Wersja obowiązująca od 2024-10-11 (Dz.U.2024.1505 tekst jednolity)

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska ] Minister właściwy do spraw klimatu:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067,

c) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066,

d) rozporządzenia Komisji (UE) 2019/1122,

e) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”,

f) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/1603 z dnia 18 lipca 2019 r. uzupełniającego dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do środków przyjętych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w odniesieniu do monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji lotniczych w celu wdrożenia globalnego środka rynkowego (Dz. Urz. UE L 250 z 30.09.2019, str. 10), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/1603”

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-03-28 do 2024-10-10 (Dz.U.2023.589 tekst jednolity)

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska] Minister właściwy do spraw klimatu:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067,

c) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066,

d) rozporządzenia Komisji (UE) 2019/1122,

e) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”,

f) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/1603 z dnia 18 lipca 2019 r. uzupełniającego dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do środków przyjętych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w odniesieniu do monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji lotniczych w celu wdrożenia globalnego środka rynkowego (Dz. Urz. UE L 250 z 30.09.2019, str. 10), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/1603”

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-05-24 do 2023-03-27 (Dz.U.2022.1092 tekst jednolity)

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska] Minister właściwy do spraw klimatu:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067,

c) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066,

d) rozporządzenia Komisji (UE) 2019/1122,

e) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”,

f) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/1603 z dnia 18 lipca 2019 r. uzupełniającego dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do środków przyjętych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w odniesieniu do monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji lotniczych w celu wdrożenia globalnego środka rynkowego (Dz. Urz. UE L 250 z 30.09.2019, str. 10), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/1603”

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-06-25 do 2022-05-23

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska] Minister właściwy do spraw klimatu:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067,

c) [11] rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066,

d) [12] rozporządzenia Komisji (UE) 2019/1122,

e) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”,

f) [13] rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/1603 z dnia 18 lipca 2019 r. uzupełniającego dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do środków przyjętych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w odniesieniu do monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji lotniczych w celu wdrożenia globalnego środka rynkowego (Dz. Urz. UE L 250 z 30.09.2019, str. 10), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/1603”

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067;

3) [14] prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.

[11] Art. 4 pkt 1 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 15 kwietnia 2021 r. o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1047). Zmiana weszła w życie 25 czerwca 2021 r.

[12] Art. 4 pkt 1 lit. d) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 15 kwietnia 2021 r. o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1047). Zmiana weszła w życie 25 czerwca 2021 r.

[13] Art. 4 pkt 1 lit. f) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 15 kwietnia 2021 r. o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1047). Zmiana weszła w życie 25 czerwca 2021 r.

[14] Art. 4 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 15 kwietnia 2021 r. o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1047). Zmiana weszła w życie 25 czerwca 2021 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-02-22 do 2021-06-24 (Dz.U.2021.332 tekst jednolity)

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska ] Minister właściwy do spraw klimatu:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067,

c) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,

d) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013,

e) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-02-29 do 2021-02-21

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska] Minister właściwy do spraw klimatu [1]:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067,

c) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,

d) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013,

e) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.

[1] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 81 ustawy z dnia 23 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 284). Zmiana weszła w życie 29 lutego 2020 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-01-28 do 2020-02-28 (Dz.U.2020.136 tekst jednolity)

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska ] Minister właściwy do spraw środowiska:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067,

c) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,

d) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013,

e) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-08-24 do 2020-01-27

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska] Minister właściwy do spraw środowiska:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) [5] rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067,

c) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,

d) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013,

e) [6] rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) [7] pełni funkcję punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 70 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.

[5] Art. 4 pkt 1 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1501). Zmiana weszła w życie 24 sierpnia 2019 r.

[6] Art. 4 pkt 1 lit. e) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1501). Zmiana weszła w życie 24 sierpnia 2019 r.

[7] Art. 4 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1501). Zmiana weszła w życie 24 sierpnia 2019 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-06-22 do 2019-08-23 (Dz.U.2018.1201 tekst jednolity)

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska ] Minister właściwy do spraw środowiska:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012,

c) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,

d) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego w rozumieniu art. 69 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-03-17 do 2018-06-21 (Dz.U.2017.568 tekst jednolity)

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska] Minister właściwy do spraw środowiska:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012,

c) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,

d) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego w rozumieniu art. 69 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-09-09 do 2017-03-16

Art. 4. [Minister właściwy do spraw środowiska ] Minister właściwy do spraw środowiska:

1) jest organem właściwym do wykonywania zadań wynikających z:

a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,

b) rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012,

c) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,

d) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013

– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;

2) pełni funkcję punktu kontaktowego w rozumieniu art. 69 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012;

3) prowadzi koordynację, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.