Wersja obowiązująca od 2024.10.14     (Dz.U.2024.1509 tekst jednolity)

Rozdział 2

Zasady ustalania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą i maksymalnej ceny dostawy ciepła

Art. 3. [Ustalanie ceny ciepła] 1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, dla:

1) każdego źródła ciepła lub

2) grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej

– ustala na podstawie taryfy dla ciepła zatwierdzonej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne cenę ciepła, cenę za zamówioną moc cieplną i cenę nośnika ciepła lub stawkę opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawkę opłaty za ciepło z rekompensatą wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, uwzględniając planowane wielkości uwzględnione w zatwierdzonej taryfie, i wprowadza ustalone ceny z rekompensatą do stosowania w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, która nie wymaga uzyskania koncesji, lub zwolnione z obowiązku przedkładania taryf dla ciepła do zatwierdzania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej „Prezesem URE”, dla każdego źródła ciepła lub grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej, kalkuluje ceny lub stawki opłat zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ust. 5 i 6 ustawy – Prawo energetyczne oraz ustala składniki średniej ceny wytwarzania ciepła wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, i wprowadza je do stosowania w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1.

3. Średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą przyjmuje wartość:

1) do dnia 30 czerwca 2024 r.:

a) 150,95 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w źródłach ciepła opalanych gazem ziemnym lub olejem opałowym,

b) 103,82 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w pozostałych źródłach ciepła;

2) po dniu 30 czerwca 2024 r.:

a) 119,39 zł/GJ netto – w okresie od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.,

b) 134,97 zł/GJ netto – w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r.

– dla wszystkich źródeł ciepła.

4. Dla źródła ciepła wykorzystującego różne paliwa, o których mowa w ust. 3, średnią cenę wytwarzania ciepła oraz średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła określa się proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła wytworzonego z tych paliw w ogólnej ilości wytworzonego ciepła w tym źródle.

5. W przypadku gdy w systemie ciepłowniczym występują źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie kosztów uzasadnionych w rozumieniu art. 3 pkt 21 ustawy – Prawo energetyczne oraz źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie art. 47 ust. 2f ustawy – Prawo energetyczne, sprzedawca ciepła stosuje w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą w wysokości określonej w ust. 3 proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła dostarczanego tym odbiorcom w ogólnej ilości ciepła dostarczanego przez tego sprzedawcę, zgodnie z algorytmem zawartym w taryfie dystrybutora ciepła.

6. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest wyższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. są stosowane ceny lub stawki opłat w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzanego ciepła z rekompensatą.

7. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest niższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 lub 2, w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, stosuje tę cenę. Z tytułu stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła niższej niż określona w ust. 3 rekompensata nie przysługuje.

Wersja obowiązująca od 2024.10.14     (Dz.U.2024.1509 tekst jednolity)

Rozdział 2

Zasady ustalania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą i maksymalnej ceny dostawy ciepła

Art. 3. [Ustalanie ceny ciepła] 1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, dla:

1) każdego źródła ciepła lub

2) grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej

– ustala na podstawie taryfy dla ciepła zatwierdzonej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne cenę ciepła, cenę za zamówioną moc cieplną i cenę nośnika ciepła lub stawkę opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawkę opłaty za ciepło z rekompensatą wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, uwzględniając planowane wielkości uwzględnione w zatwierdzonej taryfie, i wprowadza ustalone ceny z rekompensatą do stosowania w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, która nie wymaga uzyskania koncesji, lub zwolnione z obowiązku przedkładania taryf dla ciepła do zatwierdzania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej „Prezesem URE”, dla każdego źródła ciepła lub grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej, kalkuluje ceny lub stawki opłat zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ust. 5 i 6 ustawy – Prawo energetyczne oraz ustala składniki średniej ceny wytwarzania ciepła wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, i wprowadza je do stosowania w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1.

3. Średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą przyjmuje wartość:

1) do dnia 30 czerwca 2024 r.:

a) 150,95 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w źródłach ciepła opalanych gazem ziemnym lub olejem opałowym,

b) 103,82 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w pozostałych źródłach ciepła;

2) po dniu 30 czerwca 2024 r.:

a) 119,39 zł/GJ netto – w okresie od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.,

b) 134,97 zł/GJ netto – w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r.

– dla wszystkich źródeł ciepła.

4. Dla źródła ciepła wykorzystującego różne paliwa, o których mowa w ust. 3, średnią cenę wytwarzania ciepła oraz średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła określa się proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła wytworzonego z tych paliw w ogólnej ilości wytworzonego ciepła w tym źródle.

5. W przypadku gdy w systemie ciepłowniczym występują źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie kosztów uzasadnionych w rozumieniu art. 3 pkt 21 ustawy – Prawo energetyczne oraz źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie art. 47 ust. 2f ustawy – Prawo energetyczne, sprzedawca ciepła stosuje w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą w wysokości określonej w ust. 3 proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła dostarczanego tym odbiorcom w ogólnej ilości ciepła dostarczanego przez tego sprzedawcę, zgodnie z algorytmem zawartym w taryfie dystrybutora ciepła.

6. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest wyższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. są stosowane ceny lub stawki opłat w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzanego ciepła z rekompensatą.

7. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest niższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 lub 2, w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, stosuje tę cenę. Z tytułu stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła niższej niż określona w ust. 3 rekompensata nie przysługuje.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2024.07.01 do 2024.10.13

Rozdział 2

Zasady ustalania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą i maksymalnej ceny dostawy ciepła

Art. 3. [Ustalanie ceny ciepła] 1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, dla:

1) każdego źródła ciepła lub

2) grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej

– ustala na podstawie taryfy dla ciepła zatwierdzonej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne cenę ciepła, cenę za zamówioną moc cieplną i cenę nośnika ciepła lub stawkę opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawkę opłaty za ciepło z rekompensatą wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, uwzględniając planowane wielkości uwzględnione w zatwierdzonej taryfie, i wprowadza ustalone ceny z rekompensatą do stosowania w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, która nie wymaga uzyskania koncesji, lub zwolnione z obowiązku przedkładania taryf dla ciepła do zatwierdzania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej „Prezesem URE”, dla każdego źródła ciepła lub grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej, kalkuluje ceny lub stawki opłat zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ust. 5 i 6 ustawy – Prawo energetyczne oraz ustala składniki średniej ceny wytwarzania ciepła wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, i wprowadza je do stosowania w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1.

3. [3] Średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą przyjmuje wartość:

1) do dnia 30 czerwca 2024 r.:

a) 150,95 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w źródłach ciepła opalanych gazem ziemnym lub olejem opałowym,

b) 103,82 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w pozostałych źródłach ciepła;

2) po dniu 30 czerwca 2024 r.:

a) 119,39 zł/GJ netto – w okresie od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.,

b) 134,97 zł/GJ netto – w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r.

– dla wszystkich źródeł ciepła.

4. Dla źródła ciepła wykorzystującego różne paliwa, o których mowa w ust. 3, średnią cenę wytwarzania ciepła oraz średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła określa się proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła wytworzonego z tych paliw w ogólnej ilości wytworzonego ciepła w tym źródle.

5. W przypadku gdy w systemie ciepłowniczym występują źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie kosztów uzasadnionych w rozumieniu art. 3 pkt 21 ustawy – Prawo energetyczne oraz źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie art. 47 ust. 2f ustawy – Prawo energetyczne, sprzedawca ciepła stosuje w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą w wysokości określonej w ust. 3 proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła dostarczanego tym odbiorcom w ogólnej ilości ciepła dostarczanego przez tego sprzedawcę, zgodnie z algorytmem zawartym w taryfie dystrybutora ciepła.

6. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest wyższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. są stosowane ceny lub stawki opłat w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzanego ciepła z rekompensatą.

7. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest niższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 lub 2, w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, stosuje tę cenę. Z tytułu stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła niższej niż określona w ust. 3 rekompensata nie przysługuje.

[3] Art. 3 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23 maja 2024 r. o bonie energetycznym oraz o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia cen energii elektrycznej, gazu ziemnego i ciepła systemowego (Dz.U. poz. 859). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2024 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.09.01 do 2024.06.30     (Dz.U.2023.1772 tekst jednolity)

Rozdział 2

Zasady ustalania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą i maksymalnej ceny dostawy ciepła

Art. 3. [Ustalanie ceny ciepła] 1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, dla:

1) każdego źródła ciepła lub

2) grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej

– ustala na podstawie taryfy dla ciepła zatwierdzonej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne cenę ciepła, cenę za zamówioną moc cieplną i cenę nośnika ciepła lub stawkę opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawkę opłaty za ciepło z rekompensatą wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, uwzględniając planowane wielkości uwzględnione w zatwierdzonej taryfie, i wprowadza ustalone ceny z rekompensatą do stosowania w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, która nie wymaga uzyskania koncesji, lub zwolnione z obowiązku przedkładania taryf dla ciepła do zatwierdzania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej „Prezesem URE”, dla każdego źródła ciepła lub grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej, kalkuluje ceny lub stawki opłat zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ust. 5 i 6 ustawy – Prawo energetyczne oraz ustala składniki średniej ceny wytwarzania ciepła wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, i wprowadza je do stosowania w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1.

3. Średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą przyjmuje wartość:

1) 150,95 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w źródłach ciepła opalanych gazem ziemnym lub olejem opałowym;

2) 103,82 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w pozostałych źródłach ciepła.

4. Dla źródła ciepła wykorzystującego różne paliwa, o których mowa w ust. 3, średnią cenę wytwarzania ciepła oraz średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła określa się proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła wytworzonego z tych paliw w ogólnej ilości wytworzonego ciepła w tym źródle.

5. W przypadku gdy w systemie ciepłowniczym występują źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie kosztów uzasadnionych w rozumieniu art. 3 pkt 21 ustawy – Prawo energetyczne oraz źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie art. 47 ust. 2f ustawy – Prawo energetyczne, sprzedawca ciepła stosuje w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą w wysokości określonej w ust. 3 proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła dostarczanego tym odbiorcom w ogólnej ilości ciepła dostarczanego przez tego sprzedawcę, zgodnie z algorytmem zawartym w taryfie dystrybutora ciepła.

6. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest wyższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. są stosowane ceny lub stawki opłat w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzanego ciepła z rekompensatą.

7. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest niższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 lub 2, w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, stosuje tę cenę. Z tytułu stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła niższej niż określona w ust. 3 rekompensata nie przysługuje.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.02.15 do 2023.08.31

Rozdział 2

Zasady ustalania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą i maksymalnej ceny dostawy ciepła [8]

Art. 3. [Ustalanie ceny ciepła] 1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, dla:

1) każdego źródła ciepła lub

2) grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej

– ustala na podstawie taryfy dla ciepła zatwierdzonej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne cenę ciepła, cenę za zamówioną moc cieplną i cenę nośnika ciepła lub stawkę opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawkę opłaty za ciepło z rekompensatą wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, uwzględniając planowane wielkości uwzględnione w zatwierdzonej taryfie, i wprowadza ustalone ceny z rekompensatą do stosowania w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. [9]

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, która nie wymaga uzyskania koncesji, lub zwolnione z obowiązku przedkładania taryf dla ciepła do zatwierdzania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej „Prezesem URE”, dla każdego źródła ciepła lub grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej, kalkuluje ceny lub stawki opłat zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ust. 5 i 6 ustawy – Prawo energetyczne oraz ustala składniki średniej ceny wytwarzania ciepła wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, i wprowadza je do stosowania w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. [10] w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1.

3. Średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą przyjmuje wartość:

1) 150,95 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w źródłach ciepła opalanych gazem ziemnym lub olejem opałowym;

2) 103,82 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w pozostałych źródłach ciepła.

4. Dla źródła ciepła wykorzystującego różne paliwa, o których mowa w ust. 3, średnią cenę wytwarzania ciepła oraz średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła określa się proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła wytworzonego z tych paliw w ogólnej ilości wytworzonego ciepła w tym źródle.

5. W przypadku gdy w systemie ciepłowniczym występują źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie kosztów uzasadnionych w rozumieniu art. 3 pkt 21 ustawy – Prawo energetyczne oraz źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie art. 47 ust. 2f ustawy – Prawo energetyczne, sprzedawca ciepła stosuje w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą w wysokości określonej w ust. 3 proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła dostarczanego tym odbiorcom w ogólnej ilości ciepła dostarczanego przez tego sprzedawcę, zgodnie z algorytmem zawartym w taryfie dystrybutora ciepła.

6. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest wyższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. [11] są stosowane ceny lub stawki opłat w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzanego ciepła z rekompensatą.

7. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest niższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 lub 2, w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, stosuje tę cenę. Z tytułu stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła niższej niż określona w ust. 3 rekompensata nie przysługuje.

[9] Art. 3 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 295). Zmiana weszła w życie 15 lutego 2023 r.

[10] Art. 3 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 295). Zmiana weszła w życie 15 lutego 2023 r.

[11] Art. 3 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 295). Zmiana weszła w życie 15 lutego 2023 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.09.20 do 2023.02.14

Rozdział 2

Średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą

Art. 3. [Ustalanie ceny ciepła] 1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, dla:

1) każdego źródła ciepła lub

2) grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej

– ustala na podstawie taryfy dla ciepła zatwierdzonej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne cenę ciepła, cenę za zamówioną moc cieplną i cenę nośnika ciepła lub stawkę opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawkę opłaty za ciepło z rekompensatą wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, uwzględniając planowane wielkości uwzględnione w zatwierdzonej taryfie, i wprowadza ustalone ceny z rekompensatą do stosowania w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 30 kwietnia 2023 r.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, które jest dostarczane do odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, która nie wymaga uzyskania koncesji, lub zwolnione z obowiązku przedkładania taryf dla ciepła do zatwierdzania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej „Prezesem URE”, dla każdego źródła ciepła lub grupy źródeł ciepła stosujących ten sam rodzaj paliwa, z których żadne nie przekracza 5 MW zainstalowanej mocy cieplnej, kalkuluje ceny lub stawki opłat zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ust. 5 i 6 ustawy – Prawo energetyczne oraz ustala składniki średniej ceny wytwarzania ciepła wynikające ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w ust. 3, i wprowadza je do stosowania w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 30 kwietnia 2023 r. w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1.

3. Średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą przyjmuje wartość:

1) 150,95 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w źródłach ciepła opalanych gazem ziemnym lub olejem opałowym;

2) 103,82 zł/GJ netto dla ciepła wytwarzanego w pozostałych źródłach ciepła.

4. Dla źródła ciepła wykorzystującego różne paliwa, o których mowa w ust. 3, średnią cenę wytwarzania ciepła oraz średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła określa się proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła wytworzonego z tych paliw w ogólnej ilości wytworzonego ciepła w tym źródle.

5. W przypadku gdy w systemie ciepłowniczym występują źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie kosztów uzasadnionych w rozumieniu art. 3 pkt 21 ustawy – Prawo energetyczne oraz źródła ciepła stosujące taryfę skalkulowaną na podstawie art. 47 ust. 2f ustawy – Prawo energetyczne, sprzedawca ciepła stosuje w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą w wysokości określonej w ust. 3 proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła dostarczanego tym odbiorcom w ogólnej ilości ciepła dostarczanego przez tego sprzedawcę, zgodnie z algorytmem zawartym w taryfie dystrybutora ciepła.

6. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest wyższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, od dnia 1 października 2022 r. do dnia 30 kwietnia 2023 r. są stosowane ceny lub stawki opłat w wysokości odpowiadającej średniej cenie wytwarzanego ciepła z rekompensatą.

7. Jeżeli średnia cena wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła jest niższa od średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą dla tego źródła, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 lub 2, w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, stosuje tę cenę. Z tytułu stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła niższej niż określona w ust. 3 rekompensata nie przysługuje.