Wersja obowiązująca od 2024.09.27     (Dz.U.2024.1428 tekst jednolity)

Art. 386. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.11.14 do 2024.09.26     (Dz.U.2022.2309 tekst jednolity)

Art. 386. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.08.30 do 2022.11.13     (Dz.U.2021.1588 tekst jednolity)

Art. 386. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.05.07 do 2021.08.29     (Dz.U.2020.814 tekst jednolity)

Art. 386. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.02.08 do 2020.05.06     (Dz.U.2019.243 tekst jednolity)

Art. 386. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.08.08 do 2019.02.07     (Dz.U.2017.1508 tekst jednolity)

Art. 386. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.10.09 do 2017.08.07

Art. 386. [15] (uchylony)

[15] Dział III w tytule IV uchylony przez art. 366 pkt 2 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz.U. poz. 996). Zmiana weszła w życie 9 października 2016 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.09.29 do 2016.10.08     (Dz.U.2016.1574 tekst jednolity)

Art. 386. [Wezwanie do zgłaszania wierzytelności przez wierzycieli ] 1. Zarządca wzywa do zgłaszania wierzytelności wierzycieli mających miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w którym znajduje się siedziba instytucji kredytowej.

2. Wezwanie do zgłaszania wierzytelności przez wierzycieli mających miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym zawiera nagłówek o treści: „Wezwanie do zgłaszania wierzytelności. Termin zgłoszenia”, sporządzony we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej oraz języku norweskim i języku islandzkim. Wezwanie wskazuje termin zgłoszenia wierzytelności, skutki jego uchybienia, zawiera informację, czy wierzyciele posiadający wierzytelności uprzywilejowane lub zabezpieczone rzeczowo muszą dokonać zgłoszenia wierzytelności, a także określa obowiązek załączenia dowodów stwierdzających istnienie wierzytelności.

3. Wierzyciel mający miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym może zgłosić wierzytelność w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych państwa, w którym ma miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę, jednakże co najmniej nagłówek „Zgłoszenie wierzytelności” wyraża się w języku polskim. Sąd może zażądać uwierzytelnionego tłumaczenia zgłoszenia na język polski.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.01.01 do 2016.09.28

Art. 386. [Wezwanie do zgłaszania wierzytelności przez wierzycieli ] 1. Zarządca wzywa do zgłaszania wierzytelności wierzycieli mających miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w którym znajduje się siedziba instytucji kredytowej.

2. Wezwanie do zgłaszania wierzytelności przez wierzycieli mających miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym zawiera nagłówek o treści: „Wezwanie do zgłaszania wierzytelności. Termin zgłoszenia”, sporządzony we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej oraz języku norweskim i języku islandzkim. Wezwanie wskazuje termin zgłoszenia wierzytelności, skutki jego uchybienia, zawiera informację, czy wierzyciele posiadający wierzytelności uprzywilejowane lub zabezpieczone rzeczowo muszą dokonać zgłoszenia wierzytelności, a także określa obowiązek załączenia dowodów stwierdzających istnienie wierzytelności.

3. Wierzyciel mający miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym może zgłosić wierzytelność w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych państwa, w którym ma miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę, jednakże co najmniej nagłówek „Zgłoszenie wierzytelności” wyraża się w języku polskim. Sąd może zażądać uwierzytelnionego tłumaczenia zgłoszenia na język polski.