Art. 12a. [Obowiązek ograniczenia emisji gazów cieplarnianych] 1. Podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, będący podmiotem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1047), jest obowiązany do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych lub poprawy efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony, jeżeli podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1) zrealizował przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wskazane w ostatnim na dzień złożenia wniosku audycie energetycznym przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, albo

2) wykazał, że w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, co najmniej 30 % energii elektrycznej, w odniesieniu do której podmiot ten uzyskał rekompensaty, zostało wytworzonej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, albo

3) poniósł nakłady finansowe, w wysokości nie mniejszej niż 50 % wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy, na przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z instalacji w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wobec której podmiot ten jest prowadzącym instalację w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, poniżej mającego zastosowanie wskaźnika emisyjności, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2021/447, oraz poniżej przypisanej do tego wskaźnika średniej wartości 10 % najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. wskazanej w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/447.

3. (uchylony)

4. W przypadku gdy z audytu energetycznego przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, wynika, że nie ma przedsięwzięć, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, uznaje się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 1, został zrealizowany.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wykazanie pochodzenia energii elektrycznej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest realizowane wyłącznie:

1) potwierdzeniem umorzenia gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124a ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762 oraz z 2024 r. poz. 834), na rzecz podmiotu, o którym mowa w ust. 1, dokonanego nie wcześniej niż w roku kalendarzowym, za który temu podmiotowi zostały przyznane rekompensaty, lub

2) przez wytworzenie przez podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, w instalacjach odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii i zużycie tej energii elektrycznej na jego własne potrzeby.

Art. 12a. [Obowiązek ograniczenia emisji gazów cieplarnianych] 1. Podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, będący podmiotem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166), jest obowiązany do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych lub poprawy efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony, jeżeli podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1) zrealizował przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wskazane w ostatnim na dzień złożenia wniosku audycie energetycznym przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, albo

2) wykazał, że w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, co najmniej 30% energii elektrycznej, w odniesieniu do której podmiot ten uzyskał rekompensaty, zostało wytworzonej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, albo

3) poniósł nakłady finansowe, w wysokości nie mniejszej niż 50% wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy, na przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z instalacji w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wobec której podmiot ten jest prowadzącym instalację w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, poniżej mającego zastosowanie wskaźnika emisyjności, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2021/447, oraz poniżej przypisanej do tego wskaźnika średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. wskazanej w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/447.

3. (uchylony)

4. W przypadku gdy z audytu energetycznego przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, wynika, że nie ma przedsięwzięć, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, uznaje się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 1, został zrealizowany.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wykazanie pochodzenia energii elektrycznej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest realizowane wyłącznie:

1) potwierdzeniem umorzenia gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124a ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687), na rzecz podmiotu, o którym mowa w ust. 1, dokonanego nie wcześniej niż w roku kalendarzowym, za który temu podmiotowi zostały przyznane rekompensaty, lub

2) przez wytworzenie przez podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, w instalacjach odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii i zużycie tej energii elektrycznej na jego własne potrzeby.

Art. 12a. [Obowiązek ograniczenia emisji gazów cieplarnianych] 1. Podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, będący podmiotem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166), jest obowiązany do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych lub poprawy efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony, jeżeli podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1) zrealizował przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wskazane w ostatnim na dzień złożenia wniosku audycie energetycznym przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, albo

2) wykazał, że w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, co najmniej 30% energii elektrycznej, w odniesieniu do której podmiot ten uzyskał rekompensaty, zostało wytworzonej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, albo

3) poniósł nakłady finansowe, w wysokości nie mniejszej niż 50% wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy, na przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z instalacji w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wobec której podmiot ten jest prowadzącym instalację w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, poniżej mającego zastosowanie wskaźnika emisyjności, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2021/447, oraz poniżej przypisanej do tego wskaźnika średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. wskazanej w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/447.

3. (uchylony)

4. W przypadku gdy z audytu energetycznego przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, wynika, że nie ma przedsięwzięć, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, uznaje się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 1, został zrealizowany.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wykazanie pochodzenia energii elektrycznej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest realizowane wyłącznie:

1) potwierdzeniem umorzenia gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124a ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378 i 1383), na rzecz podmiotu, o którym mowa w ust. 1, dokonanego nie wcześniej niż w roku kalendarzowym, za który temu podmiotowi zostały przyznane rekompensaty, lub

2) przez wytworzenie przez podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, w instalacjach odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii i zużycie tej energii elektrycznej na jego własne potrzeby.

Art. 12a. [Obowiązek ograniczenia emisji gazów cieplarnianych] 1. Podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, będący podmiotem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166), jest obowiązany do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych lub poprawy efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony, jeżeli podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1) [8] zrealizował przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wskazane w ostatnim na dzień złożenia wniosku audycie energetycznym przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, albo

2) wykazał, że w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, co najmniej 30% energii elektrycznej, w odniesieniu do której podmiot ten uzyskał rekompensaty, zostało wytworzonej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, albo

3) [9] poniósł nakłady finansowe, w wysokości nie mniejszej niż 50% wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy, na przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z instalacji w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wobec której podmiot ten jest prowadzącym instalację w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, poniżej mającego zastosowanie wskaźnika emisyjności, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2021/447, oraz poniżej przypisanej do tego wskaźnika średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. wskazanej w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/447.

3. [10] (uchylony)

4. [11] W przypadku gdy z audytu energetycznego przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, wynika, że nie ma przedsięwzięć, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, uznaje się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 1, został zrealizowany.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wykazanie pochodzenia energii elektrycznej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest realizowane wyłącznie:

1) potwierdzeniem umorzenia gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124a ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), na rzecz podmiotu, o którym mowa w ust. 1, dokonanego nie wcześniej niż w roku kalendarzowym, za który temu podmiotowi zostały przyznane rekompensaty, lub

2) przez wytworzenie przez podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, w instalacjach odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii i zużycie tej energii elektrycznej na jego własne potrzeby.

Art. 12a. [Obowiązek ograniczenia emisji gazów cieplarnianych] 1. Podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, będący podmiotem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166), jest obowiązany do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych lub poprawy efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony, jeżeli podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1) zrealizował przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wskazane w audycie energetycznym przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, albo

2) wykazał, że w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, co najmniej 30% energii elektrycznej, w odniesieniu do której podmiot ten uzyskał rekompensaty, zostało wytworzonej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, albo

3) poniósł nakłady finansowe, w wysokości nie mniejszej niż 50% wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy, na przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z instalacji w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wobec której podmiot ten jest prowadzącym instalację w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, poniżej mającego zastosowanie wskaźnika emisyjności, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2019/331.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, jest obowiązany zrealizować przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wyłącznie w takim zakresie, w jakim łączne wymagane nakłady na ich realizację nie przekraczają wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy.

4. W przypadku gdy z audytu energetycznego przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, wynika, że każde z przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wymagałoby poniesienia nakładów finansowych w wysokości przekraczającej wartość rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy lub dla każdego z tych przedsięwzięć okres zwrotu nakładów przekracza 3 lata, uznaje się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 1, został zrealizowany.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wykazanie pochodzenia energii elektrycznej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest realizowane wyłącznie:

1) potwierdzeniem umorzenia gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124a ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), na rzecz podmiotu, o którym mowa w ust. 1, dokonanego nie wcześniej niż w roku kalendarzowym, za który temu podmiotowi zostały przyznane rekompensaty, lub

2) przez wytworzenie przez podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, w instalacjach odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii i zużycie tej energii elektrycznej na jego własne potrzeby.

Art. 12a. [Obowiązek ograniczenia emisji gazów cieplarnianych] [25] 1. Podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, będący podmiotem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166), jest obowiązany do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych lub poprawy efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony, jeżeli podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1) zrealizował przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wskazane w audycie energetycznym przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, albo

2) wykazał, że w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, co najmniej 30% energii elektrycznej, w odniesieniu do której podmiot ten uzyskał rekompensaty, zostało wytworzonej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, albo

3) poniósł nakłady finansowe, w wysokości nie mniejszej niż 50% wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy, na przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z instalacji w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wobec której podmiot ten jest prowadzącym instalację w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, poniżej mającego zastosowanie wskaźnika emisyjności, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2019/331.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, jest obowiązany zrealizować przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wyłącznie w takim zakresie, w jakim łączne wymagane nakłady na ich realizację nie przekraczają wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy.

4. W przypadku gdy z audytu energetycznego przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, wynika, że każde z przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wymagałoby poniesienia nakładów finansowych w wysokości przekraczającej wartość rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy lub dla każdego z tych przedsięwzięć okres zwrotu nakładów przekracza 3 lata, uznaje się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 1, został zrealizowany.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wykazanie pochodzenia energii elektrycznej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest realizowane wyłącznie:

1) potwierdzeniem umorzenia gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124a ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376), na rzecz podmiotu, o którym mowa w ust. 1, dokonanego nie wcześniej niż w roku kalendarzowym, za który temu podmiotowi zostały przyznane rekompensaty, lub

2) przez wytworzenie przez podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, w instalacjach odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii i zużycie tej energii elektrycznej na jego własne potrzeby.