Wersja obowiązująca od 2024.08.08     (Dz.U.2024.1209 tekst jednolity)

Rozdział 4a

Przepisy epizodyczne

Art. 37a. [Opłata zastępcza] 1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Redukcyjny może zrealizować obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, uiszczając opłatę zastępczą w wysokości określonej w ust. 4, jeżeli wykaże, że w roku kalendarzowym, którego dotyczył ten obowiązek, zrealizował Narodowy Cel Redukcyjny na minimalnym określonym poziomie.

2. Minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Redukcyjnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:

1) 4,0 % na 2021 r.;

2) 4,1 % na 2022 r.;

3) 4,5 % na 2023 r.;

4) 5,0 % na 2024 r.

3. Minimalny poziom, o którym mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 2.

4. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, oblicza się według wzoru:

Oz = Soz × Ooz × Woz,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Oz – wysokość opłaty zastępczej, wyrażoną w złotych [zł],

Soz – odpowiednio:

1) 116,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2021 r.,

2) 135,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2022 r.,

3) 157,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2023 r.,

4) 182,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2024 r.,

Ooz – wartość niewykonanego obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla w przeliczeniu na jednostkę energii [tCO2eq/MJ], z dokładnością do dziesięciu miejsc po przecinku,

Woz – odpowiednio wartość opałową lub energetyczną paliw ciekłych, biopaliw ciekłych, gazu skroplonego (LPG), sprężonego gazu ziemnego (CNG), skroplonego gazu ziemnego (LNG) lub wodoru, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużytych na potrzeby własne na tym terytorium, oraz energii elektrycznej sprzedawanej odbiorcy końcowemu lub zużywanej na potrzeby własne, liczoną za rok, w którym podmiot ten nie zrealizował obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w jednostkach energii [MJ].

5. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

6. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi i Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informację o wpłatach z tytułu opłat zastępczych dokonywanych za dany rok kalendarzowy, do dnia 31 lipca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

Wersja obowiązująca od 2024.08.08     (Dz.U.2024.1209 tekst jednolity)

Rozdział 4a

Przepisy epizodyczne

Art. 37a. [Opłata zastępcza] 1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Redukcyjny może zrealizować obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, uiszczając opłatę zastępczą w wysokości określonej w ust. 4, jeżeli wykaże, że w roku kalendarzowym, którego dotyczył ten obowiązek, zrealizował Narodowy Cel Redukcyjny na minimalnym określonym poziomie.

2. Minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Redukcyjnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:

1) 4,0 % na 2021 r.;

2) 4,1 % na 2022 r.;

3) 4,5 % na 2023 r.;

4) 5,0 % na 2024 r.

3. Minimalny poziom, o którym mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 2.

4. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, oblicza się według wzoru:

Oz = Soz × Ooz × Woz,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Oz – wysokość opłaty zastępczej, wyrażoną w złotych [zł],

Soz – odpowiednio:

1) 116,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2021 r.,

2) 135,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2022 r.,

3) 157,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2023 r.,

4) 182,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2024 r.,

Ooz – wartość niewykonanego obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla w przeliczeniu na jednostkę energii [tCO2eq/MJ], z dokładnością do dziesięciu miejsc po przecinku,

Woz – odpowiednio wartość opałową lub energetyczną paliw ciekłych, biopaliw ciekłych, gazu skroplonego (LPG), sprężonego gazu ziemnego (CNG), skroplonego gazu ziemnego (LNG) lub wodoru, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużytych na potrzeby własne na tym terytorium, oraz energii elektrycznej sprzedawanej odbiorcy końcowemu lub zużywanej na potrzeby własne, liczoną za rok, w którym podmiot ten nie zrealizował obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w jednostkach energii [MJ].

5. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

6. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi i Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informację o wpłatach z tytułu opłat zastępczych dokonywanych za dany rok kalendarzowy, do dnia 31 lipca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2024.07.01 do 2024.08.07

Rozdział 4a

Przepisy epizodyczne

Art. 37a. [Opłata zastępcza] 1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Redukcyjny może zrealizować obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, uiszczając opłatę zastępczą w wysokości określonej w ust. 4, jeżeli wykaże, że w roku kalendarzowym, którego dotyczył ten obowiązek, zrealizował Narodowy Cel Redukcyjny na minimalnym określonym poziomie.

2. Minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Redukcyjnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:

1) 4,0% na 2021 r.;

2) 4,1% na 2022 r.;

3) 4,5% na 2023 r.;

4) 5,0% na 2024 r.

3. Minimalny poziom, o którym mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 2.

4. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, oblicza się według wzoru:

Oz = Soz × Ooz × Woz,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Oz – wysokość opłaty zastępczej, wyrażoną w złotych [zł],

Soz – odpowiednio:

1) 116,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2021 r.,

2) 135,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2022 r.,

3) 157,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2023 r.,

4) 182,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2024 r.,

Ooz – wartość niewykonanego obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla w przeliczeniu na jednostkę energii [tCO2eq/MJ], z dokładnością do dziesięciu miejsc po przecinku,

Woz – odpowiednio wartość opałową lub energetyczną paliw ciekłych, biopaliw ciekłych, gazu skroplonego (LPG), sprężonego gazu ziemnego (CNG), skroplonego gazu ziemnego (LNG) lub wodoru, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużytych na potrzeby własne na tym terytorium, oraz energii elektrycznej sprzedawanej odbiorcy końcowemu lub zużywanej na potrzeby własne, liczoną za rok, w którym podmiot ten nie zrealizował obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w jednostkach energii [MJ].

5. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

6. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi [25] i Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informację o wpłatach z tytułu opłat zastępczych dokonywanych za dany rok kalendarzowy, do dnia 31 lipca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

[25] Art. 37a ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 15 maja 2024 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji rządowej (Dz.U. poz. 834). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2024 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.05.05 do 2024.06.30     (Dz.U.2023.846 tekst jednolity)

Rozdział 4a

Przepisy epizodyczne

Art. 37a. [Opłata zastępcza] 1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Redukcyjny może zrealizować obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, uiszczając opłatę zastępczą w wysokości określonej w ust. 4, jeżeli wykaże, że w roku kalendarzowym, którego dotyczył ten obowiązek, zrealizował Narodowy Cel Redukcyjny na minimalnym określonym poziomie.

2. Minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Redukcyjnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:

1) 4,0% na 2021 r.;

2) 4,1% na 2022 r.;

3) 4,5% na 2023 r.;

4) 5,0% na 2024 r.

3. Minimalny poziom, o którym mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 2.

4. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, oblicza się według wzoru:

Oz = Soz × Ooz × Woz,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Oz – wysokość opłaty zastępczej, wyrażoną w złotych [zł],

Soz – odpowiednio:

1) 116,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2021 r.,

2) 135,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2022 r.,

3) 157,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2023 r.,

4) 182,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2024 r.,

Ooz – wartość niewykonanego obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla w przeliczeniu na jednostkę energii [tCO2eq/MJ], z dokładnością do dziesięciu miejsc po przecinku,

Woz – odpowiednio wartość opałową lub energetyczną paliw ciekłych, biopaliw ciekłych, gazu skroplonego (LPG), sprężonego gazu ziemnego (CNG), skroplonego gazu ziemnego (LNG) lub wodoru, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużytych na potrzeby własne na tym terytorium, oraz energii elektrycznej sprzedawanej odbiorcy końcowemu lub zużywanej na potrzeby własne, liczoną za rok, w którym podmiot ten nie zrealizował obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w jednostkach energii [MJ].

5. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

6. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przedstawia ministrowi właściwemu do spraw energii i Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informację o wpłatach z tytułu opłat zastępczych dokonywanych za dany rok kalendarzowy, do dnia 31 lipca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.06.23 do 2023.05.04     (Dz.U.2022.1315 tekst jednolity)

Rozdział 4a

Przepisy epizodyczne

Art. 37a. [Opłata zastępcza] 1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Redukcyjny może zrealizować obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, uiszczając opłatę zastępczą w wysokości określonej w ust. 4, jeżeli wykaże, że w roku kalendarzowym, którego dotyczył ten obowiązek, zrealizował Narodowy Cel Redukcyjny na minimalnym określonym poziomie.

2. Minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Redukcyjnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:

1) 4,0% na 2021 r.;

2) 4,1% na 2022 r.;

3) 4,5% na 2023 r.;

4) 5,0% na 2024 r.

3. Minimalny poziom, o którym mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 2.

4. [8] Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, oblicza się według wzoru:

Oz = Soz × Ooz × Woz,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Oz – wysokość opłaty zastępczej, wyrażoną w złotych [zł],

Soz – odpowiednio:

1) 116,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2021 r.,

2) 135,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2022 r.,

3) 157,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2023 r.,

4) 182,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2024 r.,

Ooz – wartość niewykonanego obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla w przeliczeniu na jednostkę energii [tCO2eq/MJ], z dokładnością do dziesięciu miejsc po przecinku,

Woz – odpowiednio wartość opałową lub energetyczną paliw ciekłych, biopaliw ciekłych, gazu skroplonego (LPG), sprężonego gazu ziemnego (CNG), skroplonego gazu ziemnego (LNG) lub wodoru, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużytych na potrzeby własne na tym terytorium, oraz energii elektrycznej sprzedawanej odbiorcy końcowemu lub zużywanej na potrzeby własne, liczoną za rok, w którym podmiot ten nie zrealizował obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w jednostkach energii [MJ].

5. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

6. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przedstawia ministrowi właściwemu do spraw energii i Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informację o wpłatach z tytułu opłat zastępczych dokonywanych za dany rok kalendarzowy, do dnia 31 lipca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

[8] Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1642) art. 37a ust. 4, w brzmieniu nadanym ww. ustawą, ma zastosowanie w zakresie dotyczącym wodoru, od 1 stycznia 2023 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.09.22 do 2022.06.22

Rozdział 4a

Przepisy epizodyczne

Art. 37a. [Opłata zastępcza] [52] 1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Redukcyjny może zrealizować obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, uiszczając opłatę zastępczą w wysokości określonej w ust. 4, jeżeli wykaże, że w roku kalendarzowym, którego dotyczył ten obowiązek, zrealizował Narodowy Cel Redukcyjny na minimalnym określonym poziomie.

2. Minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Redukcyjnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:

1) 4,0% na 2021 r.;

2) 4,1% na 2022 r.;

3) 4,5% na 2023 r.;

4) 5,0% na 2024 r.

3. Minimalny poziom, o którym mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 2.

4. [53] Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, oblicza się według wzoru:

Oz = Soz × Ooz × Woz,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Oz – wysokość opłaty zastępczej, wyrażoną w złotych [zł],

Soz – odpowiednio:

1) 116,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2021 r.,

2) 135,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2022 r.,

3) 157,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2023 r.,

4) 182,00 złotych za tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla [zł/tCO2eq] w 2024 r.,

Ooz – wartość niewykonanego obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla w przeliczeniu na jednostkę energii [tCO2eq/MJ], z dokładnością do dziesięciu miejsc po przecinku,

Woz – odpowiednio wartość opałową lub energetyczną paliw ciekłych, biopaliw ciekłych, gazu skroplonego (LPG), sprężonego gazu ziemnego (CNG), skroplonego gazu ziemnego (LNG) lub wodoru, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużytych na potrzeby własne na tym terytorium, oraz energii elektrycznej sprzedawanej odbiorcy końcowemu lub zużywanej na potrzeby własne, liczoną za rok, w którym podmiot ten nie zrealizował obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2, wyrażoną w jednostkach energii [MJ].

5. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

6. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przedstawia ministrowi właściwemu do spraw energii i Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informację o wpłatach z tytułu opłat zastępczych dokonywanych za dany rok kalendarzowy, do dnia 31 lipca roku następującego po roku, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1 i 2.

[52] Rozdział 4a dodany przez art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1642). Zmiana weszła w życie 22 września 2021 r.

[53] Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1642) art. 37a ust. 4, w brzmieniu nadanym ww. ustawą, ma zastosowanie w zakresie dotyczącym wodoru, od 1 stycznia 2023 r.