§ 32. [Ustalanie negatywnej grupy docelowej] 1. Podmiot wdraża odpowiednie rozwiązania w celu zapewnienia zgodności jednostek uczestnictwa i tytułów uczestnictwa, w których zbywaniu i odkupywaniu pośredniczy, z potrzebami, cechami i celami określonej grupy docelowej, a w przypadku gdy jednostka uczestnictwa lub tytuł uczestnictwa uwzględnia czynniki zrównoważonego rozwoju – również z celami związanymi ze zrównoważonym rozwojem, a także zgodności zamierzonej strategii dystrybucji z określoną grupą docelową.

2. Podmiot określa i ocenia sytuację i potrzeby klientów, dla których zamierza świadczyć usługi, tak aby zapewnić, aby interesy klientów nie zostały naruszone w wyniku nacisków handlowych lub finansowych. W tym celu podmiot określa wszystkie grupy klientów, z których potrzebami, cechami i celami instrument finansowy lub usługa nie są zgodne, ustalając w ten sposób negatywną grupę docelową.

3. W procesie ustalania negatywnej grupy docelowej podmiot stosuje odpowiednio przepisy § 31 ust. 6 i 7b–13.

4. W przypadku gdy ze względu na specyficzne cechy określonej przez podmiot grupy docelowej klienci należący do tej grupy będą posiadali automatycznie cechy przeciwstawne, podmiot może ustalić negatywną grupę docelową poprzez stwierdzenie, że dany instrument finansowy nie odpowiada żadnemu klientowi poza grupą docelową.

5. Podmiot nie rekomenduje albo nie umożliwia nabycia instrumentu finansowego, jeżeli na podstawie informacji i danych, którymi dysponuje, zebranych w ramach świadczenia usług oraz innej działalności lub uzyskanych z innych źródeł, w tym informacji uzyskanych od funduszu, oceni, że dany instrument finansowy nie odpowiada potrzebom i cechom jego klientów lub potencjalnych klientów.

6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do jednostek uczestnictwa lub tytułów uczestnictwa, których nabycie następuje wyłącznie z inicjatywy klienta.

§ 32. [Ustalanie negatywnej grupy docelowej] 1. Podmiot wdraża odpowiednie rozwiązania w celu zapewnienia zgodności jednostek uczestnictwa i tytułów uczestnictwa, w których zbywaniu i odkupywaniu pośredniczy, z potrzebami, cechami i celami określonej grupy docelowej, a w przypadku gdy jednostka uczestnictwa lub tytuł uczestnictwa uwzględnia czynniki zrównoważonego rozwoju – również z celami związanymi ze zrównoważonym rozwojem [5] , a także zgodności zamierzonej strategii dystrybucji z określoną grupą docelową.

2. Podmiot określa i ocenia sytuację i potrzeby klientów, dla których zamierza świadczyć usługi, tak aby zapewnić, aby interesy klientów nie zostały naruszone w wyniku nacisków handlowych lub finansowych. W tym celu podmiot określa wszystkie grupy klientów, z których potrzebami, cechami i celami instrument finansowy lub usługa nie są zgodne, ustalając w ten sposób negatywną grupę docelową.

3. W procesie ustalania negatywnej grupy docelowej podmiot stosuje odpowiednio przepisy § 31 ust. 6 i 7b–13 [6] .

4. W przypadku gdy ze względu na specyficzne cechy określonej przez podmiot grupy docelowej klienci należący do tej grupy będą posiadali automatycznie cechy przeciwstawne, podmiot może ustalić negatywną grupę docelową poprzez stwierdzenie, że dany instrument finansowy nie odpowiada żadnemu klientowi poza grupą docelową.

5. Podmiot nie rekomenduje albo nie umożliwia nabycia instrumentu finansowego, jeżeli na podstawie informacji i danych, którymi dysponuje, zebranych w ramach świadczenia usług oraz innej działalności lub uzyskanych z innych źródeł, w tym informacji uzyskanych od funduszu, oceni, że dany instrument finansowy nie odpowiada potrzebom i cechom jego klientów lub potencjalnych klientów.

6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do jednostek uczestnictwa lub tytułów uczestnictwa, których nabycie następuje wyłącznie z inicjatywy klienta.

§ 32. [Ustalanie negatywnej grupy docelowej] 1. Podmiot wdraża odpowiednie rozwiązania w celu zapewnienia zgodności jednostek uczestnictwa i tytułów uczestnictwa, w których zbywaniu i odkupywaniu pośredniczy, z potrzebami, cechami i celami określonej grupy docelowej, a także zgodności zamierzonej strategii dystrybucji z określoną grupą docelową.

2. Podmiot określa i ocenia sytuację i potrzeby klientów, dla których zamierza świadczyć usługi, tak aby zapewnić, aby interesy klientów nie zostały naruszone w wyniku nacisków handlowych lub finansowych. W tym celu podmiot określa wszystkie grupy klientów, z których potrzebami, cechami i celami instrument finansowy lub usługa nie są zgodne, ustalając w ten sposób negatywną grupę docelową.

3. W procesie ustalania negatywnej grupy docelowej podmiot stosuje odpowiednio przepisy § 31 ust. 6 i 8–13.

4. W przypadku gdy ze względu na specyficzne cechy określonej przez podmiot grupy docelowej klienci należący do tej grupy będą posiadali automatycznie cechy przeciwstawne, podmiot może ustalić negatywną grupę docelową poprzez stwierdzenie, że dany instrument finansowy nie odpowiada żadnemu klientowi poza grupą docelową.

5. Podmiot nie rekomenduje albo nie umożliwia nabycia instrumentu finansowego, jeżeli na podstawie informacji i danych, którymi dysponuje, zebranych w ramach świadczenia usług oraz innej działalności lub uzyskanych z innych źródeł, w tym informacji uzyskanych od funduszu, oceni, że dany instrument finansowy nie odpowiada potrzebom i cechom jego klientów lub potencjalnych klientów.

6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do jednostek uczestnictwa lub tytułów uczestnictwa, których nabycie następuje wyłącznie z inicjatywy klienta.

§ 32. [Ustalanie negatywnej grupy docelowej ] 1. Podmiot wdraża odpowiednie rozwiązania w celu zapewnienia zgodności jednostek uczestnictwa i tytułów uczestnictwa, w których zbywaniu i odkupywaniu pośredniczy, z potrzebami, cechami i celami określonej grupy docelowej, a także zgodności zamierzonej strategii dystrybucji z określoną grupą docelową.

2. Podmiot określa i ocenia sytuację i potrzeby klientów, dla których zamierza świadczyć usługi, tak aby zapewnić, aby interesy klientów nie zostały naruszone w wyniku nacisków handlowych lub finansowych. W tym celu podmiot określa wszystkie grupy klientów, z których potrzebami, cechami i celami instrument finansowy lub usługa nie są zgodne, ustalając w ten sposób negatywną grupę docelową.

3. W procesie ustalania negatywnej grupy docelowej podmiot stosuje odpowiednio przepisy § 31 ust. 6 i 8–13.

4. W przypadku gdy ze względu na specyficzne cechy określonej przez podmiot grupy docelowej klienci należący do tej grupy będą posiadali automatycznie cechy przeciwstawne, podmiot może ustalić negatywną grupę docelową poprzez stwierdzenie, że dany instrument finansowy nie odpowiada żadnemu klientowi poza grupą docelową.

5. Podmiot nie rekomenduje albo nie umożliwia nabycia instrumentu finansowego, jeżeli na podstawie informacji i danych, którymi dysponuje, zebranych w ramach świadczenia usług oraz innej działalności lub uzyskanych z innych źródeł, w tym informacji uzyskanych od funduszu, oceni, że dany instrument finansowy nie odpowiada potrzebom i cechom jego klientów lub potencjalnych klientów.

6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do jednostek uczestnictwa lub tytułów uczestnictwa, których nabycie następuje wyłącznie z inicjatywy klienta.