history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2024-08-22    (Dz.U.2024.1270 tekst jednolity)

Art. 51. [Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej]

1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) (uchylony)

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych;

4) żołnierzowi, o którym mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2112), lub osobie, o której mowa w art. 12, posiadającym status weterana działań poza granicami państwa lub weterana poszkodowanego w działaniach poza granicami państwa przyznany decyzją Ministra Obrony Narodowej, zamieszkałym w miejscowości innej niż miejscowość, w której położony jest internat lub kwatera internatowa, zwanymi dalej „weteranem uprawnionym”, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

1b. W uzasadnionych przypadkach, weteran uprawniony może być zakwaterowany z opiekunem lub najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) (uchylony)

3) pozostającego w dyspozycji – do wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3a. Weteranowi uprawnionemu miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas nieprzekraczający łącznie trzech miesięcy w roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia o kolejny okres w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

7. Dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, kieruje żołnierza do zamieszkiwania w internacie albo kwaterze internatowej w formie czynności materialno-technicznej.

8. Dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, odmawia przydzielenia miejsca w internacie albo kwaterze internatowej, w drodze decyzji administracyjnej.

9. W przypadku osób innych niż żołnierze zawodowi skierowanie do zamieszkiwania w internacie albo kwaterze internatowej i odmowa przydzielenia miejsca w internacie albo kwaterze internatowej następują w formie czynności materialno-technicznej.

Wersja obowiązująca od 2024-08-22    (Dz.U.2024.1270 tekst jednolity)

Art. 51. [Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej]

1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) (uchylony)

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych;

4) żołnierzowi, o którym mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2112), lub osobie, o której mowa w art. 12, posiadającym status weterana działań poza granicami państwa lub weterana poszkodowanego w działaniach poza granicami państwa przyznany decyzją Ministra Obrony Narodowej, zamieszkałym w miejscowości innej niż miejscowość, w której położony jest internat lub kwatera internatowa, zwanymi dalej „weteranem uprawnionym”, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

1b. W uzasadnionych przypadkach, weteran uprawniony może być zakwaterowany z opiekunem lub najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) (uchylony)

3) pozostającego w dyspozycji – do wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3a. Weteranowi uprawnionemu miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas nieprzekraczający łącznie trzech miesięcy w roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia o kolejny okres w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

7. Dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, kieruje żołnierza do zamieszkiwania w internacie albo kwaterze internatowej w formie czynności materialno-technicznej.

8. Dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, odmawia przydzielenia miejsca w internacie albo kwaterze internatowej, w drodze decyzji administracyjnej.

9. W przypadku osób innych niż żołnierze zawodowi skierowanie do zamieszkiwania w internacie albo kwaterze internatowej i odmowa przydzielenia miejsca w internacie albo kwaterze internatowej następują w formie czynności materialno-technicznej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-09-29 do 2024-08-21

Art. 51. [Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) (uchylony)

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych;

4) żołnierzowi, o którym mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 2055 oraz z 2022 r. poz. 655), lub osobie, o której mowa w art. 12, posiadającym status weterana działań poza granicami państwa lub weterana poszkodowanego w działaniach poza granicami państwa przyznany decyzją Ministra Obrony Narodowej, zamieszkałym w miejscowości innej niż miejscowość, w której położony jest internat lub kwatera internatowa, zwanymi dalej „weteranem uprawnionym”, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

1b. W uzasadnionych przypadkach, weteran uprawniony może być zakwaterowany z opiekunem lub najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) (uchylony)

3) pozostającego w dyspozycji – do wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3a. Weteranowi uprawnionemu miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas nieprzekraczający łącznie trzech miesięcy w roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia o kolejny okres w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. [7] Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

7. [8] Dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, kieruje żołnierza do zamieszkiwania w internacie albo kwaterze internatowej w formie czynności materialno-technicznej.

8. [9] Dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, odmawia przydzielenia miejsca w internacie albo kwaterze internatowej, w drodze decyzji administracyjnej.

9. [10] W przypadku osób innych niż żołnierze zawodowi skierowanie do zamieszkiwania w internacie albo kwaterze internatowej i odmowa przydzielenia miejsca w internacie albo kwaterze internatowej następują w formie czynności materialno-technicznej.

[7] Art. 51 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o zmianie ustawy o Agencji Mienia Wojskowego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1872). Zmiana weszła w życie 29 września 2023 r.

[8] Art. 51 ust. 7 dodany przez art. 3 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o zmianie ustawy o Agencji Mienia Wojskowego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1872). Zmiana weszła w życie 29 września 2023 r.

[9] Art. 51 ust. 8 dodany przez art. 3 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o zmianie ustawy o Agencji Mienia Wojskowego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1872). Zmiana weszła w życie 29 września 2023 r.

[10] Art. 51 ust. 9 dodany przez art. 3 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o zmianie ustawy o Agencji Mienia Wojskowego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1872). Zmiana weszła w życie 29 września 2023 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-08-02 do 2023-09-28    (Dz.U.2022.1623 tekst jednolity)

Art. 51. [Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) (uchylony)

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych;

4) żołnierzowi, o którym mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 2055 oraz z 2022 r. poz. 655), lub osobie, o której mowa w art. 12, posiadającym status weterana działań poza granicami państwa lub weterana poszkodowanego w działaniach poza granicami państwa przyznany decyzją Ministra Obrony Narodowej, zamieszkałym w miejscowości innej niż miejscowość, w której położony jest internat lub kwatera internatowa, zwanymi dalej „weteranem uprawnionym”, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

1b. W uzasadnionych przypadkach, weteran uprawniony może być zakwaterowany z opiekunem lub najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) (uchylony)

3) pozostającego w dyspozycji – do wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3a. Weteranowi uprawnionemu miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas nieprzekraczający łącznie trzech miesięcy w roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia o kolejny okres w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-04-23 do 2022-08-01

[Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) [29] (uchylony)

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych [30] ;

4) [31] żołnierzowi, o którym mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 2055), lub osobie, o której mowa w art. 12, posiadającym status weterana działań poza granicami państwa lub weterana poszkodowanego w działaniach poza granicami państwa przyznany decyzją Ministra Obrony Narodowej, zamieszkałym w miejscowości innej niż miejscowość, w której położony jest internat lub kwatera internatowa, zwanymi dalej „weteranem uprawnionym”, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy zawodowych.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

1b. W uzasadnionych przypadkach, weteran uprawniony może być zakwaterowany z opiekunem lub najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza: [32]

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) [33] (uchylony)

3) [34] pozostającego w dyspozycji – do wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3a. Weteranowi uprawnionemu miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas nieprzekraczający łącznie trzech miesięcy w roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia o kolejny okres w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. [35] Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

[29] Art. 51 ust. 1 pkt 2 uchylony przez art. 713 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655). Zmiana weszła w życie 23 kwietnia 2022 r.

[30] Art. 51 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 713 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655). Zmiana weszła w życie 23 kwietnia 2022 r.

[31] Art. 51 ust. 1 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 713 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655). Zmiana weszła w życie 23 kwietnia 2022 r.

[32] Art. 51 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 713 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655). Zmiana weszła w życie 23 kwietnia 2022 r.

[33] Art. 51 ust. 2 pkt 2 uchylony przez art. 713 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655). Zmiana weszła w życie 23 kwietnia 2022 r.

[34] Art. 51 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 713 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655). Zmiana weszła w życie 23 kwietnia 2022 r.

[35] Art. 51 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 713 pkt 7 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655). Zmiana weszła w życie 23 kwietnia 2022 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-11-16 do 2022-04-22    (Dz.U.2020.2017 tekst jednolity)

[Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2;

4) żołnierzowi, o którym mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726), lub osobie, o której mowa w art. 12 pkt 1 tej ustawy, posiadającym status weterana działań poza granicami państwa lub weterana poszkodowanego w działaniach poza granicami państwa przyznany decyzją Ministra Obrony Narodowej, zamieszkałym w miejscowości innej niż miejscowość, w której położony jest internat lub kwatera internatowa, zwanymi dalej „weteranem uprawnionym”, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

1b. W uzasadnionych przypadkach, weteran uprawniony może być zakwaterowany z opiekunem lub najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3a. Weteranowi uprawnionemu miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas nieprzekraczający łącznie trzech miesięcy w roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia o kolejny okres w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-03-11 do 2020-11-15

[Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2;

4) [1] żołnierzowi, o którym mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726), lub osobie, o której mowa w art. 12 pkt 1 tej ustawy, posiadającym status weterana działań poza granicami państwa lub weterana poszkodowanego w działaniach poza granicami państwa przyznany decyzją Ministra Obrony Narodowej, zamieszkałym w miejscowości innej niż miejscowość, w której położony jest internat lub kwatera internatowa, zwanymi dalej „weteranem uprawnionym”, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

1b. [2] W uzasadnionych przypadkach, weteran uprawniony może być zakwaterowany z opiekunem lub najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3a. [3] Weteranowi uprawnionemu miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas nieprzekraczający łącznie trzech miesięcy w roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia o kolejny okres w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

[1] Art. 51 ust. 1 pkt 4 dodany przez art. 7 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1726). Zmiana weszła w życie 11 marca 2020 r.

[2] Art. 51 ust. 1b dodany przez art. 7 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1726). Zmiana weszła w życie 11 marca 2020 r.

[3] Art. 51 ust. 3a dodany przez art. 7 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1726). Zmiana weszła w życie 11 marca 2020 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-12-19 do 2020-03-10    (Dz.U.2018.2356 tekst jednolity)

[Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-01-17 do 2018-12-18    (Dz.U.2018.133 tekst jednolity)

Art. 51. [Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-02-19 do 2018-01-16    (Dz.U.2016.207 tekst jednolity)

Art. 51. [Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-10-01 do 2016-02-18

Art. 51. [Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

1a. [45] W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej. Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

[45] Art. 51 ust. 1a dodany przez art. 107 pkt 15 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. poz. 1322). Zmiana weszła w życie 1 października 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-05-29 do 2015-09-30    (Dz.U.2015.746 tekst jednolity)

Art. 51. [Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej ] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-11-04 do 2015-05-28    (Dz.U.2010.206.1367 tekst jednolity)

[Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-07-01 do 2010-11-03

[Uprawnienie do miejsca w internacie lub kwaterze internatowej] [75] 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu;

2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;

3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.

2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:

1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego w tej miejscowości;

2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;

3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.

4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości, korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.

5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości pobliskiej.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

[75] Art. 51 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 46 ustawy z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 28, poz. 143). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-03-15 do 2010-06-30    (Dz.U.2005.41.398 tekst jednolity)

[Uprawnienie do zakwaterowania tymczasowego] 1. Zakwaterowanie tymczasowe w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi służby stałej;

2) żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej;

3) żołnierzowi odbywającemu okresową służbę wojskową;

4) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej lub nadzorowanej przez Ministra Obrony Narodowej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zabezpieczenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1–3.

2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, lub jej małżonek, zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe albo pracownik jest zatrudniony, lub w miejscowości pobliskiej albo żołnierz służby stałej zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 87.

3. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, zapewniono zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej, z zastrzeżeniem art. 52 ust. 3.

4. Uprawnienie do zakwaterowania w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe albo pracownik jest zatrudniony, nie dłużej jednak niż do trzydziestu dni od dnia doręczenia decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym lub zwolnienia ze stanowiska w tej miejscowości. Przepisy art. 42 i 45 stosuje się odpowiednio.

5. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji może zakwaterować w internacie lub kwaterze internatowej dziecko żołnierza lub pracownika, o którym mowa w ust. 1, pobierające naukę poza miejscowością zamieszkania, niebędącą miejscowością pobliską, pod warunkiem zabezpieczenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-03-11 do 2005-03-14

[Uprawnienie do zakwaterowania tymczasowego] 1. Zakwaterowanie tymczasowe w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi służby stałej,

2) żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej,

3) żołnierzowi odbywającemu okresową służbę wojskową,

4) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej lub nadzorowanej przez Ministra Obrony Narodowej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zabezpieczenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1–3.

2. [29] Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, lub jej małżonek, zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe albo pracownik jest zatrudniony, lub w miejscowości pobliskiej albo żołnierz służby stałej zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 87.

3. [30] Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, zapewniono zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej, z zastrzeżeniem art. 52 ust. 3.

4. Uprawnienie do zakwaterowania w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe albo pracownik jest zatrudniony, nie dłużej jednak niż do trzydziestu dni od dnia doręczenia decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym lub zwolnienia ze stanowiska w tej miejscowości. Przepisy art. 42 i 45 stosuje się odpowiednio.

5. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji może zakwaterować w internacie lub kwaterze internatowej dziecko żołnierza lub pracownika, o którym mowa w ust. 1, pobierające naukę poza miejscowością zamieszkania, niebędącą miejscowością pobliską, pod warunkiem zabezpieczenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3.

[29] Art. 51 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 21 stycznia 2005 r. zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 33, poz. 290). Zmiana weszła w życie 11 marca 2005 r.

[30] Art. 51 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 21 stycznia 2005 r. zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 33, poz. 290). Zmiana weszła w życie 11 marca 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-07-01 do 2005-03-10

[Uprawnienie do zakwaterowania tymczasowego] [64] 1. Zakwaterowanie tymczasowe w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi służby stałej,

2) żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej,

3) żołnierzowi odbywającemu okresową służbę wojskową,

4) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej lub nadzorowanej przez Ministra Obrony Narodowej zamieszkałemu w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej miejscowością pobliską, pod warunkiem zabezpieczenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1–3.

2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, lub jej małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe albo pracownik jest zatrudniony, lub w miejscowości pobliskiej.

3. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, zapewniono zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej.

4. Uprawnienie do zakwaterowania w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje przez czas pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe albo pracownik jest zatrudniony, nie dłużej jednak niż do trzydziestu dni od dnia doręczenia decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym lub zwolnienia ze stanowiska w tej miejscowości. Przepisy art. 42 i 45 stosuje się odpowiednio.

5. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji może zakwaterować w internacie lub kwaterze internatowej dziecko żołnierza lub pracownika, o którym mowa w ust. 1, pobierające naukę poza miejscowością zamieszkania, niebędącą miejscowością pobliską, pod warunkiem zabezpieczenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3.

[64] Art. 51 w brzmieniu ustalonym przez: art. 161 pkt 11 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 179, poz. 1750); art. 1 pkt 37 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 116, poz. 1203). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-04-20 do 2004-06-30    (Dz.U.2002.42.368 tekst jednolity)

[Uprawnienie do zakwaterowania tymczasowego w internacie garnizonowym] 1. Uprawnienie do zakwaterowania tymczasowego w internacie garnizonowym, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu w służbie stałej, w tym pełniącemu ją w okresie próbnym,

2) żołnierzowi zawodowemu w służbie kontraktowej,

3) żołnierzowi odbywającemu okresową służbę wojskową,

4) pracownikowi wojska zamieszkałemu w miejscowości dalszej niż pobliska.

2. Uprawnienie określone w ust. 1 nie przysługuje, jeżeli żołnierz lub członek jego rodziny uwzględniany przy ustalaniu przysługującej powierzchni mieszkalnej kwatery zajmuje w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej kwaterę albo inny lokal mieszkalny.

3. Uprawnienie do zakwaterowania w internacie przysługuje przez czas pełnienia służby w garnizonie, nie dłużej jednak niż do 30 dni od daty doręczenia prawomocnej decyzji o przydziale kwatery lub uzyskania innego lokalu mieszkalnego.

4. Dyrektor oddziału terenowego Agencji może, w miarę istniejących możliwości, zakwaterować w internacie garnizonowym dziecko osoby uprawnionej do kwatery lub pracownika wojska, pobierające naukę poza miejscem zamieszkania, niebędącym miejscowością pobliską.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-02-07 do 2002-04-19

[Uprawnienie do zakwaterowania tymczasowego w internacie garnizonowym] 1. Uprawnienie do zakwaterowania tymczasowego w internacie garnizonowym, bez członków rodziny, przysługuje:

1) żołnierzowi zawodowemu w służbie stałej, w tym pełniącemu ją w okresie próbnym,

2) żołnierzowi zawodowemu w służbie kontraktowej,

3) żołnierzowi odbywającemu okresową służbę wojskową,

4) pracownikowi wojska zamieszkałemu w miejscowości dalszej niż pobliska.

2. Uprawnienie określone w ust. 1 nie przysługuje, jeżeli żołnierz lub członek jego rodziny uwzględniany przy ustalaniu przysługującej powierzchni mieszkalnej kwatery zajmuje w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej kwaterę albo inny lokal mieszkalny.

3. Uprawnienie do zakwaterowania w internacie przysługuje przez czas pełnienia służby w garnizonie, nie dłużej jednak niż do 30 dni od daty doręczenia prawomocnej decyzji o przydziale kwatery lub uzyskania innego lokalu mieszkalnego.

4. Dyrektor oddziału terenowego Agencji może, w miarę istniejących możliwości, zakwaterować w internacie garnizonowym dziecko osoby uprawnionej do kwatery lub pracownika wojska, pobierające naukę poza miejscem zamieszkania, nie będącym miejscowością pobliską.