§ 8. [Zadania wykonywane przez wojskowych inspektorów weterynaryjnych] 1. Wojskowi inspektorzy weterynaryjni wykonują zadania określone w art. 3 ustawy i są upoważnieni do:

1) wstępu w każdym czasie na teren i do obiektów jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, na teren i do obiektów zajmowanych przez wojska obce przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także do środków transportu, w tym okrętów i statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu produktów pochodzenia zwierzęcego i zwierząt na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz wojsk obcych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) sprawowania nadzoru nad bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przeprowadzania kontroli urzędowej w odniesieniu do zwierząt używanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz produktów pochodzenia zwierzęcego w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych oraz na terenach i w obiektach zajmowanych przez wojska obce przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w art. 3 ust. 6 ustawy – w zakresie i na zasadach określonych w prawodawstwie weterynaryjnym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy;

4) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich niezbędnych danych, w tym danych informatycznych, związanych z prowadzonymi czynnościami;

5) pobierania nieodpłatnie próbek do badań laboratoryjnych;

6) wydawania, niezbędnych ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego, decyzji i zaleceń w związku z naruszeniem przepisów lub zagrożenia bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego.

2. Wojskowy inspektor weterynaryjny może wystąpić do właściwej miejscowo jednostki Żandarmerii Wojskowej z wnioskiem o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności kontrolnych lub realizacji przedsięwzięć w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego. Właściwa miejscowo jednostka Żandarmerii Wojskowej jest zobowiązana do udzielenia pomocy w toku wykonywania tych czynności.

3. W razie stwierdzenia przez wojskowego inspektora weterynaryjnego, że podmiot zaopatrujący wojsko produkuje lub dostarcza produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego z naruszeniem lub niezgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym, stwarzając zagrożenie dla zdrowia i życia konsumenta wojskowego, bądź uniemożliwia przeprowadzenie czynności kontrolnych, wojskowy inspektor weterynaryjny może nakazać odbiorcy wojskowemu zaprzestanie dalszego zaopatrywania się u tego podmiotu.

§ 8. [Zadania wykonywane przez wojskowych inspektorów weterynaryjnych] [6] 1. Wojskowi inspektorzy weterynaryjni wykonują zadania określone w art. 3 ustawy i są upoważnieni do:

1) wstępu w każdym czasie na teren i do obiektów jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, na teren i do obiektów zajmowanych przez wojska obce przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także do środków transportu, w tym okrętów i statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu produktów pochodzenia zwierzęcego i zwierząt na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz wojsk obcych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) sprawowania nadzoru nad bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przeprowadzania kontroli urzędowej w odniesieniu do zwierząt używanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz produktów pochodzenia zwierzęcego w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych oraz na terenach i w obiektach zajmowanych przez wojska obce przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w art. 3 ust. 6 ustawy – w zakresie i na zasadach określonych w prawodawstwie weterynaryjnym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy;

4) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich niezbędnych danych, w tym danych informatycznych, związanych z prowadzonymi czynnościami;

5) pobierania nieodpłatnie próbek do badań laboratoryjnych;

6) wydawania, niezbędnych ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego, decyzji i zaleceń w związku z naruszeniem przepisów lub zagrożenia bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego.

2. Wojskowy inspektor weterynaryjny może wystąpić do właściwej miejscowo jednostki Żandarmerii Wojskowej z wnioskiem o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności kontrolnych lub realizacji przedsięwzięć w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego. Właściwa miejscowo jednostka Żandarmerii Wojskowej jest zobowiązana do udzielenia pomocy w toku wykonywania tych czynności.

3. W razie stwierdzenia przez wojskowego inspektora weterynaryjnego, że podmiot zaopatrujący wojsko produkuje lub dostarcza produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego z naruszeniem lub niezgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym, stwarzając zagrożenie dla zdrowia i życia konsumenta wojskowego, bądź uniemożliwia przeprowadzenie czynności kontrolnych, wojskowy inspektor weterynaryjny może nakazać odbiorcy wojskowemu zaprzestanie dalszego zaopatrywania się u tego podmiotu.

§ 8. [Zadania wykonywane przez wojskowych inspektorów weterynaryjnych] 1. Wojskowi inspektorzy weterynaryjni wykonują zadania określone w art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej „ustawą", i są upoważnieni, w szczególności do:

1) wstępu na teren i do obiektów jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, na teren i do obiektów zajmowanych przez wojska obce przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także do środków transportu, w tym okrętów i statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu produktów pochodzenia zwierzęcego i zwierząt na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz wojsk obcych;

2) przeprowadzania weterynaryjnej kontroli granicznej produktów pochodzenia zwierzęcego i zwierząt przewożonych na potrzeby wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz okazania dokumentów i udostępnienia niezbędnych danych związanych z prowadzonymi czynnościami;

4) pobierania nieodpłatnych próbek do badań laboratoryjnych;

5) [5] dokonywania kontroli podmiotów zaopatrujących lub ubiegających się o zaopatrywanie jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz wojsk obcych w produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego – w zakresie i na zasadach określonych w prawodawstwie weterynaryjnym, w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej;

6) wydawania, niezbędnych ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego, decyzji i zaleceń w związku z naruszeniem przepisów lub zagrożenia bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego.

2. Wojskowy inspektor weterynaryjny może wystąpić do właściwej miejscowo jednostki Żandarmerii Wojskowej z wnioskiem o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności kontrolnych lub realizacji przedsięwzięć w sytuacjach zagrożenia sanitarno-weterynaryjnego. Właściwa miejscowo jednostka Żandarmerii Wojskowej jest zobowiązana do udzielenia pomocy w toku wykonywania tych czynności.

3. [6] W razie stwierdzenia przez wojskowego inspektora weterynaryjnego, że podmiot zaopatrujący wojsko produkuje lub dostarcza produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego z naruszeniem lub niezgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym, stwarzając zagrożenie dla zdrowia i życia konsumenta wojskowego, bądź uniemożliwia przeprowadzenie czynności kontrolnych, wojskowy inspektor weterynaryjny może nakazać odbiorcy wojskowemu zaprzestanie dalszego zaopatrywania się u tego podmiotu.

§ 8. 1. Wojskowi inspektorzy weterynaryjni wykonują zadania określone w art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej „ustawą", i są upoważnieni, w szczególności do:

1) wstępu na teren i do obiektów jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, na teren i do obiektów zajmowanych przez wojska obce przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także do środków transportu, w tym okrętów i statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu produktów pochodzenia zwierzęcego i zwierząt na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz wojsk obcych;

2) przeprowadzania weterynaryjnej kontroli granicznej produktów pochodzenia zwierzęcego i zwierząt przewożonych na potrzeby wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz okazania dokumentów i udostępnienia niezbędnych danych związanych z prowadzonymi czynnościami;

4) pobierania nieodpłatnych próbek do badań laboratoryjnych;

5) dokonywania kwalifikacji zakładów do zaopatrywania jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz wojsk obcych w produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego – w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach;

6) wydawania, niezbędnych ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego, decyzji i zaleceń w związku z naruszeniem przepisów lub zagrożenia bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego.

2. Wojskowy inspektor weterynaryjny może wystąpić do właściwej miejscowo jednostki Żandarmerii Wojskowej z wnioskiem o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności kontrolnych lub realizacji przedsięwzięć w sytuacjach zagrożenia sanitarno-weterynaryjnego. Właściwa miejscowo jednostka Żandarmerii Wojskowej jest zobowiązana do udzielenia pomocy w toku wykonywania tych czynności.

3. W razie stwierdzenia przez wojskowego inspektora weterynaryjnego, że podmiot zakwalifikowany do zaopatrywania wojska produkuje lub dostarcza produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego z naruszeniem lub niezgodnie z warunkami weterynaryjnymi, stwarzając zagrożenie dla zdrowia i życia konsumenta wojskowego, bądź uniemożliwia przeprowadzenie czynności kontrolnych, wojskowy inspektor weterynaryjny ma prawo nakazać odbiorcy wojskowemu zaprzestania dalszego zaopatrywania się u wskazanego podmiotu.