history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2024-11-21 (Dz.U.2024.1703 tekst jednolity)
[Inspekcja] 1. W trakcie inspekcji inspektor organu inspekcyjnego lub upoważnionej uznanej przez Komisję Europejską instytucji klasyfikacyjnej powinien w szczególności sprawdzić, czy:
1) statek podczas przebywania na morzu oraz postoju w porcie przestrzega wymagań eksploatacyjnych określonych w załącznikach do Konwencji MARPOL, Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. poz. 346), zwanej dalej „Konwencją Helsińską 1992”, oraz Konwencji AFS;
2) statek posiada książkę zapisów olejowych;
3) statek przewożący jako ładunek olej lub chemikalia w stanie płynnym posiada książkę zapisów ładunkowych, zgodnie z wymaganiami Konwencji MARPOL i Konwencji Helsińskiej 1992;
4) zbiornikowiec olejowy o pojemności brutto poniżej 150 posiada książkę zapisów olejowych w formie uzgodnionej z dyrektorem urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku;
5) statek posiada książkę zapisów o postępowaniu z odpadami ze statków powstających na statku;
6) książki, o których mowa w pkt 2–5, są prowadzone w języku polskim, a dla statków uprawiających żeglugę międzynarodową – również w języku angielskim;
7) armator statku o polskiej przynależności wyposażył statek w:
a) książki, o których mowa w pkt 2–5, stanowiące druk ścisłego zarachowania, po uprzednim zarejestrowaniu ich w urzędzie morskim właściwym dla portu macierzystego tego statku,
b) okrętowy plan zapobiegania rozlewom olejowym lub okrętowy plan zapobiegania zanieczyszczaniu morza szkodliwymi substancjami ciekłymi,
c) plan postępowania z odpadami ze statków.
2. Inspekcja doraźna w zakresie zawartości siarki w dostarczanych na statki lub używanych na statkach paliwach żeglugowych powinna być przeprowadzana przez organ inspekcyjny zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 13f ust. 3 ustawy.
3. W zakresie systemu przeciwporostowego, w oparciu o wytyczne Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) zawarte w Rezolucji MEPC.208(62), dotyczące przeprowadzania inspekcji systemów przeciwporostowych na statkach [1] , organ inspekcyjny przeprowadza:
1) inspekcję doraźną, obejmującą sprawdzenie, czy na pokładzie statku znajduje się ważne Międzynarodowe świadectwo systemu przeciwporostowego lub Deklaracja systemu przeciwporostowego, jak również sprawdzenie dodatkowych dokumentów związanych ze świadectwem lub deklaracją;
2) inspekcję rozszerzoną, w przypadku gdy istnieją podstawy do stwierdzenia, że statek narusza postanowienia Konwencji AFS lub system przeciwporostowy nie jest zgodny z danymi zawartymi w Międzynarodowym świadectwie systemu przeciwporostowego lub Deklaracji systemu przeciwporostowego.
4. Inspekcja rozszerzona może obejmować pobranie i analizę próbek systemu przeciwporostowego zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), zawartymi w Rezolucji MEPC.104(49), dotyczącymi pobierania próbek systemów przeciwporostowych stosowanych na statkach w celu stwierdzenia, czy system przeciwporostowy nie zawiera związków cynoorganicznych.
5. Analizę próbek systemu przeciwporostowego przeprowadza się w laboratorium akredytowanym zgodnie z wymaganiami Polskich Norm [2] .
6. Czynność pobrania próbek systemu przeciwporostowego na statku może być zlecona przez organ inspekcyjny wyspecjalizowanej organizacji lub osobie.
7. Inspekcję oraz analizę próbek systemu przeciwporostowego przeprowadza się bez uszczerbku dla eksploatacji statku.
8. W przypadku gdy w wyniku czynności podjętych w ramach inspekcji stwierdzono, że statek nie spełnia wymogów Konwencji AFS, organ inspekcyjny powiadamia niezwłocznie o tym fakcie właściwe władze państwa przynależności statku za pośrednictwem ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
[1] Wytyczne IMO, o których mowa w § 4 ust. 3 i 4, zostały podane do publicznej wiadomości w obwieszczeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 28 sierpnia 2013 r. w sprawie podania do publicznej wiadomości niektórych przepisów Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) dotyczących systemów przeciwporostowych na statkach (Dz. Urz. MTBiGM poz. 52).
[2] Norma PN-EN ISO/IEC 17025 – „Ogólne wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących”.
Wersja obowiązująca od 2024-11-21 (Dz.U.2024.1703 tekst jednolity)
[Inspekcja] 1. W trakcie inspekcji inspektor organu inspekcyjnego lub upoważnionej uznanej przez Komisję Europejską instytucji klasyfikacyjnej powinien w szczególności sprawdzić, czy:
1) statek podczas przebywania na morzu oraz postoju w porcie przestrzega wymagań eksploatacyjnych określonych w załącznikach do Konwencji MARPOL, Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. poz. 346), zwanej dalej „Konwencją Helsińską 1992”, oraz Konwencji AFS;
2) statek posiada książkę zapisów olejowych;
3) statek przewożący jako ładunek olej lub chemikalia w stanie płynnym posiada książkę zapisów ładunkowych, zgodnie z wymaganiami Konwencji MARPOL i Konwencji Helsińskiej 1992;
4) zbiornikowiec olejowy o pojemności brutto poniżej 150 posiada książkę zapisów olejowych w formie uzgodnionej z dyrektorem urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku;
5) statek posiada książkę zapisów o postępowaniu z odpadami ze statków powstających na statku;
6) książki, o których mowa w pkt 2–5, są prowadzone w języku polskim, a dla statków uprawiających żeglugę międzynarodową – również w języku angielskim;
7) armator statku o polskiej przynależności wyposażył statek w:
a) książki, o których mowa w pkt 2–5, stanowiące druk ścisłego zarachowania, po uprzednim zarejestrowaniu ich w urzędzie morskim właściwym dla portu macierzystego tego statku,
b) okrętowy plan zapobiegania rozlewom olejowym lub okrętowy plan zapobiegania zanieczyszczaniu morza szkodliwymi substancjami ciekłymi,
c) plan postępowania z odpadami ze statków.
2. Inspekcja doraźna w zakresie zawartości siarki w dostarczanych na statki lub używanych na statkach paliwach żeglugowych powinna być przeprowadzana przez organ inspekcyjny zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 13f ust. 3 ustawy.
3. W zakresie systemu przeciwporostowego, w oparciu o wytyczne Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) zawarte w Rezolucji MEPC.208(62), dotyczące przeprowadzania inspekcji systemów przeciwporostowych na statkach [1] , organ inspekcyjny przeprowadza:
1) inspekcję doraźną, obejmującą sprawdzenie, czy na pokładzie statku znajduje się ważne Międzynarodowe świadectwo systemu przeciwporostowego lub Deklaracja systemu przeciwporostowego, jak również sprawdzenie dodatkowych dokumentów związanych ze świadectwem lub deklaracją;
2) inspekcję rozszerzoną, w przypadku gdy istnieją podstawy do stwierdzenia, że statek narusza postanowienia Konwencji AFS lub system przeciwporostowy nie jest zgodny z danymi zawartymi w Międzynarodowym świadectwie systemu przeciwporostowego lub Deklaracji systemu przeciwporostowego.
4. Inspekcja rozszerzona może obejmować pobranie i analizę próbek systemu przeciwporostowego zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), zawartymi w Rezolucji MEPC.104(49), dotyczącymi pobierania próbek systemów przeciwporostowych stosowanych na statkach w celu stwierdzenia, czy system przeciwporostowy nie zawiera związków cynoorganicznych.
5. Analizę próbek systemu przeciwporostowego przeprowadza się w laboratorium akredytowanym zgodnie z wymaganiami Polskich Norm [2] .
6. Czynność pobrania próbek systemu przeciwporostowego na statku może być zlecona przez organ inspekcyjny wyspecjalizowanej organizacji lub osobie.
7. Inspekcję oraz analizę próbek systemu przeciwporostowego przeprowadza się bez uszczerbku dla eksploatacji statku.
8. W przypadku gdy w wyniku czynności podjętych w ramach inspekcji stwierdzono, że statek nie spełnia wymogów Konwencji AFS, organ inspekcyjny powiadamia niezwłocznie o tym fakcie właściwe władze państwa przynależności statku za pośrednictwem ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
[1] Wytyczne IMO, o których mowa w § 4 ust. 3 i 4, zostały podane do publicznej wiadomości w obwieszczeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 28 sierpnia 2013 r. w sprawie podania do publicznej wiadomości niektórych przepisów Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) dotyczących systemów przeciwporostowych na statkach (Dz. Urz. MTBiGM poz. 52).
[2] Norma PN-EN ISO/IEC 17025 – „Ogólne wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących”.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-09-14 do 2024-11-20
[Inspekcja] 1. W trakcie inspekcji inspektor organu inspekcyjnego lub upoważnionej uznanej przez Komisję Europejską instytucji klasyfikacyjnej powinien w szczególności sprawdzić, czy:
1) statek podczas przebywania na morzu oraz postoju w porcie przestrzega wymagań eksploatacyjnych określonych w załącznikach do Konwencji MARPOL, Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 346), zwanej dalej „Konwencją Helsińską 1992”, oraz Konwencji AFS;
2) statek posiada książkę zapisów olejowych;
3) statek przewożący jako ładunek olej lub chemikalia w stanie płynnym posiada książkę zapisów ładunkowych, zgodnie z wymaganiami Konwencji MARPOL i Konwencji Helsińskiej 1992;
4) zbiornikowiec olejowy o pojemności brutto poniżej 150 posiada książkę zapisów olejowych w formie uzgodnionej z dyrektorem urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku;
5) [8] statek posiada książkę zapisów o postępowaniu z odpadami ze statków powstających na statku;
6) książki, o których mowa w pkt 2–5, są prowadzone w języku polskim, a dla statków uprawiających żeglugę międzynarodową – również w języku angielskim;
7) armator statku o polskiej przynależności wyposażył statek w:
a) książki, o których mowa w pkt 2–5, stanowiące druk ścisłego zarachowania, po uprzednim zarejestrowaniu ich w urzędzie morskim właściwym dla portu macierzystego tego statku,
b) okrętowy plan zapobiegania rozlewom olejowym lub okrętowy plan zapobiegania zanieczyszczaniu morza szkodliwymi substancjami ciekłymi,
c) [9] plan postępowania z odpadami ze statków.
2. Inspekcja doraźna w zakresie zawartości siarki w dostarczanych na statki lub używanych na statkach paliwach żeglugowych powinna być przeprowadzana przez organ inspekcyjny zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 13f ust. 3 ustawy.
3. W zakresie systemu przeciwporostowego, w oparciu o wytyczne Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) zawarte w Rezolucji MEPC.208(62), dotyczące przeprowadzania inspekcji systemów przeciwporostowych na statkach3), organ inspekcyjny przeprowadza:
1) inspekcję doraźną, obejmującą sprawdzenie, czy na pokładzie statku znajduje się ważne Międzynarodowe świadectwo systemu przeciwporostowego lub Deklaracja systemu przeciwporostowego, jak również sprawdzenie dodatkowych dokumentów związanych ze świadectwem lub deklaracją;
2) inspekcję rozszerzoną, w przypadku gdy istnieją podstawy do stwierdzenia, że statek narusza postanowienia Konwencji AFS lub system przeciwporostowy nie jest zgodny z danymi zawartymi w Międzynarodowym świadectwie systemu przeciwporostowego lub Deklaracji systemu przeciwporostowego.
4. Inspekcja rozszerzona może obejmować pobranie i analizę próbek systemu przeciwporostowego zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), zawartymi w Rezolucji MEPC.104(49), dotyczącymi pobierania próbek systemów przeciwporostowych stosowanych na statkach3) w celu stwierdzenia, czy system przeciwporostowy nie zawiera związków cynoorganicznych.
5. Analizę próbek systemu przeciwporostowego przeprowadza się w laboratorium akredytowanym zgodnie z wymaganiami Polskich Norm4).
6. Czynność pobrania próbek systemu przeciwporostowego na statku może być zlecona przez organ inspekcyjny wyspecjalizowanej organizacji lub osobie.
7. Inspekcję oraz analizę próbek systemu przeciwporostowego przeprowadza się bez uszczerbku dla eksploatacji statku.
8. W przypadku gdy w wyniku czynności podjętych w ramach inspekcji stwierdzono, że statek nie spełnia wymogów Konwencji AFS, organ inspekcyjny powiadamia niezwłocznie o tym fakcie właściwe władze państwa przynależności statku za pośrednictwem ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
[8] § 4 ust. 1 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 sierpnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przeglądów i inspekcji oraz międzynarodowych świadectw w zakresie ochrony morza przed zanieczyszczaniem przez statki (Dz.U. poz. 1707). Zmiana weszła w życie 14 września 2022 r.
[9] § 4 ust. 1 pkt 7 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 sierpnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przeglądów i inspekcji oraz międzynarodowych świadectw w zakresie ochrony morza przed zanieczyszczaniem przez statki (Dz.U. poz. 1707). Zmiana weszła w życie 14 września 2022 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-11-20 do 2022-09-13
[Inspekcja] 1. W trakcie inspekcji inspektor organu inspekcyjnego lub upoważnionej uznanej przez Komisję Europejską instytucji klasyfikacyjnej powinien w szczególności sprawdzić, czy:
1) statek podczas przebywania na morzu oraz postoju w porcie przestrzega wymagań eksploatacyjnych określonych w załącznikach do Konwencji MARPOL, Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 346), zwanej dalej „Konwencją Helsińską 1992”, oraz Konwencji AFS;
2) statek posiada książkę zapisów olejowych;
3) statek przewożący jako ładunek olej lub chemikalia w stanie płynnym posiada książkę zapisów ładunkowych, zgodnie z wymaganiami Konwencji MARPOL i Konwencji Helsińskiej 1992;
4) zbiornikowiec olejowy o pojemności brutto poniżej 150 posiada książkę zapisów olejowych w formie uzgodnionej z dyrektorem urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku;
5) statek posiada książkę odpadów powstających na statku;
6) książki, o których mowa w pkt 2–5, są prowadzone w języku polskim, a dla statków uprawiających żeglugę międzynarodową – również w języku angielskim;
7) armator statku o polskiej przynależności wyposażył statek w:
a) książki, o których mowa w pkt 2–5, stanowiące druk ścisłego zarachowania, po uprzednim zarejestrowaniu ich w urzędzie morskim właściwym dla portu macierzystego tego statku,
b) okrętowy plan zapobiegania rozlewom olejowym lub okrętowy plan zapobiegania zanieczyszczaniu morza szkodliwymi substancjami ciekłymi,
c) plan postępowania z odpadami.
2. Inspekcja doraźna w zakresie zawartości siarki w dostarczanych na statki lub używanych na statkach paliwach żeglugowych powinna być przeprowadzana przez organ inspekcyjny zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 13f ust. 3 ustawy.
3. W zakresie systemu przeciwporostowego, w oparciu o wytyczne Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) zawarte w Rezolucji MEPC.208(62), dotyczące przeprowadzania inspekcji systemów przeciwporostowych na statkach3), organ inspekcyjny przeprowadza:
1) inspekcję doraźną, obejmującą sprawdzenie, czy na pokładzie statku znajduje się ważne Międzynarodowe świadectwo systemu przeciwporostowego lub Deklaracja systemu przeciwporostowego, jak również sprawdzenie dodatkowych dokumentów związanych ze świadectwem lub deklaracją;
2) inspekcję rozszerzoną, w przypadku gdy istnieją podstawy do stwierdzenia, że statek narusza postanowienia Konwencji AFS lub system przeciwporostowy nie jest zgodny z danymi zawartymi w Międzynarodowym świadectwie systemu przeciwporostowego lub Deklaracji systemu przeciwporostowego.
4. Inspekcja rozszerzona może obejmować pobranie i analizę próbek systemu przeciwporostowego zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), zawartymi w Rezolucji MEPC.104(49), dotyczącymi pobierania próbek systemów przeciwporostowych stosowanych na statkach3) w celu stwierdzenia, czy system przeciwporostowy nie zawiera związków cynoorganicznych.
5. Analizę próbek systemu przeciwporostowego przeprowadza się w laboratorium akredytowanym zgodnie z wymaganiami Polskich Norm4).
6. Czynność pobrania próbek systemu przeciwporostowego na statku może być zlecona przez organ inspekcyjny wyspecjalizowanej organizacji lub osobie.
7. Inspekcję oraz analizę próbek systemu przeciwporostowego przeprowadza się bez uszczerbku dla eksploatacji statku.
8. W przypadku gdy w wyniku czynności podjętych w ramach inspekcji stwierdzono, że statek nie spełnia wymogów Konwencji AFS, organ inspekcyjny powiadamia niezwłocznie o tym fakcie właściwe władze państwa przynależności statku za pośrednictwem ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.