Art. 360. [Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców ] 1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.

2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:

1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo

1a) przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym i nie posiada stopnia doktora – jeżeli od dnia wyznaczenia promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego zgodnie z art. 217 nie upłynęło więcej niż 4 lata, albo

2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

2a. Stypendium może otrzymać również osoba wykazująca się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej, która posiada stopień doktora, prowadzi działalność naukową i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1, jeżeli okres 7 lat od dnia uzyskania tego stopnia upłynął po ostatnim dniu terminu składania wniosków o stypendia, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 363 pkt 1.

3. Do okresów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 2a, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.

4. Stypendium przyznaje minister z inicjatywy własnej lub na wniosek:

1) rektora uczelni, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego albo dyrektora instytutu międzynarodowego, w których:

a) jest prowadzona szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem,

b) młody naukowiec przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym;

2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.

5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.

6. Podmiot prowadzący szkołę doktorską, podmiot zatrudniający albo podmiot doktoryzujący przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.

Art. 360. [Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców ] 1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.

2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:

1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo

1a) przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym i nie posiada stopnia doktora – jeżeli od dnia wyznaczenia promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego zgodnie z art. 217 nie upłynęło więcej niż 4 lata, albo

2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

2a. Stypendium może otrzymać również osoba wykazująca się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej, która posiada stopień doktora, prowadzi działalność naukową i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1, jeżeli okres 7 lat od dnia uzyskania tego stopnia upłynął po ostatnim dniu terminu składania wniosków o stypendia, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 363 pkt 1.

3. Do okresów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 2a, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.

4. Stypendium przyznaje minister z inicjatywy własnej lub na wniosek: [24]

1) rektora uczelni, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego albo dyrektora instytutu międzynarodowego, w których:

a) jest prowadzona szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem,

b) młody naukowiec przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym;

2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.

5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.

6. Podmiot prowadzący szkołę doktorską, podmiot zatrudniający albo podmiot doktoryzujący przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.

Art. 360. [Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców ] 1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.

2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:

1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo

1a) przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym i nie posiada stopnia doktora – jeżeli od dnia wyznaczenia promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego zgodnie z art. 217 nie upłynęło więcej niż 4 lata, albo

2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

2a. Stypendium może otrzymać również osoba wykazująca się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej, która posiada stopień doktora, prowadzi działalność naukową i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1, jeżeli okres 7 lat od dnia uzyskania tego stopnia upłynął po ostatnim dniu terminu składania wniosków o stypendia, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 363 pkt 1.

3. Do okresów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 2a, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.

4. Stypendium przyznaje minister na wniosek:

1) rektora uczelni, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego albo dyrektora instytutu międzynarodowego, w których:

a) jest prowadzona szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem,

b) młody naukowiec przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym;

2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.

5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.

6. Podmiot prowadzący szkołę doktorską, podmiot zatrudniający albo podmiot doktoryzujący przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.

Art. 360. [Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców] 1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.

2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:

1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo

1a) [52] przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym i nie posiada stopnia doktora – jeżeli od dnia wyznaczenia promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego zgodnie z art. 217 nie upłynęło więcej niż 4 lata, albo

2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

2a. [53] Stypendium może otrzymać również osoba wykazująca się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej, która posiada stopień doktora, prowadzi działalność naukową i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1, jeżeli okres 7 lat od dnia uzyskania tego stopnia upłynął po ostatnim dniu terminu składania wniosków o stypendia, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 363 pkt 1.

3. [54] Do okresów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 2a, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.

4. Stypendium przyznaje minister na wniosek:

1) [55] rektora uczelni, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego albo dyrektora instytutu międzynarodowego, w których:

a) jest prowadzona szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem,

b) młody naukowiec przygotowuje rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym;

2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.

5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem związanym z rodzicielstwem, określonym w przepisach działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. [56] W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.

6. [57] Podmiot prowadzący szkołę doktorską, podmiot zatrudniający albo podmiot doktoryzujący przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.

Art. 360. [Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców] 1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.

2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:

1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo

2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

3. Do okresu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie ojcowskim, urlopie rodzicielskim lub urlopie wychowawczym, udzielonych na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.

4. Stypendium przyznaje minister na wniosek:

1) rektora, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego lub dyrektora instytutu międzynarodowego, w których prowadzona jest szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem;

2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.

5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem macierzyńskim, urlopem na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopem ojcowskim, urlopem rodzicielskim lub urlopem wychowawczym stypendysty, udzielonych na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.

6. Podmiot prowadzący szkołę doktorską lub podmiot zatrudniający przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.

Art. 360. [Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców ] 1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.

2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:

1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo

2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

3. Do okresu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie ojcowskim, urlopie rodzicielskim lub urlopie wychowawczym, udzielonych na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.

4. Stypendium przyznaje minister na wniosek:

1) rektora, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego lub dyrektora instytutu międzynarodowego, w których prowadzona jest szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem;

2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.

5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem macierzyńskim, urlopem na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopem ojcowskim, urlopem rodzicielskim lub urlopem wychowawczym stypendysty, udzielonych na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.

6. Podmiot prowadzący szkołę doktorską lub podmiot zatrudniający przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.

Art. 360. [Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców ] 1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.

2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:

1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo

2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

3. Do okresu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie ojcowskim, urlopie rodzicielskim lub urlopie wychowawczym, udzielonych na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.

4. Stypendium przyznaje minister na wniosek:

1) rektora, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego lub dyrektora instytutu międzynarodowego, w których prowadzona jest szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem;

2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.

5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem macierzyńskim, urlopem na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopem ojcowskim, urlopem rodzicielskim lub urlopem wychowawczym stypendysty, udzielonych na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.

6. Podmiot prowadzący szkołę doktorską lub podmiot zatrudniający przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.

Art. 360. [Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców ] 1. Stypendium ministra dla wybitnych młodych naukowców może otrzymać młody naukowiec wykazujący się znaczącymi osiągnięciami w działalności naukowej.

2. Młodym naukowcem jest osoba prowadząca działalność naukową, która:

1) jest doktorantem lub nauczycielem akademickim – i nie posiada stopnia doktora albo

2) posiada stopień doktora, od uzyskania którego nie upłynęło 7 lat, i jest zatrudniona w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

3. Do okresu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie wlicza się okresów przebywania na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie ojcowskim, urlopie rodzicielskim lub urlopie wychowawczym, udzielonych na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub okresów pobierania zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rodzicielskiego, albo okresów pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej.

4. Stypendium przyznaje minister na wniosek:

1) rektora, dyrektora instytutu PAN, dyrektora instytutu badawczego lub dyrektora instytutu międzynarodowego, w których prowadzona jest szkoła doktorska, w której młody naukowiec jest doktorantem;

2) osoby kierującej podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zatrudniającym młodego naukowca.

5. Stypendium jest przyznawane na okres nie dłuższy niż 3 lata. Do tego okresu nie wlicza się przerwy w działalności naukowej związanej z urlopem macierzyńskim, urlopem na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopem ojcowskim, urlopem rodzicielskim lub urlopem wychowawczym stypendysty, udzielonych na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona.

6. Podmiot prowadzący szkołę doktorską lub podmiot zatrudniający przekazuje młodemu naukowcowi środki finansowe w ramach stypendium na podstawie umowy.