Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Urzędu Komisji] 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, ustawie o ofercie publicznej i ustawie o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 583).

3) (uchylony)

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

4) (uchylony)

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. (uchylony)

13. (uchylony)

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Urzędu Komisji] 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, ustawie o ofercie publicznej i ustawie o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 207);

3) [8] (uchylony).

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

4) [9] (uchylony)

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. [10] (uchylony)

13. [11] (uchylony)

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Urzędu Komisji] 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, ustawie o ofercie publicznej i ustawie o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 207);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

4) art. 32 ustawy o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Urzędu Komisji] 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, ustawie o ofercie publicznej i ustawie o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych [7] ;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 207);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

4) [8] art. 32 ustawy o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Urzędu Komisji] 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 207);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Urzędu Komisji ] 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357 oraz z 2020 r. poz. 284, 288, 321 i 1086) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 207);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Urzędu Komisji ] 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2187, z późn. zm.) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 207);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Urzędu Komisji ] 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z: [2]

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876, z późn. zm.) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 477 oraz z 2017 r. poz. 2486);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Komisji ] 1. Wydatki, w wysokości określonej w ustawie budżetowej, stanowiące koszty działalności Komisji i urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876, z późn. zm.) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 477 oraz z 2017 r. poz. 2486);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Komisji ] 1. Wydatki, w wysokości określonej w ustawie budżetowej, stanowiące koszty działalności Komisji i urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1988, z późn. zm.) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 477);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Komisji] 1. Wydatki, w wysokości określonej w ustawie budżetowej, stanowiące koszty działalności Komisji i urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 477);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Komisji ] 1. Wydatki, w wysokości określonej w ustawie budżetowej, stanowiące koszty działalności Komisji i urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) [6] środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 477);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) [7] art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Komisji ] [1] 1. Wydatki, w wysokości określonej w ustawie budżetowej, stanowiące koszty działalności Komisji i urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej;

2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 290, z późn. zm.);

3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym.

5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.

6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.

7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku, w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.

8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1, w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:

1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość przychodów za rok poprzedni;

2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.

9. Opłaty roczne, o których mowa w:

1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,

2) art. 236 ust. 2b–2d ustawy o funduszach inwestycyjnych,

3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi

– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.

10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok, w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału, w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty rocznej za każdy kwartał.

12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty wielkości uzyskanych przychodów,

2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów, o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach

– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

Art. 17. [Pokrywanie wydatków stanowiących koszty działalności Komisji ] 1. Wydatki stanowiące koszty działalności Komisji i urzędu Komisji, w wysokości określonej w ustawie budżetowej, w tym wynagrodzenia i premie uznaniowe dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej, wnoszonych w tym celu przez podmioty nadzorowane, na rzecz Komisji, oraz

2) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z opłat oraz innych wpływów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

5. Od zaległości wynikających z nieuiszczenia opłat w terminie lub uiszczenia ich w wysokości niższej od należnej pobiera się odsetki ustawowe.

6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość, sposób naliczania oraz warunki i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1,

2) szczegółowy sposób rozliczenia opłat i innych wpływów, o których mowa w ust. 1

– uwzględniając w szczególności rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia opłat. Opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

7. (uchylony).

Art. 17. 1. Wydatki stanowiące koszty działalności Komisji i urzędu Komisji, w wysokości określonej w ustawie budżetowej, w tym wynagrodzenia i premie uznaniowe dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej, wnoszonych w tym celu przez podmioty nadzorowane, na rzecz Komisji, oraz

2) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z opłat oraz innych wpływów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

5. Od zaległości wynikających z nieuiszczenia opłat w terminie lub uiszczenia ich w wysokości niższej od należnej pobiera się odsetki ustawowe.

6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość, sposób naliczania oraz warunki i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1,

2) szczegółowy sposób rozliczenia opłat i innych wpływów, o których mowa w ust. 1

– uwzględniając w szczególności rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia opłat. Opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

7. [13] (uchylony).

Art. 17. 1. Wydatki stanowiące koszty działalności Komisji i urzędu Komisji, w wysokości określonej w ustawie budżetowej, w tym wynagrodzenia i premie uznaniowe dla Przewodniczącego Komisji, jego zastępców oraz dla pracowników urzędu Komisji, pokrywane są z:

1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie o ofercie publicznej, wnoszonych w tym celu przez podmioty nadzorowane, na rzecz Komisji, oraz

2) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji, z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.

2. Z opłat oraz innych wpływów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, pokrywane są również koszty przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład właściwych komisji egzaminacyjnych.

3. Równowartość w złotych kwot opłat wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

4. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.

5. Od zaległości wynikających z nieuiszczenia opłat w terminie lub uiszczenia ich w wysokości niższej od należnej pobiera się odsetki ustawowe.

6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość, sposób naliczania oraz warunki i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1,

2) szczegółowy sposób rozliczenia opłat i innych wpływów, o których mowa w ust. 1

– uwzględniając w szczególności rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia opłat. Opłaty nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania wielkości środków przeznaczonych na premie uznaniowe dla Przewodniczącego Komisji i jego zastępców oraz ustalania wysokości tych premii, a także zasady kształtowania wielkości środków na wynagrodzenia i premie uznaniowe dla pracowników urzędu Komisji, uwzględniając organizację urzędu Komisji, konieczność zapewnienia właściwej realizacji zadań Komisji i urzędu Komisji w zakresie sprawowanego nadzoru, oraz poziom płac w instytucjach nadzorowanych.