.02.16 do 2002.11.28     (Dz.U.1998.21.94 tekst jednolity)

Art. 231. [Przeniesienie pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej do innej pracy ] Pracodawca jest obowiązany – na podstawie orzeczenia lekarskiego – przenieść do innej odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został zaliczony do żadnej z grup inwalidów. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1996.06.02 do 1998.02.15

Art. 231. [Przeniesienie pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej do innej pracy ] [251] Pracodawca jest obowiązany - na podstawie orzeczenia lekarskiego - przenieść do innej odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został zaliczony do żadnej z grup inwalidów. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

[251] Dział dziesiąty w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 184 ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 24, poz. 110). Zmiana weszła w życie 2 czerwca 1996 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1989.05.01 do 1996.06.01

Art. 231. [Delegacja] Rada Ministrów po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową [106] określi w drodze rozporządzenia:

1) zasady i tryb postępowania przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy,

2) wykaz chorób zawodowych podlegających zgłoszeniu, tryb ich zgłaszania i stwierdzania oraz organy właściwe w tych sprawach,

3) sposób prowadzenia dokumentacji i rejestracji wypadków przy pracy oraz chorób zawodowych.

[106] Art. 231 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie ustawy ‑ Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 20, poz. 107). Zmiana weszła w życie 1 maja 1989 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1975.01.01 do 1989.04.30

Art. 231. [Delegacja] Rada Ministrów po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych określi w drodze rozporządzenia:

1) zasady i tryb postępowania przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy,

2) wykaz chorób zawodowych podlegających zgłoszeniu, tryb ich zgłaszania i stwierdzania oraz organy właściwe w tych sprawach,

3) sposób prowadzenia dokumentacji i rejestracji wypadków przy pracy oraz chorób zawodowych.