Art. 21. [Zespół ekspertów] 1. Minister właściwy powołuje zespół ekspertów w celu:

1) sporządzenia opinii dotyczącej celowości włączenia danej kwalifikacji wolnorynkowej lub kwalifikacji sektorowej do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji oraz

2) wydania rekomendacji dotyczącej przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji wolnorynkowej lub kwalifikacji sektorowej.

2. W skład zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 1, wchodzą co najmniej trzy osoby, w tym:

1) co najmniej dwie osoby posiadające:

a) doświadczenie w zakresie wykonywania zadań, które potrafi wykonywać osoba posiadająca odpowiednio daną kwalifikację wolnorynkową lub daną kwalifikację sektorową, nauczania wykonywania tych zadań lub oceniania wykonania tych zadań,

b) wiedzę na temat aktualnych i prognozowanych kierunków rozwoju dziedziny, której dana kwalifikacja dotyczy;

2) co najmniej jedna osoba posiadająca wiedzę na temat standardów opisywania kwalifikacji, zasad włączania kwalifikacji do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji oraz przypisywania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji.

3. Rekomendację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, sporządza się na podstawie porównania efektów uczenia się wymaganych dla danej kwalifikacji wolnorynkowej lub kwalifikacji sektorowej z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji. Rekomendacja obejmuje:

1) efekty uczenia się wymagane dla kwalifikacji wolnorynkowej lub kwalifikacji sektorowej opisane zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1, będące podstawą przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji;

2) odniesienie do poziomu Sektorowych Ram Kwalifikacji, jeżeli ustanowiono Sektorowe Ramy Kwalifikacji w danym sektorze lub branży.

4. W skład zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 1, nie mogą być powołane osoby, które uczestniczyły w przygotowywaniu wniosku, o którym mowa odpowiednio w art. 14 lub w art. 15a.

5. Do osób, o których mowa w ust. 2, przepisy art. 24 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572) stosuje się odpowiednio.

6. W przypadku kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych, o których mowa w art. 160 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zespół ekspertów jest powoływany odpowiednio przez uczelnie, instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk lub instytuty badawcze w celu wydania rekomendacji dotyczącej przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

7. Zespoły ekspertów, o których mowa w ust. 1 i 6, działają na posiedzeniach, które są dokumentowane.

8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, tryb pracy zespołów ekspertów, o których mowa w ust. 1 i 6, w tym sposób przygotowania opinii, o której mowa w ust. 1 pkt 1, sposób porównywania efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji i przygotowania rekomendacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 6, oraz sposób dokumentowania prac tych zespołów, uwzględniając konieczność zapewnienia rzetelnego i sprawnego sporządzenia opinii i wydania rekomendacji oraz rzetelnego dokumentowania prac tych zespołów.

Art. 21. [Zespół ekspertów] [29] 1. Minister właściwy powołuje zespół ekspertów w celu:

1) sporządzenia opinii dotyczącej celowości włączenia danej kwalifikacji wolnorynkowej lub kwalifikacji sektorowej do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji oraz

2) wydania rekomendacji dotyczącej przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji wolnorynkowej lub kwalifikacji sektorowej.

2. W skład zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 1, wchodzą co najmniej trzy osoby, w tym:

1) co najmniej dwie osoby posiadające:

a) doświadczenie w zakresie wykonywania zadań, które potrafi wykonywać osoba posiadająca odpowiednio daną kwalifikację wolnorynkową lub daną kwalifikację sektorową, nauczania wykonywania tych zadań lub oceniania wykonania tych zadań,

b) wiedzę na temat aktualnych i prognozowanych kierunków rozwoju dziedziny, której dana kwalifikacja dotyczy;

2) co najmniej jedna osoba posiadająca wiedzę na temat standardów opisywania kwalifikacji, zasad włączania kwalifikacji do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji oraz przypisywania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji.

3. Rekomendację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, sporządza się na podstawie porównania efektów uczenia się wymaganych dla danej kwalifikacji wolnorynkowej lub kwalifikacji sektorowej z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji. Rekomendacja obejmuje:

1) efekty uczenia się wymagane dla kwalifikacji wolnorynkowej lub kwalifikacji sektorowej opisane zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1, będące podstawą przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji;

2) odniesienie do poziomu Sektorowych Ram Kwalifikacji, jeżeli ustanowiono Sektorowe Ramy Kwalifikacji w danym sektorze lub branży.

4. W skład zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 1, nie mogą być powołane osoby, które uczestniczyły w przygotowywaniu wniosku, o którym mowa odpowiednio w art. 14 lub w art. 15a.

5. Do osób, o których mowa w ust. 2, przepisy art. 24 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803) stosuje się odpowiednio.

6. W przypadku kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych, o których mowa w art. 160 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zespół ekspertów jest powoływany odpowiednio przez uczelnie, instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk lub instytuty badawcze w celu wydania rekomendacji dotyczącej przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

7. Zespoły ekspertów, o których mowa w ust. 1 i 6, działają na posiedzeniach, które są dokumentowane.

8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, tryb pracy zespołów ekspertów, o których mowa w ust. 1 i 6, w tym sposób przygotowania opinii, o której mowa w ust. 1 pkt 1, sposób porównywania efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji i przygotowania rekomendacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 6, oraz sposób dokumentowania prac tych zespołów, uwzględniając konieczność zapewnienia rzetelnego i sprawnego sporządzenia opinii i wydania rekomendacji oraz rzetelnego dokumentowania prac tych zespołów.

Art. 21. [Pozytywne rozpatrzenie wniosku] 1. Jeżeli wniosek został rozpatrzony pozytywnie, minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji rynkowej po dokonaniu porównania efektów uczenia wymaganych dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia.

2. Porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia dokonuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego.

3. Zespół ekspertów przedstawia ministrowi właściwemu rekomendację dotyczącą przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej. Rekomendacja zawiera efekty uczenia się wymagane dla tej kwalifikacji opisane zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1, będące podstawą przypisania tego poziomu, a także odniesienie do poziomu Sektorowych Ram Kwalifikacji, jeśli ustanowiono Sektorowe Ramy Kwalifikacji w danym sektorze lub branży.

4. Minister właściwy przedkłada rekomendację, o której mowa w ust. 3, do opinii Rady Interesariuszy Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.

5. Jeżeli z rekomendacji wynika, że do danej kwalifikacji cząstkowej należy przypisać 6, 7 lub 8 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji, minister właściwy może wystąpić o opinię do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki w sprawie zasadności dokonanego porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.

6. Jeżeli opinia Rady Interesariuszy, o której mowa w ust. 4, jest:

1) pozytywna – minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią rekomendacji, o której mowa w ust. 3;

2) negatywna – zespół ekspertów sporządza ponownie rekomendację, w której odnosi się do opinii Rady Interesariuszy, a następnie minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią ponownie sporządzonej rekomendacji.

7. Przy korzystaniu z usług świadczonych przez ekspertów stosuje się odpowiednio art. 24 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi w drodze rozporządzenia:

1) warunki, jakie muszą spełniać eksperci powoływani do zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 2,

2) tryb powoływania ekspertów do zespołu ekspertów,

3) procedurę porównywania efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia oraz sposób dokumentowania przebiegu tej procedury

– uwzględniając właściwe przygotowanie merytoryczne ekspertów i zapobieganie konfliktowi interesów.

Art. 21. [Pozytywne rozpatrzenie wniosku] 1. Jeżeli wniosek został rozpatrzony pozytywnie, minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji rynkowej po dokonaniu porównania efektów uczenia wymaganych dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia.

2. Porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia dokonuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego.

3. Zespół ekspertów przedstawia ministrowi właściwemu rekomendację dotyczącą przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej. Rekomendacja zawiera efekty uczenia się wymagane dla tej kwalifikacji opisane zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1, będące podstawą przypisania tego poziomu, a także odniesienie do poziomu Sektorowych Ram Kwalifikacji, jeśli ustanowiono Sektorowe Ramy Kwalifikacji w danym sektorze lub branży.

4. Minister właściwy przedkłada rekomendację, o której mowa w ust. 3, do opinii Rady Interesariuszy Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.

5. Jeżeli z rekomendacji wynika, że do danej kwalifikacji cząstkowej należy przypisać 6, 7 lub 8 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji, minister właściwy może wystąpić o opinię do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki w sprawie zasadności dokonanego porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.

6. Jeżeli opinia Rady Interesariuszy, o której mowa w ust. 4, jest:

1) pozytywna – minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią rekomendacji, o której mowa w ust. 3;

2) negatywna – zespół ekspertów sporządza ponownie rekomendację, w której odnosi się do opinii Rady Interesariuszy, a następnie minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią ponownie sporządzonej rekomendacji.

7. Przy korzystaniu z usług świadczonych przez ekspertów stosuje się odpowiednio art. 24 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi w drodze rozporządzenia:

1) warunki, jakie muszą spełniać eksperci powoływani do zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 2,

2) tryb powoływania ekspertów do zespołu ekspertów,

3) procedurę porównywania efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia oraz sposób dokumentowania przebiegu tej procedury

– uwzględniając właściwe przygotowanie merytoryczne ekspertów i zapobieganie konfliktowi interesów.

Art. 21. [Pozytywne rozpatrzenie wniosku] 1. Jeżeli wniosek został rozpatrzony pozytywnie, minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji rynkowej po dokonaniu porównania efektów uczenia wymaganych dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia.

2. Porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia dokonuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego.

3. Zespół ekspertów przedstawia ministrowi właściwemu rekomendację dotyczącą przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej. Rekomendacja zawiera efekty uczenia się wymagane dla tej kwalifikacji opisane zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1, będące podstawą przypisania tego poziomu, a także odniesienie do poziomu Sektorowych Ram Kwalifikacji, jeśli ustanowiono Sektorowe Ramy Kwalifikacji w danym sektorze lub branży.

4. Minister właściwy przedkłada rekomendację, o której mowa w ust. 3, do opinii Rady Interesariuszy Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.

5. [12] Jeżeli z rekomendacji wynika, że do danej kwalifikacji cząstkowej należy przypisać 6, 7 lub 8 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji, minister właściwy może wystąpić o opinię do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki w sprawie zasadności dokonanego porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.

6. Jeżeli opinia Rady Interesariuszy, o której mowa w ust. 4, jest:

1) pozytywna – minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią rekomendacji, o której mowa w ust. 3;

2) negatywna – zespół ekspertów sporządza ponownie rekomendację, w której odnosi się do opinii Rady Interesariuszy, a następnie minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią ponownie sporządzonej rekomendacji.

7. Przy korzystaniu z usług świadczonych przez ekspertów stosuje się odpowiednio art. 24 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi w drodze rozporządzenia:

1) warunki, jakie muszą spełniać eksperci powoływani do zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 2,

2) tryb powoływania ekspertów do zespołu ekspertów,

3) procedurę porównywania efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia oraz sposób dokumentowania przebiegu tej procedury

– uwzględniając właściwe przygotowanie merytoryczne ekspertów i zapobieganie konfliktowi interesów.

Art. 21. [Pozytywne rozpatrzenie wniosku] 1. Jeżeli wniosek został rozpatrzony pozytywnie, minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji rynkowej po dokonaniu porównania efektów uczenia wymaganych dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia.

2. Porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia dokonuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego.

3. Zespół ekspertów przedstawia ministrowi właściwemu rekomendację dotyczącą przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej. Rekomendacja zawiera efekty uczenia się wymagane dla tej kwalifikacji opisane zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1, będące podstawą przypisania tego poziomu, a także odniesienie do poziomu Sektorowych Ram Kwalifikacji, jeśli ustanowiono Sektorowe Ramy Kwalifikacji w danym sektorze lub branży.

4. Minister właściwy przedkłada rekomendację, o której mowa w ust. 3, do opinii Rady Interesariuszy Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.

5. Jeżeli z rekomendacji wynika, że do danej kwalifikacji cząstkowej należy przypisać 6, 7 lub 8 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji, minister właściwy może wystąpić o opinię do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w sprawie zasadności dokonanego porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.

6. Jeżeli opinia Rady Interesariuszy, o której mowa w ust. 4, jest:

1) pozytywna – minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią rekomendacji, o której mowa w ust. 3;

2) negatywna – zespół ekspertów sporządza ponownie rekomendację, w której odnosi się do opinii Rady Interesariuszy, a następnie minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią ponownie sporządzonej rekomendacji.

7. Przy korzystaniu z usług świadczonych przez ekspertów stosuje się odpowiednio art. 24 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi w drodze rozporządzenia:

1) warunki, jakie muszą spełniać eksperci powoływani do zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 2,

2) tryb powoływania ekspertów do zespołu ekspertów,

3) procedurę porównywania efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia oraz sposób dokumentowania przebiegu tej procedury

– uwzględniając właściwe przygotowanie merytoryczne ekspertów i zapobieganie konfliktowi interesów.

Art. 21. [Pozytywne rozpatrzenie wniosku] 1. Jeżeli wniosek został rozpatrzony pozytywnie, minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji rynkowej po dokonaniu porównania efektów uczenia wymaganych dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia.

2. Porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia dokonuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego.

3. Zespół ekspertów przedstawia ministrowi właściwemu rekomendację dotyczącą przypisania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej. Rekomendacja zawiera efekty uczenia się wymagane dla tej kwalifikacji opisane zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1, będące podstawą przypisania tego poziomu, a także odniesienie do poziomu Sektorowych Ram Kwalifikacji, jeśli ustanowiono Sektorowe Ramy Kwalifikacji w danym sektorze lub branży.

4. Minister właściwy przedkłada rekomendację, o której mowa w ust. 3, do opinii Rady Interesariuszy Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.

5. Jeżeli z rekomendacji wynika, że do danej kwalifikacji cząstkowej należy przypisać 6, 7 lub 8 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji, minister właściwy może wystąpić o opinię do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w sprawie zasadności dokonanego porównania wymaganych efektów uczenia dla danej kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.

6. Jeżeli opinia Rady Interesariuszy, o której mowa w ust. 4, jest:

1) pozytywna – minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią rekomendacji, o której mowa w ust. 3;

2) negatywna – zespół ekspertów sporządza ponownie rekomendację, w której odnosi się do opinii Rady Interesariuszy, a następnie minister właściwy przypisuje poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji do danej kwalifikacji rynkowej zgodnie z treścią ponownie sporządzonej rekomendacji.

7. Przy korzystaniu z usług świadczonych przez ekspertów stosuje się odpowiednio art. 24 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi w drodze rozporządzenia:

1) warunki, jakie muszą spełniać eksperci powoływani do zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 2,

2) tryb powoływania ekspertów do zespołu ekspertów,

3) procedurę porównywania efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia oraz sposób dokumentowania przebiegu tej procedury

– uwzględniając właściwe przygotowanie merytoryczne ekspertów i zapobieganie konfliktowi interesów.