Wersja obowiązująca od 2024-10-30 (Dz.U.2024.1598 tekst jednolity)
[Zasady opracowywania Rządowego Programu Rezerw Strategicznych] 1. Asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości określa Rządowy Program Rezerw Strategicznych, zwany dalej „Programem”.
2. Projekt Programu opracowuje minister właściwy do spraw wewnętrznych we współpracy z Agencją oraz:
1) Ministrem Obrony Narodowej;
2) Ministrem Sprawiedliwości;
3) ministrem właściwym do spraw administracji publicznej;
4) ministrem właściwym do spraw energii;
5) [1] ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;
6) ministrem – Członkiem Rady Ministrów – Koordynatorem Służb Specjalnych, jeżeli został powołany;
7) ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej;
8) ministrem właściwym do spraw łączności;
9) ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej;
10) (uchylony)
11) ministrem właściwym do spraw rolnictwa;
12) ministrem właściwym do spraw rynków rolnych;
13) ministrem właściwym do spraw transportu;
14) ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej;
15) ministrem właściwym do spraw zdrowia;
16) ministrem właściwym do spraw gospodarki;
17) ministrem właściwym do spraw aktywów państwowych;
18) ministrem właściwym do spraw klimatu;
19) ministrem właściwym do spraw środowiska;
20) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
21) Rządowym Centrum Bezpieczeństwa;
22) innymi organami administracji rządowej oraz służbami, inspekcjami i innymi jednostkami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa i obronności państwa, zarządzania kryzysowego i ochrony infrastruktury krytycznej oraz bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, w tym sprawującymi, na mocy ustaw, nadzór nad realizacją tych zadań wykonywanych przez przedsiębiorców.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, opracowując projekt Programu, uwzględnia:
1) możliwość wystąpienia lub zaistnienie zagrożenia bezpieczeństwa i obronności państwa, bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, klęski żywiołowej lub sytuacji kryzysowej, w tym ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego;
2) sytuację gospodarczą i społeczną państwa;
3) stan i perspektywy koniunktury na świecie;
4) asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości, niezbędne do realizacji celów, o których mowa w art. 3;
5) zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
6) interesy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
4. Organy i podmioty, o których mowa w ust. 2, przekazują ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w terminie przez niego określonym, w zakresie swojej właściwości:
1) ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń wykonywaną w ramach opracowywania planów zarządzania kryzysowego, z uwzględnieniem sposobów i środków reagowania na te zagrożenia, zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zarządzaniu kryzysowym;
2) wnioski wynikające z wykonania postanowień Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej, o którym mowa w art. 5b ustawy o zarządzaniu kryzysowym, w zakresie sprawowania nadzoru nad systemami infrastruktury krytycznej;
3) wykazy potrzeb wynikających z oceny ryzyka, dotyczących utworzenia rezerw strategicznych w danym asortymencie i ilości, w podziale na poszczególne lata, wraz ze wskazaniem ich planowanego przeznaczenia, a w przypadku specjalistycznego asortymentu technicznego rezerw strategicznych także miejsca jego przechowywania;
4) informacje o:
a) przeglądzie i ocenie skuteczności wykonywania aktualnie realizowanego Programu,
b) zobowiązaniach międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej,
c) rekomendacjach organizacji międzynarodowych w zakresie tworzenia i utrzymywania rezerw strategicznych,
d) interesach narodowych Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
[1] Obecnie minister właściwy do spraw gospodarki surowcami energetycznymi, na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 6a oraz art. 11a ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1370), która weszła w życie 1 kwietnia 1999 r.
Wersja obowiązująca od 2024-10-30 (Dz.U.2024.1598 tekst jednolity)
[Zasady opracowywania Rządowego Programu Rezerw Strategicznych] 1. Asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości określa Rządowy Program Rezerw Strategicznych, zwany dalej „Programem”.
2. Projekt Programu opracowuje minister właściwy do spraw wewnętrznych we współpracy z Agencją oraz:
1) Ministrem Obrony Narodowej;
2) Ministrem Sprawiedliwości;
3) ministrem właściwym do spraw administracji publicznej;
4) ministrem właściwym do spraw energii;
5) [1] ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;
6) ministrem – Członkiem Rady Ministrów – Koordynatorem Służb Specjalnych, jeżeli został powołany;
7) ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej;
8) ministrem właściwym do spraw łączności;
9) ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej;
10) (uchylony)
11) ministrem właściwym do spraw rolnictwa;
12) ministrem właściwym do spraw rynków rolnych;
13) ministrem właściwym do spraw transportu;
14) ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej;
15) ministrem właściwym do spraw zdrowia;
16) ministrem właściwym do spraw gospodarki;
17) ministrem właściwym do spraw aktywów państwowych;
18) ministrem właściwym do spraw klimatu;
19) ministrem właściwym do spraw środowiska;
20) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
21) Rządowym Centrum Bezpieczeństwa;
22) innymi organami administracji rządowej oraz służbami, inspekcjami i innymi jednostkami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa i obronności państwa, zarządzania kryzysowego i ochrony infrastruktury krytycznej oraz bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, w tym sprawującymi, na mocy ustaw, nadzór nad realizacją tych zadań wykonywanych przez przedsiębiorców.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, opracowując projekt Programu, uwzględnia:
1) możliwość wystąpienia lub zaistnienie zagrożenia bezpieczeństwa i obronności państwa, bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, klęski żywiołowej lub sytuacji kryzysowej, w tym ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego;
2) sytuację gospodarczą i społeczną państwa;
3) stan i perspektywy koniunktury na świecie;
4) asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości, niezbędne do realizacji celów, o których mowa w art. 3;
5) zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
6) interesy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
4. Organy i podmioty, o których mowa w ust. 2, przekazują ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w terminie przez niego określonym, w zakresie swojej właściwości:
1) ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń wykonywaną w ramach opracowywania planów zarządzania kryzysowego, z uwzględnieniem sposobów i środków reagowania na te zagrożenia, zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zarządzaniu kryzysowym;
2) wnioski wynikające z wykonania postanowień Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej, o którym mowa w art. 5b ustawy o zarządzaniu kryzysowym, w zakresie sprawowania nadzoru nad systemami infrastruktury krytycznej;
3) wykazy potrzeb wynikających z oceny ryzyka, dotyczących utworzenia rezerw strategicznych w danym asortymencie i ilości, w podziale na poszczególne lata, wraz ze wskazaniem ich planowanego przeznaczenia, a w przypadku specjalistycznego asortymentu technicznego rezerw strategicznych także miejsca jego przechowywania;
4) informacje o:
a) przeglądzie i ocenie skuteczności wykonywania aktualnie realizowanego Programu,
b) zobowiązaniach międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej,
c) rekomendacjach organizacji międzynarodowych w zakresie tworzenia i utrzymywania rezerw strategicznych,
d) interesach narodowych Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
[1] Obecnie minister właściwy do spraw gospodarki surowcami energetycznymi, na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 6a oraz art. 11a ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1370), która weszła w życie 1 kwietnia 1999 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2024-07-01 do 2024-10-29
[Zasady opracowywania Rządowego Programu Rezerw Strategicznych] 1. Asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości określa Rządowy Program Rezerw Strategicznych, zwany dalej „Programem”.
2. Projekt Programu opracowuje minister właściwy do spraw wewnętrznych [2] we współpracy z Agencją oraz:
1) Ministrem Obrony Narodowej;
2) Ministrem Sprawiedliwości;
3) ministrem właściwym do spraw administracji publicznej;
4) ministrem właściwym do spraw energii;
5) ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;
6) ministrem – Członkiem Rady Ministrów – Koordynatorem Służb Specjalnych, jeżeli został powołany;
7) ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej;
8) ministrem właściwym do spraw łączności;
9) ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej;
10) [3] (uchylony)
11) ministrem właściwym do spraw rolnictwa;
12) ministrem właściwym do spraw rynków rolnych;
13) ministrem właściwym do spraw transportu;
14) ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej;
15) ministrem właściwym do spraw zdrowia;
16) ministrem właściwym do spraw gospodarki;
17) ministrem właściwym do spraw aktywów państwowych;
18) ministrem właściwym do spraw klimatu;
19) ministrem właściwym do spraw środowiska;
20) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
21) Rządowym Centrum Bezpieczeństwa;
22) innymi organami administracji rządowej oraz służbami, inspekcjami i innymi jednostkami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa i obronności państwa, zarządzania kryzysowego i ochrony infrastruktury krytycznej oraz bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, w tym sprawującymi, na mocy ustaw, nadzór nad realizacją tych zadań wykonywanych przez przedsiębiorców.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych [4] , opracowując projekt Programu, uwzględnia:
1) możliwość wystąpienia lub zaistnienie zagrożenia bezpieczeństwa i obronności państwa, bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, klęski żywiołowej lub sytuacji kryzysowej, w tym ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego;
2) sytuację gospodarczą i społeczną państwa;
3) stan i perspektywy koniunktury na świecie;
4) asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości, niezbędne do realizacji celów, o których mowa w art. 3;
5) zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
6) interesy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
4. Organy i podmioty, o których mowa w ust. 2, przekazują ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych [5] , w terminie przez niego określonym, w zakresie swojej właściwości:
1) ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń wykonywaną w ramach opracowywania planów zarządzania kryzysowego, z uwzględnieniem sposobów i środków reagowania na te zagrożenia, zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zarządzaniu kryzysowym;
2) wnioski wynikające z wykonania postanowień Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej, o którym mowa w art. 5b ustawy o zarządzaniu kryzysowym, w zakresie sprawowania nadzoru nad systemami infrastruktury krytycznej;
3) wykazy potrzeb wynikających z oceny ryzyka, dotyczących utworzenia rezerw strategicznych w danym asortymencie i ilości, w podziale na poszczególne lata, wraz ze wskazaniem ich planowanego przeznaczenia, a w przypadku specjalistycznego asortymentu technicznego rezerw strategicznych także miejsca jego przechowywania;
4) informacje o:
a) przeglądzie i ocenie skuteczności wykonywania aktualnie realizowanego Programu,
b) zobowiązaniach międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej,
c) rekomendacjach organizacji międzynarodowych w zakresie tworzenia i utrzymywania rezerw strategicznych,
d) interesach narodowych Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
[2] Art. 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 51 pkt 1 ustawy z dnia 15 maja 2024 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji rządowej (Dz.U. poz. 834). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2024 r.
[3] Art. 8 ust. 2 pkt 10 uchylony przez art. 51 pkt 2 ustawy z dnia 15 maja 2024 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji rządowej (Dz.U. poz. 834). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2024 r.
[4] Art. 8 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 51 pkt 1 ustawy z dnia 15 maja 2024 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji rządowej (Dz.U. poz. 834). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2024 r.
[5] Art. 8 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 51 pkt 1 ustawy z dnia 15 maja 2024 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji rządowej (Dz.U. poz. 834). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2024 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-02-14 do 2024-06-30 (Dz.U.2023.294 tekst jednolity)
[Zasady opracowywania Rządowego Programu Rezerw Strategicznych] 1. Asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości określa Rządowy Program Rezerw Strategicznych, zwany dalej „Programem”.
2. Projekt Programu opracowuje Prezes Rady Ministrów we współpracy z Agencją oraz:
1) Ministrem Obrony Narodowej;
2) Ministrem Sprawiedliwości;
3) ministrem właściwym do spraw administracji publicznej;
4) ministrem właściwym do spraw energii;
5) ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;
6) ministrem – Członkiem Rady Ministrów – Koordynatorem Służb Specjalnych, jeżeli został powołany;
7) ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej;
8) ministrem właściwym do spraw łączności;
9) ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej;
10) ministrem właściwym do spraw wewnętrznych;
11) ministrem właściwym do spraw rolnictwa;
12) ministrem właściwym do spraw rynków rolnych;
13) ministrem właściwym do spraw transportu;
14) ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej;
15) ministrem właściwym do spraw zdrowia;
16) ministrem właściwym do spraw gospodarki;
17) ministrem właściwym do spraw aktywów państwowych;
18) ministrem właściwym do spraw klimatu;
19) ministrem właściwym do spraw środowiska;
20) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
21) Rządowym Centrum Bezpieczeństwa;
22) innymi organami administracji rządowej oraz służbami, inspekcjami i innymi jednostkami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa i obronności państwa, zarządzania kryzysowego i ochrony infrastruktury krytycznej oraz bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, w tym sprawującymi, na mocy ustaw, nadzór nad realizacją tych zadań wykonywanych przez przedsiębiorców.
3. Prezes Rady Ministrów, opracowując projekt Programu, uwzględnia:
1) możliwość wystąpienia lub zaistnienie zagrożenia bezpieczeństwa i obronności państwa, bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, klęski żywiołowej lub sytuacji kryzysowej, w tym ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego;
2) sytuację gospodarczą i społeczną państwa;
3) stan i perspektywy koniunktury na świecie;
4) asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości, niezbędne do realizacji celów, o których mowa w art. 3;
5) zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
6) interesy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
4. Organy i podmioty, o których mowa w ust. 2, przekazują Prezesowi Rady Ministrów, w terminie przez niego określonym, w zakresie swojej właściwości:
1) ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń wykonywaną w ramach opracowywania planów zarządzania kryzysowego, z uwzględnieniem sposobów i środków reagowania na te zagrożenia, zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zarządzaniu kryzysowym;
2) wnioski wynikające z wykonania postanowień Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej, o którym mowa w art. 5b ustawy o zarządzaniu kryzysowym, w zakresie sprawowania nadzoru nad systemami infrastruktury krytycznej;
3) wykazy potrzeb wynikających z oceny ryzyka, dotyczących utworzenia rezerw strategicznych w danym asortymencie i ilości, w podziale na poszczególne lata, wraz ze wskazaniem ich planowanego przeznaczenia, a w przypadku specjalistycznego asortymentu technicznego rezerw strategicznych także miejsca jego przechowywania;
4) informacje o:
a) przeglądzie i ocenie skuteczności wykonywania aktualnie realizowanego Programu,
b) zobowiązaniach międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej,
c) rekomendacjach organizacji międzynarodowych w zakresie tworzenia i utrzymywania rezerw strategicznych,
d) interesach narodowych Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-07-19 do 2023-02-13 (Dz.U.2022.1513 tekst jednolity)
[Zasady opracowywania Rządowego Programu Rezerw Strategicznych] 1. Asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości określa Rządowy Program Rezerw Strategicznych, zwany dalej „Programem”.
2. Projekt Programu opracowuje Prezes Rady Ministrów we współpracy z Agencją oraz:
1) Ministrem Obrony Narodowej;
2) Ministrem Sprawiedliwości;
3) ministrem właściwym do spraw administracji publicznej;
4) ministrem właściwym do spraw energii;
5) ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;
6) ministrem – Członkiem Rady Ministrów – Koordynatorem Służb Specjalnych, jeżeli został powołany;
7) ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej;
8) ministrem właściwym do spraw łączności;
9) ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej;
10) ministrem właściwym do spraw wewnętrznych;
11) ministrem właściwym do spraw rolnictwa;
12) ministrem właściwym do spraw rynków rolnych;
13) ministrem właściwym do spraw transportu;
14) ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej;
15) ministrem właściwym do spraw zdrowia;
16) ministrem właściwym do spraw gospodarki;
17) ministrem właściwym do spraw aktywów państwowych;
18) ministrem właściwym do spraw klimatu;
19) ministrem właściwym do spraw środowiska;
20) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
21) Rządowym Centrum Bezpieczeństwa;
22) innymi organami administracji rządowej oraz służbami, inspekcjami i innymi jednostkami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa i obronności państwa, zarządzania kryzysowego i ochrony infrastruktury krytycznej oraz bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, w tym sprawującymi, na mocy ustaw, nadzór nad realizacją tych zadań wykonywanych przez przedsiębiorców.
3. Prezes Rady Ministrów, opracowując projekt Programu, uwzględnia:
1) możliwość wystąpienia lub zaistnienie zagrożenia bezpieczeństwa i obronności państwa, bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, klęski żywiołowej lub sytuacji kryzysowej, w tym ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego;
2) sytuację gospodarczą i społeczną państwa;
3) stan i perspektywy koniunktury na świecie;
4) asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości, niezbędne do realizacji celów, o których mowa w art. 3;
5) zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
6) interesy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
4. Organy i podmioty, o których mowa w ust. 2, przekazują Prezesowi Rady Ministrów, w terminie przez niego określonym, w zakresie swojej właściwości:
1) ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń wykonywaną w ramach opracowywania planów zarządzania kryzysowego, z uwzględnieniem sposobów i środków reagowania na te zagrożenia, zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zarządzaniu kryzysowym;
2) wnioski wynikające z wykonania postanowień Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej, o którym mowa w art. 5b ustawy o zarządzaniu kryzysowym, w zakresie sprawowania nadzoru nad systemami infrastruktury krytycznej;
3) wykazy potrzeb wynikających z oceny ryzyka, dotyczących utworzenia rezerw strategicznych w danym asortymencie i ilości, w podziale na poszczególne lata, wraz ze wskazaniem ich planowanego przeznaczenia, a w przypadku specjalistycznego asortymentu technicznego rezerw strategicznych także miejsca jego przechowywania;
4) informacje o:
a) przeglądzie i ocenie skuteczności wykonywania aktualnie realizowanego Programu,
b) zobowiązaniach międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej,
c) rekomendacjach organizacji międzynarodowych w zakresie tworzenia i utrzymywania rezerw strategicznych,
d) interesach narodowych Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-03-18 do 2022-07-18 (Dz.U.2022.637 tekst jednolity)
[Zasady opracowywania Rządowego Programu Rezerw Strategicznych] 1. Asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości określa Rządowy Program Rezerw Strategicznych, zwany dalej „Programem”.
2. Projekt Programu opracowuje Prezes Rady Ministrów we współpracy z Agencją oraz:
1) Ministrem Obrony Narodowej;
2) Ministrem Sprawiedliwości;
3) ministrem właściwym do spraw administracji publicznej;
4) ministrem właściwym do spraw energii;
5) ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;
6) ministrem – Członkiem Rady Ministrów – Koordynatorem Służb Specjalnych, jeżeli został powołany;
7) ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej;
8) ministrem właściwym do spraw łączności;
9) ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej;
10) ministrem właściwym do spraw wewnętrznych;
11) ministrem właściwym do spraw rolnictwa;
12) ministrem właściwym do spraw rynków rolnych;
13) ministrem właściwym do spraw transportu;
14) ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej;
15) ministrem właściwym do spraw zdrowia;
16) ministrem właściwym do spraw gospodarki;
17) ministrem właściwym do spraw aktywów państwowych;
18) ministrem właściwym do spraw klimatu;
19) ministrem właściwym do spraw środowiska;
20) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
21) Rządowym Centrum Bezpieczeństwa;
22) innymi organami administracji rządowej oraz służbami, inspekcjami i innymi jednostkami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa i obronności państwa, zarządzania kryzysowego i ochrony infrastruktury krytycznej oraz bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, w tym sprawującymi, na mocy ustaw, nadzór nad realizacją tych zadań wykonywanych przez przedsiębiorców.
3. Prezes Rady Ministrów, opracowując projekt Programu, uwzględnia:
1) możliwość wystąpienia lub zaistnienie zagrożenia bezpieczeństwa i obronności państwa, bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, klęski żywiołowej lub sytuacji kryzysowej, w tym ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego;
2) sytuację gospodarczą i społeczną państwa;
3) stan i perspektywy koniunktury na świecie;
4) asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości, niezbędne do realizacji celów, o których mowa w art. 3;
5) zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
6) interesy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
4. Organy i podmioty, o których mowa w ust. 2, przekazują Prezesowi Rady Ministrów, w terminie przez niego określonym, w zakresie swojej właściwości:
1) ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń wykonywaną w ramach opracowywania planów zarządzania kryzysowego, z uwzględnieniem sposobów i środków reagowania na te zagrożenia, zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zarządzaniu kryzysowym;
2) wnioski wynikające z wykonania postanowień Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej, o którym mowa w art. 5b ustawy o zarządzaniu kryzysowym, w zakresie sprawowania nadzoru nad systemami infrastruktury krytycznej;
3) wykazy potrzeb wynikających z oceny ryzyka, dotyczących utworzenia rezerw strategicznych w danym asortymencie i ilości, w podziale na poszczególne lata, wraz ze wskazaniem ich planowanego przeznaczenia, a w przypadku specjalistycznego asortymentu technicznego rezerw strategicznych także miejsca jego przechowywania;
4) informacje o:
a) przeglądzie i ocenie skuteczności wykonywania aktualnie realizowanego Programu,
b) zobowiązaniach międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej,
c) rekomendacjach organizacji międzynarodowych w zakresie tworzenia i utrzymywania rezerw strategicznych,
d) interesach narodowych Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-02-23 do 2022-03-17
[Zasady opracowywania Rządowego Programu Rezerw Strategicznych ] 1. Asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości określa Rządowy Program Rezerw Strategicznych, zwany dalej „Programem”.
2. Projekt Programu opracowuje Prezes Rady Ministrów we współpracy z Agencją oraz:
1) Ministrem Obrony Narodowej;
2) Ministrem Sprawiedliwości;
3) ministrem właściwym do spraw administracji publicznej;
4) ministrem właściwym do spraw energii;
5) ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;
6) ministrem – Członkiem Rady Ministrów – Koordynatorem Służb Specjalnych, jeżeli został powołany;
7) ministrem właściwym do spraw gospodarski morskiej;
8) ministrem właściwym do spraw łączności;
9) ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej;
10) ministrem właściwym do spraw wewnętrznych;
11) ministrem właściwym do spraw rolnictwa;
12) ministrem właściwym do spraw rynków rolnych;
13) ministrem właściwym do spraw transportu;
14) ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej;
15) ministrem właściwym do spraw zdrowia;
16) ministrem właściwym do spraw gospodarki;
17) ministrem właściwym do spraw aktywów państwowych;
18) ministrem właściwym do spraw klimatu;
19) ministrem właściwym do spraw środowiska;
20) Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
21) Rządowym Centrum Bezpieczeństwa;
22) innymi organami administracji rządowej oraz służbami, inspekcjami i innymi jednostkami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa i obronności państwa, zarządzania kryzysowego i ochrony infrastruktury krytycznej oraz bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, w tym sprawującymi, na mocy ustaw, nadzór nad realizacją tych zadań wykonywanych przez przedsiębiorców.
3. Prezes Rady Ministrów, opracowując projekt Programu, uwzględnia:
1) możliwość wystąpienia lub zaistnienie zagrożenia bezpieczeństwa i obronności państwa, bezpieczeństwa, porządku i zdrowia publicznego, klęski żywiołowej lub sytuacji kryzysowej, w tym ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego;
2) sytuację gospodarczą i społeczną państwa;
3) stan i perspektywy koniunktury na świecie;
4) asortymenty rezerw strategicznych i ich ilości, niezbędne do realizacji celów, o których mowa w art. 3;
5) zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
6) interesy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
4. Organy i podmioty, o których mowa w ust. 2, przekazują Prezesowi Rady Ministrów, w terminie przez niego określonym, w zakresie swojej właściwości:
1) ocenę ryzyka wystąpienia zagrożeń wykonywaną w ramach opracowywania planów zarządzania kryzysowego, z uwzględnieniem sposobów i środków reagowania na te zagrożenia, zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zarządzaniu kryzysowym;
2) wnioski wynikające z wykonania postanowień Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej, o którym mowa w art. 5b ustawy o zarządzaniu kryzysowym, w zakresie sprawowania nadzoru nad systemami infrastruktury krytycznej;
3) wykazy potrzeb wynikających z oceny ryzyka, dotyczących utworzenia rezerw strategicznych w danym asortymencie i ilości, w podziale na poszczególne lata, wraz ze wskazaniem ich planowanego przeznaczenia, a w przypadku specjalistycznego asortymentu technicznego rezerw strategicznych także miejsca jego przechowywania;
4) informacje o:
a) przeglądzie i ocenie skuteczności wykonywania aktualnie realizowanego Programu,
b) zobowiązaniach międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej,
c) rekomendacjach organizacji międzynarodowych w zakresie tworzenia i utrzymywania rezerw strategicznych,
d) interesach narodowych Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.