Wersja obowiązująca od 2025.02.11 (Dz.U.2025.174 tekst jednolity)
Art. 8. [Ustanie prawa do świadczenia] Prawo do świadczenia ustaje z dniem:
1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2) poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku:
a) 60 lat – w przypadku kobiet,
b) 65 lat – w przypadku mężczyzn
– jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3) śmierci uprawnionego.
Wersja obowiązująca od 2025.02.11 (Dz.U.2025.174 tekst jednolity)
Art. 8. [Ustanie prawa do świadczenia] Prawo do świadczenia ustaje z dniem:
1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2) poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku:
a) 60 lat – w przypadku kobiet,
b) 65 lat – w przypadku mężczyzn
– jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3) śmierci uprawnionego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2024.02.23 do 2025.02.10 (Dz.U.2024.245 tekst jednolity)
Art. 8. [Ustanie prawa do świadczenia] Prawo do świadczenia ustaje z dniem:
1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2) poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku:
a) 60 lat – w przypadku kobiet,
b) 65 lat – w przypadku mężczyzn
– jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3) śmierci uprawnionego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.02.08 do 2024.02.22 (Dz.U.2022.301 tekst jednolity)
Art. 8. [Ustanie prawa do świadczenia] Prawo do świadczenia ustaje z dniem:
1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2) poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku:
a) 60 lat – w przypadku kobiet,
b) 65 lat – w przypadku mężczyzn
– jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3) śmierci uprawnionego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.01.16 do 2022.02.07 (Dz.U.2018.128 tekst jednolity)
Art. 8. [Ustanie prawa do świadczenia] Prawo do świadczenia ustaje z dniem:
1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2) poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku:
a) 60 lat – w przypadku kobiet,
b) 65 lat – w przypadku mężczyzn
– jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3) śmierci uprawnionego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.10.01 do 2018.01.15
[Ustanie prawa do świadczenia] Prawo do świadczenia ustaje z dniem:
1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2) [2] poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku:
a) 60 lat – w przypadku kobiet,
b) 65 lat – w przypadku mężczyzn
– jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3) śmierci uprawnionego.
[2] Art. 8 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 14 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r., poz. 38). Zmiana weszła w życie 1 października 2017 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2013.01.01 do 2017.09.30
[Ustanie prawa do świadczenia] Prawo do świadczenia ustaje z dniem:
1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2) [2] poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3) śmierci uprawnionego.
[2] Art. 8 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 14 ustawy z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 637). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2013 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2009.07.01 do 2012.12.31
[Ustanie prawa do świadczenia] Prawo do świadczenia ustaje z dniem:
1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2) poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku:
a) 60 lat – w przypadku kobiet,
b) 65 lat – w przypadku mężczyzn
– jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3) śmierci uprawnionego.