Wersja obowiązująca od 2024.11.28     (Dz.U.2024.1749 tekst jednolity)

§ 2. [Warunki uzyskania świadectwa dopuszczenia statku ADN] 1. Świadectwo dopuszczenia statku ADN jest wydawane na wniosek armatora statku lub jego przedstawiciela na podstawie protokołu z przeprowadzonego badania, o którym mowa w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych, zwanej dalej „ustawą”, oraz protokołu z inspekcji, o której mowa w art. 62 ust. 3 ustawy.

1a. Świadectwo dopuszczenia statku ADN składa się z części głównej oraz załącznika do świadectwa dopuszczenia statku ADN, zwanego dalej „załącznikiem do świadectwa”.

1b. W załączniku do świadectwa zamieszcza się:

1) datę, określoną zgodnie z 1.16.1.4.2 umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN), zawartej w Genewie dnia 26 maja 2000 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 1167), zwanej dalej „umową ADN”, od której może być zastosowany przepis przejściowy zgodnie z 1.6.7 umowy ADN;

2) informacje o wszystkich dopuszczeniach statku do przewozu towarów niebezpiecznych wydanych na obszarze stron umowy ADN, które są ważne od daty, o której mowa w pkt 1, i wszystkich świadectwach dopuszczenia statku ADN, które są ważne lub których termin ważności może zostać przedłużony zgodnie z § 5, oraz o tymczasowych świadectwach wydanych zgodnie z 1.16.1.3.1 lit. a umowy ADN, począwszy od daty, o której mowa w pkt 1.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) ważny dokument dopuszczający statek do żeglugi w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 395 i 731);

2) potwierdzenie wniesienia opłaty, o której mowa w § 11 ust. 1.

3. Świadectwo dopuszczenia statku ADN wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy terytorialnie dla miejsca:

1) wpisu statku do rejestru administracyjnego polskich statków żeglugi śródlądowej – w przypadku statku polskiego;

2) przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku statku państwa obcego, z którym to państwem Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy w zakresie wzajemnego uznawania dokumentów dopuszczenia do przewozu towarów niebezpiecznych.

Wersja obowiązująca od 2024.11.28     (Dz.U.2024.1749 tekst jednolity)

§ 2. [Warunki uzyskania świadectwa dopuszczenia statku ADN] 1. Świadectwo dopuszczenia statku ADN jest wydawane na wniosek armatora statku lub jego przedstawiciela na podstawie protokołu z przeprowadzonego badania, o którym mowa w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych, zwanej dalej „ustawą”, oraz protokołu z inspekcji, o której mowa w art. 62 ust. 3 ustawy.

1a. Świadectwo dopuszczenia statku ADN składa się z części głównej oraz załącznika do świadectwa dopuszczenia statku ADN, zwanego dalej „załącznikiem do świadectwa”.

1b. W załączniku do świadectwa zamieszcza się:

1) datę, określoną zgodnie z 1.16.1.4.2 umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN), zawartej w Genewie dnia 26 maja 2000 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 1167), zwanej dalej „umową ADN”, od której może być zastosowany przepis przejściowy zgodnie z 1.6.7 umowy ADN;

2) informacje o wszystkich dopuszczeniach statku do przewozu towarów niebezpiecznych wydanych na obszarze stron umowy ADN, które są ważne od daty, o której mowa w pkt 1, i wszystkich świadectwach dopuszczenia statku ADN, które są ważne lub których termin ważności może zostać przedłużony zgodnie z § 5, oraz o tymczasowych świadectwach wydanych zgodnie z 1.16.1.3.1 lit. a umowy ADN, począwszy od daty, o której mowa w pkt 1.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) ważny dokument dopuszczający statek do żeglugi w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 395 i 731);

2) potwierdzenie wniesienia opłaty, o której mowa w § 11 ust. 1.

3. Świadectwo dopuszczenia statku ADN wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy terytorialnie dla miejsca:

1) wpisu statku do rejestru administracyjnego polskich statków żeglugi śródlądowej – w przypadku statku polskiego;

2) przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku statku państwa obcego, z którym to państwem Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy w zakresie wzajemnego uznawania dokumentów dopuszczenia do przewozu towarów niebezpiecznych.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.10.20 do 2024.11.27

§ 2. [Warunki uzyskania świadectwa dopuszczenia statku ADN] 1. Świadectwo dopuszczenia statku ADN jest wydawane na wniosek armatora statku lub jego przedstawiciela na podstawie protokołu z przeprowadzonego badania, o którym mowa w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych, zwanej dalej „ustawą”, oraz protokołu z inspekcji, o której mowa w art. 62 ust. 3 ustawy.

1a. [1] Świadectwo dopuszczenia statku ADN składa się z części głównej oraz załącznika do świadectwa dopuszczenia statku ADN, zwanego dalej „załącznikiem do świadectwa”.

1b. [2] W załączniku do świadectwa zamieszcza się:

1) datę, określoną zgodnie z 1.16.1.4.2 umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN), zawartej w Genewie dnia 26 maja 2000 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 1167), zwanej dalej „umową ADN”, od której może być zastosowany przepis przejściowy zgodnie z 1.6.7 umowy ADN;

2) informacje o wszystkich dopuszczeniach statku do przewozu towarów niebezpiecznych wydanych na obszarze stron umowy ADN, które są ważne od daty, o której mowa w pkt 1, i wszystkich świadectwach dopuszczenia statku ADN, które są ważne lub których termin ważności może zostać przedłużony zgodnie z § 5, oraz o tymczasowych świadectwach wydanych zgodnie z 1.16.1.3.1 lit. a umowy ADN, począwszy od daty, o której mowa w pkt 1.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) ważny dokument dopuszczający statek do żeglugi w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z późn. zm.2));

2) potwierdzenie wniesienia opłaty, o której mowa w § 11 ust. 1.

3. Świadectwo dopuszczenia statku ADN wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy terytorialnie dla miejsca:

1) wpisu statku do rejestru administracyjnego polskich statków żeglugi śródlądowej – w przypadku statku polskiego;

2) przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku statku państwa obcego, z którym to państwem Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy w zakresie wzajemnego uznawania dokumentów dopuszczenia do przewozu towarów niebezpiecznych.

[1] § 2 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 sierpnia 2023 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadectwa dopuszczenia statku ADN (Dz.U. poz. 1928). Zmiana weszła w życie 20 października 2023 r.

[2] § 2 ust. 1b dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 sierpnia 2023 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadectwa dopuszczenia statku ADN (Dz.U. poz. 1928). Zmiana weszła w życie 20 października 2023 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012.09.13 do 2023.10.19

§ 2. [Warunki uzyskania świadectwa dopuszczenia statku ADN] 1. Świadectwo dopuszczenia statku ADN jest wydawane na wniosek armatora statku lub jego przedstawiciela na podstawie protokołu z przeprowadzonego badania, o którym mowa w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych, zwanej dalej „ustawą”, oraz protokołu z inspekcji, o której mowa w art. 62 ust. 3 ustawy.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) ważny dokument dopuszczający statek do żeglugi w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z późn. zm.2));

2) potwierdzenie wniesienia opłaty, o której mowa w § 11 ust. 1.

3. Świadectwo dopuszczenia statku ADN wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy terytorialnie dla miejsca:

1) wpisu statku do rejestru administracyjnego polskich statków żeglugi śródlądowej – w przypadku statku polskiego;

2) przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku statku państwa obcego, z którym to państwem Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy w zakresie wzajemnego uznawania dokumentów dopuszczenia do przewozu towarów niebezpiecznych.