Wersja obowiązująca od 2025.01.01

Art. 53i. [Dodatkowe uprawnienia przysługujące członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki w placówce zagranicznej o podwyższonym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa ] [50] 1. Członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki w placówce zagranicznej o podwyższonym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie ust. 3, przebywającemu w państwie, w którym ta placówka zagraniczna ma siedzibę, przysługują dodatkowe uprawnienia w postaci:

1) od 5 do 10 dni obowiązkowego dodatkowego urlopu wypoczynkowego każdorazowo w okresie 6 miesięcy wykonywania obowiązków w placówce zagranicznej – w zależności od stopnia zagrożenia bezpieczeństwa, do którego placówka zagraniczna jest zakwalifikowana; urlop dodatkowy może być łączony z przysługującym urlopem wypoczynkowym;

2) pokrycia kosztów podróży urlopowej w ramach urlopu, o którym mowa w pkt 1, do kraju albo, za zgodą dyrektora generalnego służby zagranicznej, do najbliższego bezpiecznego państwa – każdorazowo w okresie 6 miesięcy wykonywania obowiązków w placówce zagranicznej; przepisu art. 53h ust. 1 pkt 1 nie stosuje się;

3) dodatek specjalny wynoszący od 50 % do 200 % kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej miesięcznie w zależności od stopnia zagrożenia bezpieczeństwa, do którego placówka zagraniczna jest zakwalifikowana.

2. Pracownikowi zatrudnionemu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych w przypadku podróży służbowej do kraju, w którym znajduje się placówka zagraniczna o najwyższym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa, przysługuje zwiększona dieta w wysokości 200 % kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

3. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, stopnie zagrożenia bezpieczeństwa placówek zagranicznych oraz liczbę dni urlopu dodatkowego i wysokość dodatku specjalnego, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, przysługujące w zależności od stopnia zagrożenia bezpieczeństwa placówki zagranicznej, kierując się potrzebą:

1) ograniczenia negatywnych skutków pracy w placówkach zagranicznych o podwyższonym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa, oraz

2) ujednolicenia dodatkowych uprawnień przyznawanych członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki w placówce zagranicznej o tym samym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa.

4. Przyporządkowania placówek zagranicznych do stopni zagrożenia bezpieczeństwa dokonuje, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw zagranicznych po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Wywiadu.

[50] Art. 53i dodany przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 8 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o służbie zagranicznej oraz ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. poz. 1840). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.

Wersja obowiązująca od 2025.01.01

Art. 53i. [Dodatkowe uprawnienia przysługujące członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki w placówce zagranicznej o podwyższonym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa ] [50] 1. Członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki w placówce zagranicznej o podwyższonym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie ust. 3, przebywającemu w państwie, w którym ta placówka zagraniczna ma siedzibę, przysługują dodatkowe uprawnienia w postaci:

1) od 5 do 10 dni obowiązkowego dodatkowego urlopu wypoczynkowego każdorazowo w okresie 6 miesięcy wykonywania obowiązków w placówce zagranicznej – w zależności od stopnia zagrożenia bezpieczeństwa, do którego placówka zagraniczna jest zakwalifikowana; urlop dodatkowy może być łączony z przysługującym urlopem wypoczynkowym;

2) pokrycia kosztów podróży urlopowej w ramach urlopu, o którym mowa w pkt 1, do kraju albo, za zgodą dyrektora generalnego służby zagranicznej, do najbliższego bezpiecznego państwa – każdorazowo w okresie 6 miesięcy wykonywania obowiązków w placówce zagranicznej; przepisu art. 53h ust. 1 pkt 1 nie stosuje się;

3) dodatek specjalny wynoszący od 50 % do 200 % kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej miesięcznie w zależności od stopnia zagrożenia bezpieczeństwa, do którego placówka zagraniczna jest zakwalifikowana.

2. Pracownikowi zatrudnionemu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych w przypadku podróży służbowej do kraju, w którym znajduje się placówka zagraniczna o najwyższym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa, przysługuje zwiększona dieta w wysokości 200 % kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

3. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, stopnie zagrożenia bezpieczeństwa placówek zagranicznych oraz liczbę dni urlopu dodatkowego i wysokość dodatku specjalnego, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, przysługujące w zależności od stopnia zagrożenia bezpieczeństwa placówki zagranicznej, kierując się potrzebą:

1) ograniczenia negatywnych skutków pracy w placówkach zagranicznych o podwyższonym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa, oraz

2) ujednolicenia dodatkowych uprawnień przyznawanych członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki w placówce zagranicznej o tym samym stopniu zagrożenia bezpieczeństwa.

4. Przyporządkowania placówek zagranicznych do stopni zagrożenia bezpieczeństwa dokonuje, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw zagranicznych po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Wywiadu.

[50] Art. 53i dodany przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 8 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o służbie zagranicznej oraz ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. poz. 1840). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2025 r.