Wersja obowiązująca od 2024-10-14 (Dz.U.2024.1509 tekst jednolity)
[Odbiorcy ciepła omówieni w art. 4 ust. 1 pkt 4] 1. Odbiorcy ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, w celu umożliwienia stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła, składają sprzedawcy ciepła oświadczenie, które zawiera:
1) oświadczenie o spełnieniu warunków pozwalających na uznanie ich za odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4;
2) wskazanie danych służących określeniu szacunkowej ilości ciepła, które będzie zużywane na potrzeby:
a) podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4,
b) gospodarstw domowych w lokalach mieszkalnych i na potrzeby części wspólnych budynków wielolokalowych oraz
c) inne niż określone w lit. a i b;
3) określenie szacowanej ilości ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w pkt 2.
2. Określenie szacunkowej ilości ciepła w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane przez odbiorcę zgodnie z zasadami określonymi w art. 45a ustawy – Prawo energetyczne lub z uwzględnieniem powierzchni lokali, charakteru prowadzonej w nich działalności oraz posiadanych danych historycznych.
3. Osoba działająca w imieniu i na rzecz odbiorcy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, która mimo ciążącego na niej obowiązku nie złożyła oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, albo w oświadczeniu tym określiła szacowaną ilość ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sposób rażąco sprzeczny z ust. 2, ponosi na zasadzie winy odpowiedzialność wobec podmiotu określonego w art. 4 ust. 1 pkt 4 do kwoty stanowiącej iloczyn różnicy:
1) średniej ceny wytwarzania ciepła wytwórcy i średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą,
2) ceny dostawy ciepła i maksymalnej ceny dostawy ciepła
– oraz ilości ciepła zużytego na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Niezłożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia nabycia uprawnienia do stosowania wobec niego średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła, uprawnia sprzedawcę ciepła do niestosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła.
5. Złożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, po upływie terminu określonego w ust. 4, zobowiązuje sprzedawcę ciepła do stosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła ze skutkiem od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono oświadczenie.
6. Wprowadzenie do stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła nie powoduje konieczności zmiany umowy sprzedaży ciepła lub umowy kompleksowej.
7. Odbiorca ciepła składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przy każdej zmianie danych, o których mowa w tym przepisie.
Wersja obowiązująca od 2024-10-14 (Dz.U.2024.1509 tekst jednolity)
[Odbiorcy ciepła omówieni w art. 4 ust. 1 pkt 4] 1. Odbiorcy ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, w celu umożliwienia stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła, składają sprzedawcy ciepła oświadczenie, które zawiera:
1) oświadczenie o spełnieniu warunków pozwalających na uznanie ich za odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4;
2) wskazanie danych służących określeniu szacunkowej ilości ciepła, które będzie zużywane na potrzeby:
a) podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4,
b) gospodarstw domowych w lokalach mieszkalnych i na potrzeby części wspólnych budynków wielolokalowych oraz
c) inne niż określone w lit. a i b;
3) określenie szacowanej ilości ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w pkt 2.
2. Określenie szacunkowej ilości ciepła w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane przez odbiorcę zgodnie z zasadami określonymi w art. 45a ustawy – Prawo energetyczne lub z uwzględnieniem powierzchni lokali, charakteru prowadzonej w nich działalności oraz posiadanych danych historycznych.
3. Osoba działająca w imieniu i na rzecz odbiorcy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, która mimo ciążącego na niej obowiązku nie złożyła oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, albo w oświadczeniu tym określiła szacowaną ilość ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sposób rażąco sprzeczny z ust. 2, ponosi na zasadzie winy odpowiedzialność wobec podmiotu określonego w art. 4 ust. 1 pkt 4 do kwoty stanowiącej iloczyn różnicy:
1) średniej ceny wytwarzania ciepła wytwórcy i średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą,
2) ceny dostawy ciepła i maksymalnej ceny dostawy ciepła
– oraz ilości ciepła zużytego na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Niezłożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia nabycia uprawnienia do stosowania wobec niego średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła, uprawnia sprzedawcę ciepła do niestosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła.
5. Złożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, po upływie terminu określonego w ust. 4, zobowiązuje sprzedawcę ciepła do stosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła ze skutkiem od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono oświadczenie.
6. Wprowadzenie do stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła nie powoduje konieczności zmiany umowy sprzedaży ciepła lub umowy kompleksowej.
7. Odbiorca ciepła składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przy każdej zmianie danych, o których mowa w tym przepisie.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-09-01 do 2024-10-13 (Dz.U.2023.1772 tekst jednolity)
[Odbiorcy ciepła omówieni w art. 4 ust. 1 pkt 4] 1. Odbiorcy ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, w celu umożliwienia stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła, składają sprzedawcy ciepła oświadczenie, które zawiera:
1) oświadczenie o spełnieniu warunków pozwalających na uznanie ich za odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4;
2) wskazanie danych służących określeniu szacunkowej ilości ciepła, które będzie zużywane na potrzeby:
a) podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4,
b) gospodarstw domowych w lokalach mieszkalnych i na potrzeby części wspólnych budynków wielolokalowych oraz
c) inne niż określone w lit. a i b;
3) określenie szacowanej ilości ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w pkt 2.
2. Określenie szacunkowej ilości ciepła w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane przez odbiorcę zgodnie z zasadami określonymi w art. 45a ustawy – Prawo energetyczne lub z uwzględnieniem powierzchni lokali, charakteru prowadzonej w nich działalności oraz posiadanych danych historycznych.
3. Osoba działająca w imieniu i na rzecz odbiorcy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, która mimo ciążącego na niej obowiązku nie złożyła oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, albo w oświadczeniu tym określiła szacowaną ilość ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sposób rażąco sprzeczny z ust. 2, ponosi na zasadzie winy odpowiedzialność wobec podmiotu określonego w art. 4 ust. 1 pkt 4 do kwoty stanowiącej iloczyn różnicy:
1) średniej ceny wytwarzania ciepła wytwórcy i średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą,
2) ceny dostawy ciepła i maksymalnej ceny dostawy ciepła
– oraz ilości ciepła zużytego na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Niezłożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia nabycia uprawnienia do stosowania wobec niego średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, uprawnia sprzedawcę ciepła do niestosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła.
5. Złożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, po upływie terminu określonego w ust. 4, zobowiązuje sprzedawcę ciepła do stosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła ze skutkiem od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono oświadczenie.
6. Wprowadzenie do stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła nie powoduje konieczności zmiany umowy sprzedaży ciepła lub umowy kompleksowej.
7. Odbiorca ciepła składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przy każdej zmianie danych, o których mowa w tym przepisie.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-02-15 do 2023-08-31
[Odbiorcy ciepła omówieni w art. 4 ust. 1 pkt 4] 1. Odbiorcy ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, w celu umożliwienia stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła [20] , składają sprzedawcy ciepła oświadczenie, które zawiera:
1) oświadczenie o spełnieniu warunków pozwalających na uznanie ich za odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4;
2) wskazanie danych służących określeniu szacunkowej ilości ciepła, które będzie zużywane na potrzeby:
a) podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4,
b) gospodarstw domowych w lokalach mieszkalnych i na potrzeby części wspólnych budynków wielolokalowych oraz
c) inne niż określone w lit. a i b;
3) określenie szacowanej ilości ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w pkt 2.
2. Określenie szacunkowej ilości ciepła w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane przez odbiorcę zgodnie z zasadami określonymi w art. 45a ustawy – Prawo energetyczne lub z uwzględnieniem powierzchni lokali, charakteru prowadzonej w nich działalności oraz posiadanych danych historycznych.
3. [21] Osoba działająca w imieniu i na rzecz odbiorcy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, która mimo ciążącego na niej obowiązku nie złożyła oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, albo w oświadczeniu tym określiła szacowaną ilość ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sposób rażąco sprzeczny z ust. 2, ponosi na zasadzie winy odpowiedzialność wobec podmiotu określonego w art. 4 ust. 1 pkt 4 do kwoty stanowiącej iloczyn różnicy:
1) średniej ceny wytwarzania ciepła wytwórcy i średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą,
2) ceny dostawy ciepła i maksymalnej ceny dostawy ciepła
– oraz ilości ciepła zużytego na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Niezłożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia nabycia uprawnienia do stosowania wobec niego średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła [22] , uprawnia sprzedawcę ciepła do niestosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą.
5. Złożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, po upływie terminu określonego w ust. 4, zobowiązuje sprzedawcę ciepła do stosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła [23] ze skutkiem od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono oświadczenie.
6. Wprowadzenie do stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą lub maksymalnej ceny dostawy ciepła [24] nie powoduje konieczności zmiany umowy sprzedaży ciepła lub umowy kompleksowej.
7. Odbiorca ciepła składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przy każdej zmianie danych, o których mowa w tym przepisie.
[20] Art. 6 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 295). Zmiana weszła w życie 15 lutego 2023 r.
[21] Art. 6 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 295). Zmiana weszła w życie 15 lutego 2023 r.
[22] Art. 6 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 295). Zmiana weszła w życie 15 lutego 2023 r.
[23] Art. 6 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 295). Zmiana weszła w życie 15 lutego 2023 r.
[24] Art. 6 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 295). Zmiana weszła w życie 15 lutego 2023 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-09-20 do 2023-02-14
[Odbiorcy ciepła omówieni w art. 4 ust. 1 pkt 4] 1. Odbiorcy ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, w celu umożliwienia stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, składają sprzedawcy ciepła oświadczenie, które zawiera:
1) oświadczenie o spełnieniu warunków pozwalających na uznanie ich za odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4;
2) wskazanie danych służących określeniu szacunkowej ilości ciepła, które będzie zużywane na potrzeby:
a) podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4,
b) gospodarstw domowych w lokalach mieszkalnych i na potrzeby części wspólnych budynków wielolokalowych oraz
c) inne niż określone w lit. a i b;
3) określenie szacowanej ilości ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w pkt 2.
2. Określenie szacunkowej ilości ciepła w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane przez odbiorcę zgodnie z zasadami określonymi w art. 45a ustawy – Prawo energetyczne lub z uwzględnieniem powierzchni lokali, charakteru prowadzonej w nich działalności oraz posiadanych danych historycznych.
3. Osoba działająca w imieniu i na rzecz odbiorcy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, która mimo ciążącego na niej obowiązku nie złożyła oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, albo w oświadczeniu tym określiła szacowaną ilość ciepła, która będzie zużywana na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sposób rażąco sprzeczny z ust. 2, ponosi na zasadzie winy odpowiedzialność wobec podmiotu określonego w art. 4 ust. 1 pkt 4 do kwoty stanowiącej iloczyn różnicy w średniej ceny wytwarzania ciepła wytwórcy, a średnią ceną wytwarzania ciepła z rekompensatą oraz ilością ciepła zużytego na potrzeby, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Niezłożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia nabycia uprawnienia do stosowania wobec niego średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, uprawnia sprzedawcę ciepła do niestosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą.
5. Złożenie przez odbiorcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, po upływie terminu określonego w ust. 4, zobowiązuje sprzedawcę ciepła do stosowania wobec tego odbiorcy średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą ze skutkiem od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono oświadczenie.
6. Wprowadzenie do stosowania średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą nie powoduje konieczności zmiany umowy sprzedaży ciepła lub umowy kompleksowej.
7. Odbiorca ciepła składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przy każdej zmianie danych, o których mowa w tym przepisie.