Wersja obowiązująca od 2024-06-21 (Dz.U.2024.915 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja obowiązująca od 2024-06-21 (Dz.U.2024.915 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-06-09 do 2024-06-20 (Dz.U.2023.1080 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-05-19 do 2023-06-08 (Dz.U.2022.1061 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-08-16 do 2022-05-18 (Dz.U.2021.1486 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-02-26 do 2021-08-15 (Dz.U.2020.305 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-01-25 do 2020-02-25 (Dz.U.2019.147 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-12-19 do 2019-01-24 (Dz.U.2017.2365 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-10-07 do 2017-12-18 (Dz.U.2016.1643 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-10-16 do 2016-10-06 (Dz.U.2014.1402 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-06-08 do 2014-10-15 (Dz.U.2011.116.675 tekst jednolity)
[Utworzenie kontyngentu] 1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-06-11 do 2011-06-07
1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) [78] minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3a, w decyzji określa się ponadto: [79]
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
[78] Art. 147d ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 41 lit. a) ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 82, poz. 558). Zmiana weszła w życie 11 czerwca 2007 r.
[79] Art. 147d ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 41 lit. b) ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 82, poz. 558). Zmiana weszła w życie 11 czerwca 2007 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-12-01 do 2007-06-10 (Dz.U.2005.234.1997 tekst jednolity)
1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-08-24 do 2005-11-30
1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1–3, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.