Wersja obowiązująca od 2024.08.26 do 2026.12.31     (Dz.U.2024.1292 tekst jednolity)

Art. 65. (uchylony)

Wersja obowiązująca od 2024.08.26 do 2026.12.31     (Dz.U.2024.1292 tekst jednolity)

Art. 65. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.04.19 do 2024.08.25     (Dz.U.2022.840 tekst jednolity)

Art. 65. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.04.16 do 2022.04.18     (Dz.U.2021.710 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.02.21 do 2021.04.15     (Dz.U.2020.282 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.10.30 do 2020.02.20     (Dz.U.2018.2067 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.11.28 do 2018.10.29     (Dz.U.2017.2187 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.06.20 do 2017.11.27

[17] (uchylony)

[17] Rozdział 6 uchylony przez art. 61 pkt 10 ustawy z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury (Dz.U. poz. 1086). Zmiana weszła w życie 20 czerwca 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.10.24 do 2017.06.19     (Dz.U.2014.1446 tekst jednolity)

[Organ uprawniony do prowadzenia postępowania restytucyjnego ] 1. Organem uprawnionym do prowadzenia postępowania dotyczącego restytucji zabytku wywiezionego niezgodnie z prawem z terytorium państwa członkowskiego jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, działający w tym zakresie, we współpracy z innymi ministrami, kierownikami urzędów centralnych, wojewodami i jednostkami samorządu terytorialnego.

2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego współdziała oraz prowadzi konsultacje z właściwymi krajowymi władzami państw członkowskich, a w szczególności:

1) na wniosek państwa członkowskiego, ubiegającego się o restytucję zabytku, organizuje poszukiwania zabytku kultury narodowej, który został wywieziony niezgodnie z prawem z jego terytorium, ustalając tożsamość obecnego właściciela lub posiadacza;

2) zawiadamia państwa członkowskie o znalezieniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotu, co do którego istnieje podejrzenie, iż jest on zabytkiem wywiezionym niezgodnie z prawem z terytorium innego państwa członkowskiego;

3) umożliwia właściwym władzom państwa członkowskiego, ubiegającego się o restytucję zabytku kultury narodowej, przeprowadzenie oględzin w celu stwierdzenia, czy dany przedmiot jest poszukiwanym zabytkiem, w terminie 2 miesięcy od dnia powiadomienia zainteresowanego państwa członkowskiego o jego znalezieniu;

4) podejmuje niezbędne działania mające na celu zabezpieczenie znalezionego zabytku;

5) zapobiega działaniom uniemożliwiającym restytucję zabytku państwu członkowskiemu, ubiegającemu się o restytucję tego zabytku;

6) pośredniczy pomiędzy obecnym właścicielem lub posiadaczem zabytku a państwem członkowskim ubiegającym się o restytucję zabytku.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, powinien zawierać informacje umożliwiające znalezienie zabytku, ze wskazaniem aktualnego lub przypuszczalnego miejsca jego przechowywania.

4. Przepisów ust. 2 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku niedochowania przez właściwe władze zainteresowanego państwa członkowskiego terminu przeprowadzenia oględzin, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.11.17 do 2014.10.23

1. Organem uprawnionym do prowadzenia postępowania dotyczącego restytucji zabytku wywiezionego niezgodnie z prawem z terytorium państwa członkowskiego jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, działający w tym zakresie, we współpracy z innymi ministrami, kierownikami urzędów centralnych, wojewodami i jednostkami samorządu terytorialnego.

2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego współdziała oraz prowadzi konsultacje z właściwymi krajowymi władzami państw członkowskich, a w szczególności:

1) na wniosek państwa członkowskiego, ubiegającego się o restytucję zabytku, organizuje poszukiwania zabytku kultury narodowej, który został wywieziony niezgodnie z prawem z jego terytorium, ustalając tożsamość obecnego właściciela lub posiadacza;

2) zawiadamia państwa członkowskie o znalezieniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotu, co do którego istnieje podejrzenie, iż jest on zabytkiem wywiezionym niezgodnie z prawem z terytorium innego państwa członkowskiego;

3) umożliwia właściwym władzom państwa członkowskiego, ubiegającego się o restytucję zabytku kultury narodowej, przeprowadzenie oględzin w celu stwierdzenia, czy dany przedmiot jest poszukiwanym zabytkiem, w terminie 2 miesięcy od dnia powiadomienia zainteresowanego państwa członkowskiego o jego znalezieniu;

4) podejmuje niezbędne działania mające na celu zabezpieczenie znalezionego zabytku;

5) zapobiega działaniom uniemożliwiającym restytucję zabytku państwu członkowskiemu, ubiegającemu się o restytucję tego zabytku;

6) pośredniczy pomiędzy obecnym właścicielem lub posiadaczem zabytku a państwem członkowskim ubiegającym się o restytucję zabytku.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, powinien zawierać informacje umożliwiające znalezienie zabytku, ze wskazaniem aktualnego lub przypuszczalnego miejsca jego przechowywania.

4. Przepisów ust. 2 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku niedochowania przez właściwe władze zainteresowanego państwa członkowskiego terminu przeprowadzenia oględzin, o których mowa w ust. 2 pkt 3.